przestępstwa z nienawiści

25 października na stronie Rządowego Centrum Legislacji został opublikowany i przekazany do 5-dniowych konsultacji publicznych projekt ustawy nowelizującej Kodeks karny w zakresie dyskryminacji, przestępstw z nienawiści i mowy nienawiści. Niestety nowa propozycja nowelizacji Kodeksu różni się od poprzedniej, przede wszystkim pomija tożsamość płciową jako jedną z przesłanek dotyczących hate speech i hate crimes. KPH złożyło uwagi do projektu. Czego dotyczy projekt nowelizacji? Podobnie jak w projekcie z marca tego roku, projekt ten nowelizuje art. 53 §2a pkt 6 (wymiar kary), art. 119 §1 (stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej), art. 256 §1 (nawoływanie do nienawiści) oraz art. 257 (publiczne znieważenie) Kodeksu...

W ramach konsultacji społecznych KPH złożyło uwagi do projektu ustawy nowelizującej Kodeks karny w zakresie ochrony przed przestępstwami z nienawiści (hate crimes) i mową nienawiści (hate speech). Projekt ten jest bardzo ważny i potrzebny, a uwagi KPH mają na celu jeszcze lepszą ochronę osób LGBT+ w Polsce. Hate speech i hate crime nadal obecne Niestety przestępstwa z nienawiści i mowa nienawiści ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową są nadal bardzo częstym zjawiskiem. Osoby LGBT+ często doświadczają przemocy lub konfrontują się z mową nienawiści, a tylko bardzo niewielki odsetek z nich zgłasza to właściwym organom (patrz: Sytuacja społeczna  osób...

Przemoc słowna i agresja fizyczna to dla osób LGBT żyjących w Polsce codzienność. Mimo to zaledwie 4 proc. lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych zgłasza fakt doświadczenia przemocy na policję. Czas to zmienić – apelują organizacje pozarządowe i zachęcają do korzystania z oferowanej przez siebie bezpłatnej pomocy prawnej i psychologicznej. Jak wynika z najnowszego badania opublikowanego w raporcie „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2015 – 2016” blisko 70 proc. osób LGBTA (czyli lesbijek, gejów, osób bi- i aseksualnych oraz transpłciowych) doświadczyło przemocy motywowanej homo-, bi- czy transfobią w ciągu ostatnich dwóch lat. Jednocześnie jedynie 4 proc. osób homo-, bi-...

W śmierci Rity Hester i w obelgach, jakimi obsypywały ją media, czynnikiem wspólnym jest transfobia. Tak nazywa się nienawiść wobec osób, których płeć fizyczna (ang. sex) lub płeć mózgu (ang. gender) nie pasuje do przyjętych dla danego społeczeństwa norm płciowości. Może się przejawiać w formie wyzwisk opartych na idei płciowej poprawności, społecznej dyskryminacji – jak w przypadku Tyry Hunter, nr 1 na liście zmarłych, której ratownicy medyczni odmówili pomocy po wypadku samochodowym – albo przemocy fizycznej. Przykładem transfobii są niektóre przejawy seksizmu. Wyrażenia typu „babochłop” wskazują, że ich adresatki wyłamują się z ramek zachowań dozwolonych kobietom i wchodzą na cudze...

28 listopada 1998 Rita Hester została zadźgana na śmierć na progu swojego mieszkania. Do dziś nie odnaleziono jej zabójcy. Nie jest to niczym niezwykłym – policja nie może znaleźć sprawców wielu podobnych morderstw. Niezwykła była za to reakcja mediów: choć Hester od dziesięciu lat żyła jako kobieta i przeszła operację zmiany płci, gazety nazywały ją facetem w damskich ciuchach, zboczeńcem i prostytutem. Nazwisko Rity Hester znalazło się na internetowej liście zmarłych osób transpłciowych z numerem 8. Autorką listy i pomysłodawczynią Dnia Pamięci Osób Trans* jest Gwendolyn Ann Smith, działaczka LGBT z San Francisco. Zorganizowała pierwsze obchody Dnia Pamięci niecały rok...