Kampania Przeciw Homofobii zaprasza dziennikarzy i dziennikarki na konferencję prasową kampanii społecznej „Przekażmy sobie znak pokoju”.

Przekażmy sobie znak pokoju to kampania społeczna skierowana do chrześcijan, która ma na celu przypomnienie, że z wartości chrześcijańskich wypływa konieczność postawy szacunku, otwarcia i życzliwego dialogu wobec wszystkich ludzi, także homoseksualnych, biseksualnych i transpłciowych. Na zaproszenie organizacji LGBT biorą w niej udział m.in. znani działacze i publicyści katoliccy. W ramach kampanii na ulicach największych polskich miast pojawią się billboardy i wielkoformatowe plakaty. Wyemitowane zostaną spoty filmowe, w których m.in. znani katolicy mówią o konieczności szacunku dla osób LGBT. Ruszy też specjalna strona internetowa, a w całej Polsce odbędą się spotkania dla wierzących na temat potrzeby większej akceptacji osób LGBT w Kościołach i społeczeństwie.

Kampania jest pierwszą w Polsce wspólną akcją organizacji LGBT i środowisk katolickich. Stanowi odpowiedź na postawy odrzucenia, niechęci, a nawet nienawiści wobec osób LGBT, ostatnio nasilające się w Polsce. Formułując pokojowe przesłanie „Przekażmy sobie znak pokoju”, chcemy zejść na poziom bezpośredniego spotkania z drugim człowiekiem, skupiając się na wezwaniu do wzajemnego szacunku i życzliwości między osobami wierzącymi a LGBT. Kampania społeczna jest oddolną inicjatywą ludzi, którym ten problem nie jest obojętny. Dla upowszechniania kampanii nawiązały współpracę organizacje LGBT: Kampania Przeciw Homofobii, Wiara i Tęcza oraz Tolerado. Patronat nad kampanią objęły redakcje katolickie, m.in. Tygodnik Powszechny, miesięcznik Znak, kwartalnik Więź, wydawany przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej magazyn Kontakt.

Data: 6 września 2016 r. (wtorek)

Miejsce: Klub Inteligencji Katolickiej (ul. Freta 20/24A, Warszawa)

Godzina: 12:00

W konferencji wezmą udział:

• Halina Bortnowska,
• Katarzyna Remin – Kampania Przeciw Homofobii
• Anna Strzałkowska – Tolerado
• Marcin Dzierżanowski – Wiara i Tęcza

Przewidywany czas trwania konferencji: 30 min.

UWAGA!
Prosimy o potwierdzenie przybycia na konferencję do dnia 5 września 2016 r. pod adresem cjakubczak@kph.org.pl

Na ogrodzeniu miejskiego basenu w Opocznie umieszczono banery zawierające obraźliwe treści w stosunku do osób nieheteroseksualnych. Autorem skandalicznej wystawy jest Fundacja Życie i Rodzina.  Obecnie Kampania Przeciw Homofobii pracuje nad treścią zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, które zostanie złożone do prokuratury jeszcze w tym tygodniu.

KPH planuje w tym tygodniu złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa zniesławienia z art. 212 par. 1 Kodeksu karnego, zgodnie z którym zakazane jest m.in. pomawianie innej grupy osób o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Zawiadomieniu towarzyszy wniosek o objęcie ścigania w tej sprawie​ z urzędu z uwagi na interes społeczny.

Więcej na temat wystawy TUTAJ.

Ophir i David od blisko 9 lat tworzą szczęśliwy związek. W 2010 roku zostali rodzicami bliźniaków. Z uwagi na fakt, że jeden z ojców jest obywatelem Polski, mężczyźni wystąpili o stwierdzenie posiadania polskiego obywatelstwa przez ich dzieci. Polski Sąd odmówił. Sprawa trafiła do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Obecnie rodzina czeka na termin rozprawy. „Sprawa jest precedensowa, a wyrok będzie miał dla Polski znaczenie historyczne!” – mówi prawnik Kampanii Przeciw Homofobii, która sporządziła skargę do ETPCz.

Ophir i David urodzili się i wychowali w Izraelu, gdzie mieszkają wraz z dwójką swych dzieci. Ophir jest prawnikiem, David grafikiem. Od 6 lat są szczęśliwymi rodzicami wychowującymi dwójkę dzieci. W związku z tym, że Ophir posiada polskie obywatelstwo, mężczyźni zdecydowali się wystąpić o polskie obywatelstwo również dla swoich dzieci. W tym celu rodzina zwróciła się do Wojewody Mazowieckiego, który mimo wyników badań genetycznych potwierdzających ojcostwo Ophira, wydał w tej sprawie decyzję odmowną. Podtrzymał ją Minister Spraw Wewnętrznych. Z uwagi na fakt, że w Polsce obowiązuje „prawo krwi” mężczyźni złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, a następnie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Obie skargi zostały oddalone. Sprawa trafiła do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, który w ostatnim czasie potwierdził otrzymanie skargi i zamiar przystąpienia do jej rozpoznania.

Argumentacja polskich organów administracji oraz sądów sprowadziła się w praktyce do wskazania, że przedstawione przez mężczyzn dokumenty są sprzeczne z podstawowymi zasadami porządku prawnego w Polsce, a przez to nie mogą wywoływać żadnych skutków prawnych. Sędziowie uznali również, że w świetle polskiego prawa za rodziców dziecka może być uznana wyłącznie kobieta i mężczyzna. Stwierdzili również, że to nie wynik badania genetycznego, a akt stanu cywilnego i domniemanie pochodzenia dziecka od matki i jej męża mają podstawowe znaczenie dla ustalenia ojcostwa (w tej sprawie dzieci zostały urodzone przez matkę surogatkę, która pozostawała w związku małżeńskim z mężczyzną). Ponadto sądu uznał, że uzyskanie obywatelstwa polskiego przez bliźniaków, prowadziłoby do przyznania związkom jednopłciowych praw rodzicielskich. Z taką argumentacją nie zgadza się Kampania Przeciw Homofobii. W skardze do Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu przygotowanej przez KPH we współpracy pro bono z adw. Piotrem Ładą, mężczyźni zarzucili Polsce naruszenie art. 8 ust. 1 Konwencji w związku z art. 14 Konwencji (naruszenie prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego w związku z zakazem dyskryminacji) z uwagi na arbitralność w przyznaniu prawa do obywatelstwa, która ma wpływ na życie prywatne jednostki (zwłaszcza, że odmowa była podyktowana przesłanką o charakterze dyskryminacyjnym).

„Wyrok będzie miał dla Polski znaczenie historyczne, albowiem pozwoli zweryfikować legalność postępowania krajowych organów administracji, których działania rodzą ryzyko rażącego naruszania praw dzieci posiadających jednopłciowych rodziców. Mam nadzieję, że to orzeczenie zainicjuje dyskusję zmierzającą do należytego uregulowania sytuacji prawnej rodzin tworzonych przez gejów i lesbijki, które mieszkają, lub chciałyby zamieszkać – gdyby to było możliwe – wraz ze swoimi dziećmi w Polsce” – twierdzi prawnik KPH, adw. Paweł Knut.

Średnio 3 na 10 osób LGBT doświadczyło przemocy fizycznej i/lub psychicznej w ciągu ostatnich pięciu lat. W skali roku osoby LGBT doświadczają przemocy 2 razy częściej od osób heteroseksualnych. Wśród osób LGBT z przemocą najczęściej spotykają się osoby transpłciowe, bo aż połowa z nich. Mimo to aż 57,1% osób LGBT była zniechęcana przez policję do zgłaszania przestępstw motywowanych homo-, bi- lub trans fobią – czytamy w najnowszych raporcie nt. przemocy wobec osób LGBT w Polsce opracowanym przez Kampanię Przeciw Homofobii i Centrum Badań nad Uprzedzeniami Uniwersytetu Warszawskiego. Raport dostępny TUTAJ. 

„Wszystko zaczęło się od poniżającej wiadomości, jaką dostałem na swoją skrzynkę. Bałem się, że niezrozumienie czy strach przerodzą się w agresję. Od tamtej pory, gdy jadę tramwajem do szkoły rozglądam się uważnie. Odczuwam strach, gdy widzę kibiców. Myślę, że zaraz któryś nich mnie uderzy” – mówi Stanisław Orszulak, który należy do grupy najbardziej narażonej na przemoc, jaką są osoby transpłciowe.

Agresja fizyczna lub psychiczna to również codzienność w życiu gejów i biseksualnych mężczyzn, wśród których kolejno  37,6% i 33.3% doświadczyło przemocy. Rzadziej, ale nadal bardzo często przemoc wycelowana jest w lesbijki (24,9%), osoby queer, aseksualne i interpłciowe (22,9%) oraz kobiety biseksualne (15,7%).

Jak pokazują wyniki raportu KPH, atak fizyczny, groźby przemocy fizycznej i wyzwiska (kolejno 27,2%, 19,7% i 18,2%) to najpoważniejsze rodzaje przemocy, których najczęściej doświadczają osoby LGBT. Jeżeli chodzi o sprawców przemocy motywowanej homofobią i transfobią to są nimi najczęściej grupy osób (67,7%), mężczyźni (66,5%), nieco rzadziej znajomi ze szkoły lub uczelni (36,4%).

Natomiast miejscem, w którym dochodzi do aktów przemocy w stosunku do osób LGBT jest przestrzeń publiczna (33,5% – ulica, plac, parking), szkoła i uczelnia (26%),  rzadziej dom (9%) i  środki komunikacji publicznej (5,1%).

Mimo tego, że osoby LGBT tak często doświadczają przemocy fizycznej i psychicznej, liczba zgłoszeń dotyczących przestępstw z nienawiści jest bardzo niska. Wśród osób LGBT, które doświadczyły przemocy fizycznej, jedynie 8,2% zgłosiło ten fakt na policję. Natomiast w przypadku przemocy psychicznej, tylko 1,2% osób LGBT zdecydowało się poinformować zgłosić się na komisariat.

Niewykluczone, że przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt niskiego zaufania do policji wynikający z tego, że co 5 osoba LGBT w kontakcie z funkcjonariuszami policji doświadczyła homofobii lub transfobii, a 57,1% było zniechęcanych przez policję do zgłaszania przestępstw motywowanych nienawiścią.

Badaniu KPH dotyczącemu przemocy wobec osób LGBT towarzyszyła analiza przepisów polskiego prawa oraz praktyki jego stosowania pod kątem standardu ochrony jaki zapewnia osobom pokrzywdzonym przestępstwami motywowanymi homofobią, bifobią oraz transfobią. Moment wykonania analizy nie był przypadkowy – w listopadzie 2015 r. upłynął termin wdrożenia przez Polskę tzw. unijnej Dyrektywy praw ofiar przestępstw. Zdaniem prawnika KPH, adw. Pawła Knuta polskie prawo nie spełnia wymogów nakładanych przez Dyrektywę w celu ochrony pokrzywdzonych przestępstwami z nienawiści motywowanymi orientacją seksualną lub tożsamością płciową.

„Polski ustawodawca po raz kolejny uniknął nazwania problemu homofobii, bifobii czy transfobii po imieniu i wprowadzenia rozwiązań prawnych umożliwiających skuteczne przeciwdziałanie tym zjawiskom. Niestety ciężar pomocy osobom pokrzywdzonym przestępstwami motywowanymi uprzedzeniami ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową nadal spoczywa wyłącznie na kilku organizacjach pozarządowych. To, co jest szczególnie niepokojące, to okoliczność, że wadliwej zmianie prawa w zakresie implementacji Dyrektywy towarzyszy również brak podjęcia niezbędnego wysiłku organizacyjnego, finansowego i informacyjnego ze strony państwa, który pozwoliłby na urzeczywistnienie gwarancji wynikających z Dyrektywy” – mówi Knut.

Wyniki ogólnopolskiego badania nt. przemocy wobec osób LGBT zostały opublikowane w publikacji „Raport o Polsce. Homofobiczne i transfobiczne przestępstwa z nienawiści a wymiar sprawiedliwości” dostępnej na stronie www.kph.org.pl/publikacje_kph/. Badanie powstało w ramach realizowanego przez KPH dwuletniego projektu „Wymiar sprawiedliwości i organy ścigania w służbie ofiar przestępstw z nienawiści” finansowanego ze środków Komisji Europejskiej. Realizatorem badania jest Centrum Badań nad Uprzedzeniami Uniwersytetu Warszawskiego. Nagranie ze Stanisławem Orszulakiem dostępne jest TUTAJ.

KPH zaprasza media na konferencję prasową, podczas której zaprezentowane zostaną po raz pierwszy wyniki najnowszego ogólnopolskiego badania nt. homofobicznej i transfobicznej przemocy wobec osób LGBT.

Podczas konferencji przedstawione zostaną dane ilustrujące skalę przemocy wobec osób LGBT, w tym: częstotliwość doświadczania przemocy, rodzaje przemocy, sprawcy przemocy, miejsca przemocy, częstotliwość zgłaszania przestępstw na policję oraz homofobia i transfobia wśród funkcjonariuszy policji. Ponadto zaprezentowany zostanie poziom implementacji do polskiego porządku prawnego unijnej Dyrektywy praw ofiar przestępstw.

Konferencja odbędzie się 24 sierpnia 2016 r. (środa) o godz. 11.00 w siedzibie Kampanii Przeciw Homofobii przy ul. Solec 30a w Warszawie.

W konferencji udział wezmą:

• adw. Paweł Knut – Kampania Przeciw Homofobii
• dr Magdalena Budziszewska – Uniwersytet Warszawski
• Stanisław Orszulak – osoba transpłciowa

Na miejscu dostępne będą egzemplarze publikacji „Raport o Polsce. Homofobiczne i transfobiczne przestępstwa z nienawiści a wymiar sprawiedliwości”

Prosimy o potwierdzenie obecności na adres: cjakubczak@kph.org.pl

Kontakt dla mediów:
Cecylia Jakubczak
Kampania Przeciw Homofobii
kom. 790 866 388
email: cjakubczak@kph.org.pl

Zapraszamy do udziału w grupie fokusowej dla osób LGBTI, której celem jest zbadanie wyzwań i barier jakie pojawiają się w dostępie do opieki zdrowotnej w Polsce. Jeśli masz za sobą jakiekolwiek doświadczenia z sektorem ochrony zdrowia i gotowość aby się nimi anonimowo podzielić – zgłoś się do udziału w badaniu.

Grupa fokusowa będzie miała charakter nieformalnego spotkania dyskusyjnego 10 osób identyfikujących się jako osoby LGBTI (osoby bi oraz homoseksualne, transpłciowe i interpłciowe). Spotkanie odbędzie się w bezpiecznym i przyjaznym miejscu, sprzyjającym wymianie własnych doświadczeń oraz sugestii odnośnie tego, co należy zrobić, aby zmniejszyć nierówności w dostępie do opieki zdrowotnej, których doświadczają osoby LGBTI.

Grupa fokusowa jest częścią projektu Health4LGBTI, realizowanego przez europejskie organizacje akademickie (Uniwersytet w Weronie, Uniwersytet w Brighton), organizacje zdrowia publicznego (EuroHealthNet, NIZP-PZH w Warszawie) i społeczność LGBTI (ILGA Europe, a w Polsce Kampania Przeciw Homofobii oraz Lambda Warszawa).

Do udziału w naszym badaniu zachęcamy szczególnie osoby LGBTI doświadczające barier w dostępie do opieki zdrowotnej, w tym osoby z mniejszości narodowych, religijnych, osoby z niepełnosprawnościami, zarówno osoby młode, jak i starsze oraz osoby doświadczające wykluczenia społecznego ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową oraz cechy płciowe.

Państwa udział zostanie wynagrodzony upominkiem o wartości 50-100 zł. 

Czas trwania grupy fokusowej został przewidziany na 2 godziny.

Termin i miejsce: 7 września 2016 r. o godz. 18:00-20:00, studio fokusowe w Warszawie.
Dokładnie informacje oraz zapisy (do 31.08) : Marcin Rodzinka, tel. (22) 42-36-438, e-mail: mrodzinka@kph.org.pl

Szczegółowe informacje o projekcie można znaleźć na stronach NIZP-PZH oraz KPH.

POBIERZ ZAPROSZENIE

INFORMACJE DLA BADANYCH

OCHRONA PRYWATNOŚCI

Badanie jest w pełni anonimowe! 

Wystarczyły 52 godziny, aby Koalicja na Rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej zebrała 15.923 zł. Dzięki wsparciu 308 osób uczestniczących w zbiórce Koalicja będzie mogła kontynuować pracę, której celem jest doprowadzenie do wydania przez Trybunał w Strasburgu wyroku umożliwiającego parom jednopłciowym żyjącym w Polsce zawieranie związków partnerskich lub małżeństw.

Zbiórka na działalność Koalicji ruszyła we wtorek 9 sierpnia. Wynik i tempo zbiórki zaskoczył jej organizatorów. Planowano zebrać 9.000 zł, a już po 52 godzinach licznik na stronie Pomagam.pl wskazywał 15.923 zł. „Dzięki Waszym wpłatom proces litygacji strategicznej będzie nie tylko kontynuowany bez konieczności martwienia się o każdy grosz, lecz również należycie nagłaśniany i promowany” – czytamy na facebooku Kampanii Przeciw Homofobii i stowarzyszenia Miłość nie Wyklucza. Organizacje oraz prawnicy i prawniczki zaangażowani w Koalicję nadal będą wykonywać swoją pracę pro bono. Zebraną kwotę koalicjanci i koalicjantki planują przeznaczyć m.in. na opłacenie kosztów wysyłki pism w trakcie postępowań, kosztów dojazdów prawników na rozprawy, opłacenie wynagrodzeń dla współpracujących z Koalicją grafików, fotografów oraz tłumaczy czy opłacenie kosztów ewentualnego wyjazdu prawników i par na rozprawę do Europejskiego Trybunału Praw Człowiek w Strasburgu.

Swoją działalność Koalicja na Rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej rozpoczęła w listopadzie zeszłego roku. Tworzy ją pięć par gejów i lesbijek wspieranych przez organizacje pozarządowe i kancelarie prawne. Korzystając z dostępnych rozwiązań prawnych chcą doprowadzić do wydania przez Europejski Trybunał Praw Człowieka wyroku, który zobowiąże Polskę do przyjęcia przepisów umożliwiających parom osób tej samej płci zawieranie związków partnerskich lub małżeństw. Obecnie Koalicja znajduje się w połowie drogi, którą musi przejść, aby osiągnąć swój cel.

Koalicję na Rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej tworzą: pięć par, w tym Grzegorz Lepianka i Krzysztof Łoś oraz Cecylia Przybyszewska i Barbara Starska, a także grupa organizacji pozarządowych i kancelarii prawnych: Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Kampania Przeciw Homofobii, Stowarzyszenie Miłość nie Wyklucza, Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Kancelaria Prawna Pietrzak Sidor & Wspólnicy, Tataj Górski Adwokaci. Spółka Partnerska Adwokatów i Radców Prawnych oraz Marcin Piotr Wojciechowski. Kancelaria Radcy Prawnego.

Więcej o  aktualnych działaniach Koalicji TUTAJ

 

fot. Rita

Jesteś osobą, która ze względu na swoją orientacje seksualną, bądź tożsamość płciową jest wykluczona z rynku pracy (bądź ma do niego ograniczony dostęp), ma niepewną sytuacje mieszkaniową (bądź trudności z wynajmem), ma słabe zdrowie psychiczne, doświadcza przemocy w rodzinie (i np. musi korzystać z hostelu interwencyjnego), jest narażona na izolację społeczną lub jest osobą z niepełnosprawnością? Weź udział w badaniu zleconym przez Komisję Europejską.

Badanie jest obecnie realizowane w wielu krajach Unii Europejskiej takich jak: Francja, Niemcy, Grecja, Włochy, Litwa, Holandia, Rumunia, Słowacja, Hiszpania, Szwecja, Wielka Brytania oraz Polska.

Celem projektu jest umożliwienie opracowania i wdrożenia działań prowadzących do poprawy stanu zdrowia i dostępu do usług opieki zdrowotnej osób odizolowanych i bezbronnych lub zagrożonych izolacją.

Za udział w badaniu przewidziano rekompensatę finansową w wysokości 30 zł (w postaci bonów). Wypełnienie ankiety zajmuje max. 10 min. 

W celu wzięcia udziału w badaniu prosimy o kontakt z Marcinem Rodzinką: mrodzinka@kph.org.pl, tel. 22 423 64

Projekt Health4LGBTI – „Badanie pilotażowe dotyczące zmniejszenia nierówności w zdrowiu doświadczanych przez osoby LBGTI” (SANTE/2015/C4/035) jest finansowany przez Komisję Europejską. Jego celem jest opracowanie metod pozwalających na zmniejszenie nierówności w zdrowiu doświadczanych przez osoby LGBTI – lesbijki, gejów, osoby biseksualne, transpłciowe i interseksualne.

Projekt Health4LGBTI jest realizowany przez europejskie organizacje akademickie (Uniwersytet w Weronie, Uniwersytet w Brighton), organizacje zdrowia publicznego (EuroHealthNet, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny) i społeczność LGBTI (ILGA-Europa) od marca 2016 do końca marca 2018 roku. W Polsce projekt realizowany jest przez Zakład Epidemiologii NIZP-PZH we współpracy z organizacjami pozarządowymi: Kampania Przeciw Homofobii i Lambda Warszawa.

Ten pilotażowy projekt pozwoli nam zwiększyć wiedzę o tym, jak w najlepszy sposób zmniejszyć nierówności w zdrowiu, których doświadczają osoby LGBTI, a które często również nakładają się na inne nierówności wynikające np. z nierównego traktowania lub dyskryminacji osób starszych, młodzieży, uchodźców, imigrantów, osób niepełnosprawnych, biednych, zamieszkujących obszary wiejskie lub inne obszary, które ze względu na położenie geograficzne mogą prowadzić do wykluczenia społecznego).

Celem projektu jest określenie problemów napotykanych przez osoby LGBTI w dostępie do służby zdrowia i podczas korzystania z opieki zdrowotnej oraz analiza barier, z którymi spotykają się pracownicy medyczni opiekujący się pacjentami LGBTI. W wyniku realizacji projektu możliwe będzie przedstawienie pracownikom medycznym skali problemu nierówności w zdrowiu doświadczanych przez osoby LGBTI oraz poszerzenie posiadanej przez personel medyczny wiedzy i zdobycie nowych umiejętności w zakresie pokonywania wskazanych barier w celu zmniejszenia nierówności w zdrowiu.

W ramach realizacji zadań projektu będą podejmowane następujące działania:

• Przegląd literatury, w której poruszane są problemy nierówności w zdrowiu doświadczane przez osoby LGBTI oraz barier, z którymi spotykają się pracownicy medyczni udzielający świadczeń medycznych pacjentom LGBTI;
• Przeprowadzenie badań jakościowych metodą grup fokusowych w 6 geograficznie różnych krajach Unii Europejskiej (Polska, Włochy, Wielka Brytania, Belgia, Bułgaria, Litwa). Celem tych badań będzie poznanie barier w opiece zdrowotnej nad osobami LGBTI w odbiorze zarówno osób LGBTI jak i pracowników medycznych. Z tego powodu grupy fokusowe będą prowadzone w obu grupach, wśród osób LGBTI i wśród pracowników medycznych. Dzięki informacjom uzyskanym w czasie dyskusji w grupach fokusowych możliwe będzie stworzenia modułów szkoleniowych dla lekarzy, których celem jest wskazanie metod pracy z pacjentami LGBTI;

– Zaproszenie do grupy fokusowej dla osób LGBTI

– Zaproszenie do grupy fokusowej dla pracowników medycznych

• Opracowanie modułów szkoleniowych dla pracowników medycznych. Celem tych modułów jest poszerzenie i zdobycie nowej wiedzy o potrzebach zdrowotnych osób LGBTI, zmiana nastawienia do kontaktu z takimi pacjentami oraz zdobycie nowych umiejętności niezbędnych w sprawowaniu opieki medycznej nad pacjentami LGBTI. Moduły szkoleniowe zostaną opracowane tak, aby mogły być użyteczne w różnych krajach Unii Europejskiej przez wszystkich pracowników medycznych;
• Badanie pilotażowe modułów szkoleniowych w państwach, gdzie prowadzono grupy fokusowe, celem ich ewaluacji i ewentualnej modyfikacji;
• Konferencja zamykająca projekt – podsumowanie i przekazanie wyników badania/szkolenia grupom docelowym, które reprezentują lub pracują z osobami LGBTI, pracownikom medycznym, organizacjom zdrowia publicznego oraz przedstawicielom organizacji rządowych zajmujących się zdrowiem publicznym.

Przegląd doniesień naukowych wskazuje, iż osoby LGBTI doświadczają pewnych nierówności w zdrowiu, które mają wpływ na ich stan zdrowia.

Osoby LGBTI nadal doświadczają stygmatyzacji i dyskryminacji w połączeniu ze społeczną izolacją czy nawet wykluczeniem i niezrozumieniem społecznym. Prowadzi to do powstawania wielu barier m.in. w korzystaniu z ochrony zdrowia czy pomocy społecznej. Wynikiem złych doświadczeń w kontaktach z najbliższym otoczeniem jest podwyższone ryzyko uzależnienia od alkoholu, nadużywania substancji psychotropowych, depresji, prób samobójczych i samookaleczeń, przemocy, oraz infekcji HIV. Depresja, stany lękowe, nadużywanie alkoholu i innych substancji psychotropowych jest 1,5 większe wśród osób LGBTI, szczególnie wysokie jest ryzyko nadużywania alkoholu przez lesbijki i kobiety biseksualne.

Jednym z najczęściej występujących problemów przy korzystaniu z opieki medycznej przez osoby LGBTI jest przeświadczenie wielu pracowników medycznych, że osoby te mają takie same potrzeby zdrowotne jak osoby heteroseksualne, zwłaszcza jeśli chodzi o problemy zdrowia seksualnego. Niestety jest to mylny osąd. Osoby LGBTI mają specyficzne problemy zdrowotne, które często pozostają nierozpoznane lub pominięte przez pracowników medycznych (m.in. niektóre nowotwory, depresja, uzależnienia).

Kolejną istotną barierą w dostępie do ochrony zdrowia przez osoby LGBTI jest problem ujawnienia pracownikom medycznym swojej orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej. Wiele osób obawia się bowiem, że po jej ujawnieniu, spotkają się z strony pracowników medycznych z dyskryminacją i/lub gorszym traktowaniem/leczeniem.

Do tej pory włożono wiele wysiłku w poznanie i opisanie problemu nierówności w zdrowiu, który dotyczy całej Europy, jednak niewiele uwagi poświęcono znalezieniu efektywnych rozwiązań zmniejszających te nierówności w społeczeństwie.

Istnieje jednak wyraźna potrzeba, zarówno w każdym państwie, jak i na szczeblu europejskim, aby zmniejszać nierówności w zdrowiu doświadczane przez osoby LGBTI, szczególnie wspierając najsłabsze grupy społeczne, a także, aby zapewnić równy dostęp do wysokiej jakości usług zdrowotnych dla wszystkich mieszkańców Unii Europejskiej.

W razie dodatkowych pytań prosimy o kontakt z organizatorami badania w Polsce:

Zakład Epidemiologii NIZP-PZH	Kampania Przeciw Homofobii
dr Magdalena Rosińska	Marcin Rodzinka
e-mail: mrosinska@pzh.gov.pl	e-mail: mrodzinka@kph.org.pl
dr Marta Niedźwiedzka-Stadnik	tel. (22) 42-36-438
e-mail: mniedzwiedzka@pzh.gov.pl	Lambda Warszawa
tel. (22) 54-21-248	Michał Pawlęga
	e-mial: mpawlega@lambdawarszawa.org

Dodatkowe informacje można również uzyskać u koordynatora badania: Massimo Mirandola, Uniwersytet w Weronie (Włochy) (massimo.mirandola@ospedaleuniverona.it)

Informacja o projekcie znajduje się również na stronach internetowych Komisji Europejskiej: link

„Jesteśmy ze sobą od 13 lat, kochamy się i marzymy o ślubie. Wierzymy, że dzięki działaniom Koalicji będzie to możliwe” – mówią Grzegorz i Krzysztof, którzy wspólnie z czterema parami gejów i lesbijek tworzą Koalicję na Rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej. Ich celem jest doprowadzenie do wydania przez Trybunał w Strasburgu wyroku, który umożliwi parom jednopłciowym żyjącym w Polsce zawieranie związków partnerskich lub małżeństw. Obecnie Koalicja znajduje się w połowie drogi, którą musi przejść, aby osiągnąć swój cel. Od dzisiaj każdy może wesprzeć jej dołączając do zbiórki na platformie www.pomagam.pl/koalicja

Swoją działalność Koalicja na Rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej rozpoczęła w listopadzie zeszłego roku. Tworzy ją pięć par gejów i lesbijek wspieranych przez organizacje pozarządowe i kancelarie prawne. Celem Koalicji jest wydanie przez Europejski Trybunał Praw Człowieka wyroku, który zobowiąże Polskę do przyjęcia przepisów umożliwiających parom osób tej samej płci zawieranie związków partnerskich lub małżeństw. Wcześniej podobne działania podjęły trzy włoskie pary, dzięki którym Włosi mogą cieszyć się związkami partnerskimi. Obecnie Koalicja znajduje się w połowie drogi, którą musi przejść, aby osiągnąć swój cel.

Kierownicy USC mówią „Nie!”

Pierwszym krokiem, jaki podjęły pary, w tym m.in. Cecylia i Barbara z Łodzi, było złożenie zapewnienia do Kierowników Urzędu Stanu Cywilnego o braku występowania przeszkód do zawarcia małżeństwa. Wszystkie pięć par spotkało się z odmowami. Zdaniem Kierowników USC polski porządek prawny nie przewiduje możliwości zawarcia małżeństwa jednopłciowego, albowiem małżeństwo, zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, to związek kobiety i mężczyzny. W odpowiedzi na negatywne decyzje Kierowników USC pary wniosły odwołania do sądów rejonowych.

Niespójna argumentacja sądów

We wszystkich pięciu przypadkach sądy wydały niekorzystne dla par rozstrzygnięcia. Cztery pary usłyszały, że przyczyny odmowy podane przez Kierowników USC były uzasadnione. Argumentując swoje stanowisko sędziowie odwoływali się do art. 18 Konstytucji, który stanowi, że „Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej„. Zdaniem sądów użycie liczby pojedynczej wyraźnie wskazuje, że chodzi tu o związek jednej kobiety i jednego mężczyzny. Sądy podkreślały, że ani ustawodawca, ani tym bardziej sądy, nie mają prawa zmienić tej definicji. Sygnalizowano również, że taki sposób rozumienia instytucji małżeństwa potwierdza Kodeks rodzinny i opiekuńczy. W sprawie piątej pary sąd w ogóle nie rozpoznał wniosku i go odrzucił. Wskazał przy tym, że tej parze w ogóle nie przysługiwało prawo do zweryfikowania prawidłowości decyzji Kierownika USC, bowiem droga sądowa w tej kategorii spraw jest jego zdaniem niedopuszczalna. Dotychczasowy przebieg postępowań pokazuje, że sądy trzymają się bardzo ściśle wykładni literalnej przepisów i interpretują je w sposób zawężający, tj. wykluczający związki jednopłciowe – komentuje decyzję sądów adwokat Kampanii Przeciw Homofobii, Paweł Knut. Wszystkie sądy odmówiły zmiany rozstrzygnięcia Kierowników USC. Co jednak ciekawe zrobiły to w różny sposób. Pokazuje to, że nie ma spójności nawet co do sposobu rozpoznawania tego rodzaju wniosków. Interesujące jest też to, że sądy I instancji zrezygnowały ze szczegółowej analizy argumentów odnoszących się do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, niejako pomijając ją albo wyciągając z niej nieaktualne i sprzeczne z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wnioski – dodaje.

„Która z pań będzie mężem?”

Udział w postępowaniu przed sądem rejonowym był dla nas bardzo stresujący. Nigdy wcześniej nie musieliśmy tłumaczyć się z naszego związku i z naszej miłości  przed organami władzy publicznej. Chociaż sędzia okazywała nam szacunek, mieliśmy poczucie upokorzenia, że musimy argumentować za czymś z naszego punktu widzenia oczywistym – za prawem do życia rodzinnego, z którego cieszą się pary jednopłciowe w niemal całej Europie i wielu innych krajach na świecie – mówi Krzysztof, który razem z Grzegorzem tworzą jedną z par biorących udział w działaniach Koalicji. O godnym traktowaniu przez sąd nie mogą powiedzieć Barbara i Cecylia. Podczas rozprawy zostały zapytane o to, która z kobiet będzie mężem, gdy wezmą już ślub. Zniesmaczenie towarzyszy nam do dzisiaj – relacjonuje para. Mimo negatywnych doświadczeń z sali sądowej nie poddają się – Poszłyśmy do sądu z nastawieniem na wygraną tej sprawy. Chcemy przerwać wykluczanie kochających się ludzi z zawierania związków małżeńskich, co staramy się osiągnąć jako Koalicja.

Czas na sąd okręgowy

Po otrzymaniu negatywnych rozstrzygnięć wydanych przez sądy rejonowe wszystkie pary złożyły stosowne środki odwoławcze do sądów wyższej instancji. Aktualnie czekają na ich rozpoznanie. Jeżeli sądy okręgowe utrzymają decyzje sądów rejonowych uznając przyczyny odmowy Kierowników Urzędów Stanu Cywilnego za właściwe, wówczas Koalicja rozważy wniesienie pięciu skarg konstytucyjnych do Trybunału Konstytucyjnego lub od razu skieruje pięć skarg do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Dołącz do Koalicji na Pomagam.pl

Aby związki partnerskie i równość małżeńska stały się rzeczywistością, Koalicja musi zebrać 9 tysięcy złotych. W tym celu koalicjanci uruchomili zbiórkę na platformie Pomagam.pl pod adresem www.pomagam.pl/koalicja. Zebrane fundusze planują przeznaczyć na sfinansowanie technicznej i organizacyjnej pracy Koalicji, bez której koalicjanci nie są w stanie prowadzić w sposób efektywny swoich działań. Do zbiórki może dołączyć każda osoba, która uważa, że wszystkie kochające się pary w Polsce powinny mieć możliwość sformalizowania swojego związku. Pięć par odważyło się w imieniu całej społeczności LGBT+ i ich sojuszników przejść trudną i żmudną drogę sądową, na końcu której spodziewamy się korzystnego wyroku Trybunału w Strasburgu. Teraz nadszedł świetny moment, aby wszystkie osoby, które marzą o związkach partnerskich i równości małżeńskiej zmobilizowały się i pomogły parom pokryć koszty działania Koalicji. To będzie test naszej solidarności i wspólnoty celów – zachęca do udziału w zbiórce Aleksandra Muzińska ze Stowarzyszenia Miłość Nie Wyklucza.

 

Koalicję na Rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej tworzą:

Pięć par, w tym Grzegorz Lepianka i Krzysztof Łoś oraz Cecylia Przybyszewska i Barbara Starska, a także grupa organizacji pozarządowych i kancelarii prawnych: Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Kampania Przeciw Homofobii, Stowarzyszenie Miłość nie Wyklucza, Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Kancelaria Prawna Pietrzak Sidor & Wspólnicy, Tataj Górski Adwokaci. Spółka Partnerska Adwokatów i Radców Prawnych oraz Marcin Piotr Wojciechowski. Kancelaria Radcy Prawnego.

Kampania Przeciw Homofobii wraz z kilkoma innymi organizacjami pozarządowymi współuczestniczyła w przygotowaniu tzw. raportu alternatywnego opisującego stopień realizacji przez Polskę przepisów Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych. W ramach prac nad raportem KPH przeanalizowało stopień rzeczywistej ochrony osób LGB w różnych obszarach życia społecznego w Polsce.

W przygotowaniu raportu wzięły również udział: Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny, Fundacja TUS, Fundacja Trans-fuzja, Otwarta Rzeczpospolita, Koalicja KARAT. Projekt był koordynowany przez Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego.

Pobierz raport

W listopadzie 2015 roku swoją działalność zainaugurowała Koalicja na Rzecz Związków Partnerskich, której celem jest doprowadzenie do historycznego wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka zobowiązującego Polskę do przyjęcia przepisów umożliwiających parom jednopłciowym zawieranie związków partnerskich i małżeństw. Podczas konferencji przedstawione zostaną wyniki dotychczasowych działań sądowych przybliżających Koalicję do realizacji założonego celu. Zaprezentowana zostanie również platforma crowdfundingowa umożliwiająca współuczestniczenie w jej dalszych działaniach.

Konferencja odbędzie się 9 sierpnia 2016 r. (wtorek) o godz. 12.00 w Faktycznym Domu Kultury przy ul. Gałczyńskiego 12 w Warszawie.

W konferencji udział wezmą:

• Barbara Starska i Cecylia Przybyszewska – para lesbijek reprezentowanych przez Koalicję
• Krzysztof Łoś i Grzegorz Lepianka – para gejów reprezentowanych przez Koalicję
• adw. Paweł Knut – Kampania Przeciw Homofobii
• adw. Małgorzata Mączka – Pacholak – Kancelaria Pietrzak Sidor & Wspólnicy
• Aleksandra Muzińska – Stowarzyszenie Miłość nie Wyklucza
• dr Krzysztof Śmiszek – Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego

Po konferencji zapraszamy na brunch.

Prosimy o potwierdzenie obecności na adres: cjakubczak@kph.org.pl

Kontakt dla mediów:
Cecylia Jakubczak
Kampania Przeciw Homofobii
kom. 790 866 388
email: cjakubczak@kph.org.pl

Organizatorami konferencji są organizacje i kancelarie tworzące Koalicję: Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Kampania Przeciw Homofobii, Stowarzyszenie Miłość nie Wyklucza, Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Kancelaria Prawna Pietrzak Sidor & Wspólnicy, Tataj Górski Adwokaci. Spółka Partnerska Adwokatów i Radców Prawnych oraz Marcin Piotr Wojciechowski. Kancelaria Radcy Prawnego.

12 sierpnia do polskich kin wejdzie film „Nowy świat” opowiadający trzy poruszające historie trójki młodych ludzi, którzy próbują odnaleźć swoje miejsce w lepszym świecie… w Polsce. Filmowi matronuje Kampania Przeciw Homofobii.

Żanna – Białorusinka, która wraz ze swoją córką, po opuszczeniu męża białoruskiego opozycjonisty, mieszka u siostry w Warszawie. Chce się od nich jak najszybciej wyprowadzić i w końcu stworzyć normalne życie ze swoim chłopakiem. Jej plany komplikuje mąż, który ponownie zostaje aresztowany i w areszcie podpisuje lojalkę z tęsknoty za rodziną. Kogo Żanna wybierze? Czy posłucha głosu serca, czy tego, co podpowiada jej rozum? Azzam – Afgańczyk, pracujący dla polskiej armii jako tłumacz, jest traktowany jako zdrajca w swojej ojczyźnie. Po ewakuacji do Polski nie potrafi otrząsnąć się z wojennych przeżyć. Cena, jaką musi zapłacić za wolność, okazuje się być bardzo wysoka. Czy odnajdzie się w nowym świecie, w którym zawsze będzie tym „obcym”? Wiera – Ukrainka, która ucieka do Polski, aby w tajemnicy przed rodziną dokonać operacji korekty płci. Niespodziewana wizyta jej ojca oraz małego syna sprawia, że musi na nowo zmierzyć się z tym kim jest i z tym, kim chce się stać.

Filmowi „Inny świat” towarzyszy akcja społeczna #NIEWYKLUCZAM. Akcja ma na celu zwrócenie uwagi na problem fobicznego wykluczenia grup mniejszościowych. „Nowy świat” porusza dokładnie te zagadnienia – problemy mniejszości i wykluczenia, prezentując je w świetle obecnej sytuacji politycznej i społecznej w Polsce. Do uczestnictwa w akcji #NIEWYKLUCZAM zaproszonoosoby publiczne, znane, wpływowe i będące autorytetami. Są z nami m.in.: Paulina Młynarska, Bartosz Węglarczyk, Jarosław Kuźniar, Odeta Moro, Natalia Klimas, Radzimir Dębski i inni.

17 czerwca Kampania Przeciw Homofobii wysłała list do Prezydent m.st. Warszawy, Hanny Gronkiewicz – Waltz z prośbą o spotkanie. Była to reakcja organizacji na aktywność Prezydent po ataku na klub LGBT w Orlando, w którym zamachowiec zabił 49 osób. Po miesiącu oczekiwania KPH otrzymała odpowiedź. Spotkanie w Ratuszu wyznaczono na jesień.

W liście, który w imieniu Hanny Gronkiewicz – Waltz napisała Pełnomocniczka Prezydent ds. Równego Traktowania, Karolina Malczyk, możemy przeczytać, że

„zależy nam, aby spotkanie na przedmiotowy temat odbyło się na jednym z najbliższych posiedzeń Komisji Dialogu Społecznego ds. Równego Traktowania, w skład którego wchodzi większa liczba organizacji zajmujących się problematyką równego traktowania i walki z dyskryminacją”. Malczyk zapewnia również, że „W najbliższych dniach poinformuję Państwa telefonicznie o dacie posiedzenia Komisji Dialogu Społecznego ds. Równego Traktowania, które poświęcone zostanie sprawom osób szczególnie narażonych na dyskryminację w Warszawie, w którym weźmie udział Prezydent m.st. Warszawy”.

„Będzie to pierwsze w historii spotkanie organizacji LGBT z Prezydent Warszawy dotyczące bezpieczeństwa osób LGBT. Dlatego tym bardziej cieszy nas pozytywna odpowiedź Ratusza na nasz list.” – mówi wiceprezeska KPH, Mirosława Makuchowska. „Propozycja spotkania ze strony Ratusza to wyraźny sygnał świadczący o tym, że kwestia bezpieczeństwa osób LGBT nie jest dla władz miasta obojętna. Mamy nadzieję, że rozmowy przekują się na konkretne działania, których efektem będzie zwiększenie poziomu ochrony homo-, biseksualnych i transpłciowych mieszkańców i mieszkanek stolicy” – dodaje Makuchowska.

Treść pisma, które Kampania Przeciw Homofobii otrzymała z Ratusza jest dostępna TUTAJ.

Treść listu Kampania Przeciw Homofobii do Prezydent m.st. Warszawy jest dostępna TUTAJ.

W dniu dzisiejszym Minister Sprawiedliwości wydał oświadczenie w sprawie wymierzenia grzywny drukarzowi, który odmówił wykonania usługi wydruku dla organizacji działającej na rzecz równouprawnienia osób LGBT. Sąd Rejonowy w Łodzi wyrokiem nakazowym uznał, że pracownik drukarni popełnił wykroczenie. Jest to pierwszy w Polsce wyrok wydany w sprawie dotyczącej ochrony osób LGBT w dostępie do usług. Oświadczenie Ministra komentuje prowadząca sprawę Kampania Przeciw Homofobii.

Zdaniem Ministra: „Sądy są zobowiązane strzec konstytucyjnej wolności sumienia, a nie ją łamać. Mają stać na straży praw i wolności obywateli, w tym także wolności działalności gospodarczej, a nie narzucać im przymus. Żadne ideologiczne racje nie uzasadniają naruszania tych fundamentalnych zasad”. Co więcej, Minister wskazał, że:„wyrok (…) jest niebezpiecznym precedensem. Burzy wolność myśli, przekonań i poglądów, a także swobodę gospodarczą, polegającą na dowolności transakcji. Stawia w uprzywilejowanej pozycji Fundację reprezentującą środowiska mniejszości seksualnych, a łamie wolność sumienia pracownika, który ma prawo nie popierać homoseksualnych treści.”

Stanowisko Ministra wzbudza nasz niepokój. Jego treść może być odebrana jako krytyka wydanego przez sąd orzeczenia i jednocześnie próba usprawiedliwienia zachowania drukarza. W naszej ocenie zajęcie tego rodzaju stanowiska przez Ministra jest przedwczesne, albowiem – jak wynika z dotychczas opublikowanych informacji – postępowanie w tej sprawie wciąż nie jest jeszcze prawomocnie zakończone.

Ponadto, w ocenie Kampanii Przeciw Homofobii wyrok sądu nie stanowi przejawu „uprzywilejowania” Fundacji LGBT Business Forum, a jedynie próbę przyznania osobom LGBT ochrony, która jest dla nich niedostępna na gruncie innych przepisów prawa, w tym w szczególności tzw. ustawy równościowej.

Jednocześnie chcemy podkreślić, że uważamy wyrok sądu jako słuszny wyraz poszanowania przez tę instytucję konstytucyjnej zasady równego traktowania (art. 32 Konstytucji) oraz prawa do sądu (art. 45 Konstytucji), który również przysługuje osobom LGBT.

Oświadczenie Ministra Sprawiedliwości TUTAJ

Informacja nt. sprawy dotyczącej odmowy wykonania przez drukarza usługi TUTAJ