Znamy już wyniki piątej edycji plebiscytu Korony Równości – nagród uznawanych za najbardziej prestiżowe wyróżnienie w Polsce, jakie można otrzymać w wyniku działalności na rzecz społeczności LGBT+. W drodze głosowania internetowego nagrody otrzymują: Wolna Szkoła, Ogólnopolska Federacja na Rzecz Rozwiązywania Problemu Bezdomności, Monika Falej, Wolne Sądy, Paula Szewczyk, Ane Piżl, Natasza Parzymies, Miłość Nie Wyklucza i Skanska. Gratulujemy!

Celem organizowanego przez KPH plebiscytu Korony Równości jest wyróżnienie osób oraz grup, które przez ostatnie 12 miesięcy w sposób szczególny angażowały się w walkę o równe prawa dla społeczności LGBT+. Szansę na tegoroczne zwycięstwo miały 24 osoby oraz grupy nominowane w ośmiu kategoriach: Zaangażowanie Społeczne, Równe Traktowanie, Życie Polityczne, Prawo, Media, Ludzie Internetu, Świat Kultury oraz Biznes – te dwie ostatnie to nowe kategorie plebiscytu, które premierę miały w tym roku. Poznajcie osoby oraz grupy laureackie!

 

1) Zaangażowanie Społeczne:    

Wolna Szkoła

Wolna Szkoła to największy w Polsce ruch obywatelski, który zrzesza Sieć Organizacji Społecznych (S.O.S.) oraz oddolne ruchy społeczne, by skutecznie sprzeciwiać się zmianom w edukacji planowanym przez rządzących. Jej działania przyczyniły się do zawetowania ustawy Lex Czarnek 2.0 przez Andrzeja Dudę w grudniu 2022 r. Wolna Szkoła jest głosem szkoły, jakiej potrzebuje Polska – nowoczesnej, demokratycznej, bezpiecznej i otwartej na różnorodność, szkoły równych szans. Stoi na straży wartości edukacji, które naruszają rządzący.

 

2) Równe Traktowanie:

Ogólnopolska Federacja na Rzecz Rozwiązywania Problemu Bezdomności

Ogólnopolska Federacja na Rzecz Rozwiązywania Problemu Bezdomności z siedzibą w Zabrzu to związek stowarzyszeń, których misją jest zapobieganie skutkom ubóstwa i wykluczenia społecznego osób w kryzysie bezdomności. Federacja, jako pierwsza w Polsce, zajęła się tym problemem w odniesieniu do społeczności LGBT+ i w czerwcu 2023 r. wydała raport z badania “Bezdomność osób LGBT+”, w którego skład wchodzi także diagnoza stanu wiedzy na temat bezdomności w tej grupie, stosowanych rozwiązań, wyzwań i planów wsparcia.

 

3) Życie Polityczne:

Monika Falej

Monika Falej to posłanka partii Lewica, prawniczka, wiceprzewodnicząca Komisji Etyki Poselskiej. We wrześniu 2022 r., w ramach pracy w Komisji Etyki Poselskiej, doprowadziła do ukarania Jarosława Kaczyńskiego karą nagany za haniebne naśmiewanie się z osób transpłciowych. Dzięki jej działaniom, w sierpniu 2023 r., naganą ukarano również byłego posła PiS, Łukasza Mejzę, który na antenie TVP Info mówił o tęczowej zarazie. Nagana to najwyższa możliwa kara, jaką może nałożyć Komisja Etyki Poselskiej na posła_nkę.

 

4) Prawo:

Wolne Sądy

Wolne Sądy to grupa prawników i prawniczek, która zawiązała się na fali protestów społecznych w obronie niezależności sądownictwa. Wolne Sądy reprezentowały prof. Jakuba Urbanika w procesie o naruszenie dóbr osobistych wytoczonym Ministrowi Edukacji i Nauki, Przemysławowi Czarnkowi, który dopuścił się homofobicznych wypowiedzi na antenie TVP Info i Radia Maryja. Zgodnie z wyrokiem sądu, we wrześniu 2022 r., Minister Czarnek opublikował przeprosiny na swoich kanałach społecznościowych skierowane do prof. Urbanika i osób ze społeczności LGBT+.

5) Media:

Paula Szewczyk

Paula Szewczyk jest dziennikarką Wysokich Obcasów, odpowiada za większość tekstów dotyczących społeczności LGBT+ opublikowanych na łamach magazynu. Wspiera zespół Wysokich Obcasów i Gazety Wyborczej w zakresie języka inkluzywnego. W marcu 2023 r. ukazała się jej książka 'Ciała obce. Opowieść o transpłciowości’. Bohaterkami i bohaterami reportażu są osoby transpłciowe, ich partnerzy, partnerki oraz rodzice. Paula Szewczyk opowiada ich historie i uwrażliwia na to, z czym muszą się zmagać na co dzień. Ta pozycja to porządna dawka wiedzy związana z polskimi realiami, pojęciami i zjawiskami związanymi z transpłciowością.

 

6) Ludzie Internetu:

Ane Piżl

Ane Piżl to ratownica medyczna, edukatorka, aktywistka, promotorka kultury równości i języka inkluzywnego. Otwarcie mówi o swojej niebinarności i prowadzi edukację zdrowotną na Instagramie. W 2022 r. zapoczątkowała Top Freedom – ruch, który upomina się o neutralność ciała i możliwość odsłonięcia klatki piersiowej wszędzie tam, gdzie połowa społeczeństwa ma do tego prawo. W czerwcu 2023 r. premierę miał wspólny projekt Ane i Storytel pt. “Jestem Trans”, który jest serią podcastów z osobami niebinarnymi, transpłciowymi i ich rodzicami.

7) Świat Kultury:

Natasza Parzymies

Natasza Parzymies jest reżyserką i scenarzystką filmową. W swoich filmach skupia się na tematyce miłosnej i współczesnych problemach młodych ludzi. Zadebiutowała miniserialem internetowym “Kontrola” opowiadającym o skomplikowanej relacji dwóch lesbijek. “Kontrola” odniosła sukces w Polsce i zagranicą, a do tej pory powstały już 4 jej sezony. W kwietniu 2023 r. premierę miał krótkometrażowy film Nataszy Parzymies pt. “Moje stare” opowiadający o miłości dwóch lesbijek, które spotykają się po 50 latach i wyruszają we wspólną podróż. “Moje stare” to pierwszy film w Polsce, który tak zgrabnie i pięknie rozprawia się z tabu i czyni seniorki-lesbijki widocznymi.

 

8) Biznes:

Miłość Nie Wyklucza i Skanska

Miłość Nie Wyklucza to organizacja, która od 2009 r. działa na rzecz równego traktowania osób LGBT+ i wprowadzenia równości małżeńskiej. W listopadzie 2022 r. Miłość Nie Wyklucza, przy wsparciu firmy Skanska, wydała “Bezpieczne Przystanie” – pierwszą w Polsce publikację przedstawiającą dobre praktyki skierowane do i realizowane przez tęczowe sieci w firmach z sektora prywatnego. Głównym celem raportu jest zebranie i przekazanie rzetelnych informacji o tym, jak firmy wspierają osoby LGBT+ w miejscu pracy i dlaczego powinny robić to w jeszcze szerszym zakresie.

 

Wszystkim osobom i grupom laureackim jeszcze raz serdecznie gratulujemy, a Was zachęcamy do obejrzenia fotorelacji z Gali.

 

 

Zapraszamy do akredytowania się na coroczną galę Kampanii Przeciw Homofobii, na której wręczone zostaną nagrody przyznawane w plebiscycie Korony Równości. Gala odbędzie się 26 września (wtorek) o godz. 19:00 w Warszawie. Termin zgłoszeń po akredytacje medialne upływa 25 września o 12:00.

1. Korony Równości – podstawowe informacje
2. Akredytacje medialne – zakres upoważnień
3. Rodzaj akredytacji medialnych
4. Formularz akredytacyjny
5. Termin zgłoszeń
6. Odbiór akredytacji
7. Kontakt

1. Korony Równości – podstawowe informacje

Korony Równości to nagrody uznawane za najbardziej prestiżowe wyróżnienie, jakie można otrzymać w Polsce w wyniku działalności na rzecz społeczności LGBT+. Celem organizowanego przez KPH już po raz piąty plebiscytu jest nagrodzenie osób, które przez ostatnie 12 miesięcy w sposób szczególny angażowały się w walkę o równe prawa dla społeczności LGBT+. Szansę na zwycięstwo ma 8 z 24 osób i grup nominowanych w następujących kategoriach: Zaangażowanie Społeczne, Równe Traktowanie, Życie Polityczne, Prawo, Media, Ludzie Internetu, Świat Kultury, Biznes. Więcej informacji nt. tegorocznej edycji plebiscytu można przeczytać w artykule “Kto otrzyma tegoroczne Korony Równości? Zagłosuj!“. O tym, kto znajdzie się w zwycięskiej ósemce zadecydują osoby biorące udział w internetowym głosowaniu na www.koronyrownosci.pl.

2. Akredytacje medialne – zakres upoważnień

Akredytacja medialna upoważnia do:

• wstępu na galę w wydzielonym obszarze
• rejestracji audio i wideo gali
• wykonywania zdjęć
• przeprowadzania wywiadów z osobami uczestniczącymi w gali (za ich zgodą).

3. Rodzaj akredytacji

Wyróżniamy dwa rodzaje akredytacji medialnych obowiązujących na gali KPH: 

(a) media 

(b) foto/wideo.

4. Formularz akredytacyjny

Warunkiem przyznania akredytacji jest wypełnienie formularza akredytacyjnego.

• KPH zastrzega sobie prawo do odmowy przyznania akredytacji medialnej bez podawania przyczyny.
• Akredytacje mogą zostać udzielone jedynie aktywnym zawodowo przedstawicielom, przedstawicielkom oraz osobom przedstawicielskim mediów.

5. Termin zgłoszeń

Termin zgłoszeń po akredytacje medialne upływa 25 września o godzinie 12:00.

6. Odbiór akredytacji

Akredytacje medialne na galę KPH zostaną przekazane drogą elektroniczną, na adres mailowy podany w formularzu akredytacyjnym. Wraz z informacją o przyznaniu akredytacji zostanie podana nazwa i adres miejsca, w którym odbędzie się gala.

Ważne! Udział w gali możliwy jest tylko i wyłącznie po wcześniejszym okazaniu obsłudze imiennej akredytacji wraz z dokumentem tożsamości.

7. Kontakt

W razie jakichkolwiek pytań prosimy o kontakt z Kierowniczką ds. PR i komunikacji stowarzyszenia Kampania Przeciw Homofobii, Anną Wrzeszczyńską:

• awrzeszczynska@kph.org.pl
• +48 505 023 311 

Znamy osoby nominowane do Koron Równości 2023 – nagród uznawanych za najbardziej prestiżowe wyróżnienie w Polsce, jakie można otrzymać w wyniku działalności na rzecz społeczności LGBT+. Wśród osób nominowanych w tym roku znajdują się m.in. wokalistka i TikTokerka Izabela Zabielska, reżyserka Natasza Parzymies czy redakcja Forbes Women. Głosować można już teraz na stronie www.koronyrownosci.pl. O tym, kto zwycięży w tegorocznym plebiscycie dowiemy się 26 września podczas uroczystej gali KPH.

Celem organizowanego przez KPH już po raz piąty plebiscytu Korony Równości jest wyróżnienie osób, które przez ostatnie 12 miesięcy w sposób szczególny angażowały się w walkę o równe prawa dla społeczności LGBT+. Szansę na zwycięstwo ma 8 z 24 osób nominowanych osób i grup w następujących kategoriach: Zaangażowanie Społeczne, Równe Traktowanie, Życie Polityczne, Prawo, Media, Ludzie Internetu, Świat Kultury oraz Biznes – te dwie ostatnie to nowe kategorie plebiscytu, które premierę mają w tym roku. O tym, kto znajdzie się w zwycięskiej szóstce zadecydują osoby biorące udział w internetowym głosowaniu. Głosować można do 24 września do godz. 23:59 na stronie www.koronyrownosci.pl. 

Jak przebiegały nominacje i jakie są tegoroczne kategorie plebiscytu?

Z propozycji nominacji zebranych przez osoby członkowskie KPH, kapituła konkursowa – w składzie: zeszłoroczna laureatka i laureat, czyli Julia Sobczyńska i Krzysztof Śmiszek oraz osoby reprezentujące zarząd i zespół KPH, czyli Agnieszka Kulikowska, Szczepan Czaplewski, Franciszka Sady – wytypowała 24 osoby i grupy, które mają szansę otrzymać tegoroczne Korony. 

W tym roku Korony Równości otrzymają osoby oraz grupy, które w okresie od września 2022 r. do września 2023 r. aktywnie wspierały i działały na rzecz społeczności LGBT+ w Polsce. Poznaj 24 odważne, skuteczne, entuzjastyczne, pełne pasji i wiary w lepsze jutro osoby oraz grupy. Dowiedz się, za jakie działania otrzymały nominacje!

1) Zaangażowanie Społeczne:    

• My, Rodzice, Równik Praw i Molecular Creative – kampania społeczna “MY, rodzice dzieci trans”, której celem jest edukowanie nt. transpłciowości;
• Lambda Polska – organizacja Pierwszego Ogólnopolskiego Dnia Widoczności Osób Transpłciowych w Poznaniu;
• Wolna Szkoła – działania przeciwko Lex Czarnek 2.0, które doprowadziły do zawetowania ustawy przez prezydenta Andrzeja Dudę w grudniu 2022 r.

 

2) Równe Traktowanie:

• Ogólnopolska Federacja na Rzecz Rozwiązywania Problemu Bezdomności – raport z badania “Bezdomność osób LGBT+”, wraz z diagnozą stanu wiedzy na temat bezdomności w tej grupie, stosowanych rozwiązań, wyzwań i planów wsparcia; 
• Koło Naukowe Praw Człowieka i Filozofii Prawa UMCS – organizacja Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Praw Osób LGBT+;
• Wydział Nauk o Zdrowiu UM w Białymstoku – organizacja konferencji naukowej na temat wsparcia i opieki zdrowotnej pacjentów i pacjentek transpłciowych – “Opieka nad pacjentem TRANS”

 

3) Życie Polityczne:

• Anna Maria Żukowska – organizatorka największej platformy partii politycznej na Paradzie Równości 2023; 
• Monika Falej (Komisja Etyki Poselskiej) – doprowadzenie do ukarania Jarosława Kaczyńskiego karą nagany za haniebne naśmiewanie się z osób transpłciowych oraz Łukasza Mejzę, który na antenie TVP Info mówił o tęczowej zarazie;
• Katarzyna Ueberhan – interwencja poselska do dyrektora Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego  w Poznaniu w sprawie haniebnego potraktowania transpłciowej pacjentki

 

4) Prawo:

• Wolne Sądy – reprezentowanie prof. Jakuba Urbanika w procesie o naruszenie dóbr osobistych wytoczonym Ministrowi Edukacji i Nauki, Przemysławowi Czarnkowi, który dopuścił się homofobicznych wypowiedzi na antenie TVP Info i Radia Maryja;
• Jakub Turski – doprowadzenie m.in. do przegrania procesu przez Stowarzyszenie Rodzin Wielodzietnych Warszawy i Mazowsza, któremu sąd nakazał przeprosić prof. Małgorzatę Fuszarę za naruszenie jej dóbr osobistych;
• Knut Mazurczak Adwokaci – reprezentowanie dziennikarza Jakuba Kwiecińskiego w sprawie przeciwko TVP i doprowadzenie do tego, że w kwietniu 2023 r. wydano wyrok wskazujący, że TVP nie przedłużając współpracy z dziennikarzem dopuściła się dyskryminacji ze względu na orientację seksualną 

5) Media:

• Forbes Women – okładka magazynu z liderkami biznesu, które w pracy otwarcie i z dumą mówią o swojej przynależności do społeczności LGBT+;
• Magazyn Duma – magazyn LGBT+ tworzony wolontariacko przez generację Z, organizacja gali “Express Yourself”;
• Paula Szewczyk – dziennikarka, autorka książki „Ciała obce. Opowieść o transpłciowości”

 

6) Ludzie Internetu:

• Izabela Zabielska – działa na TikToku oraz Instagramie tworząc bezpieczną przestrzeń dla młodych osób;
• Vogule Poland – autorzy książki “Kuriozum. Z pamiętniczka królowych dram”;
• Ane Piżl – zainicjowanie ruchu “Top Freedom” dotyczącego neutralności ciała, stworzenie serii podcastów “Jestem Trans” we współpracy ze StoryTel

 

7) Świat Kultury:

• Natasza Parzymies – film krótkometrażowy “Moje stare” opowiadający o miłości dwóch seniorek-lesbijek;
• Dellfina Dellert i Agnieszka Mazanek – serial dokumentalny “Nago. Głośno. Dumnie” poruszający temat tożsamości, męskości, kobiecości i cielesności;
• Edmund Krempiński – debiut w spektaklu “Dobrze ułożony młodzieniec” o transpłciowym mężczyźnie

 

8) Biznes:

• LGBTQ+ Network of Networks – list otwarty podpisany przez 30 osób liderskich biznesu, w którym zobowiązują się one do podjęcia działań na rzecz wsparcia pracowników i pracowniczek ze społeczności LGBT+;
• Miłość Nie Wyklucza i Skanska – pierwsza w Polsce publikacja przedstawiająca dobre praktyki skierowane do i realizowane przez tęczowe sieci w firmach z sektora prywatnego pt. “Bezpieczne Przystanie”
• Pantene – fundusz “Rośnij w Siłę” skierowany do organizacji społecznych skupiających się na wsparciu psychologicznym dla osób LGBT+.

 

Więcej informacji na temat nominowanych osób i grup znajdziesz na www.koronyrownosci.pl. 

Głosowanie oraz ogłoszenie osób i grup laureackich

Głosowanie w plebiscycie trwa do 24 września do g. 23:59 na stronie internetowej www.koronyrownosci.pl. O tym, kto otrzyma Korony Równości 2023 dowiemy się 26 września podczas transmisji live z ceremonii wręczenia nagród na Facebooku i YouTubie Kampanii Przeciw Homofobii.

Zagłosuj w plebiscycie – wybierz osoby, które w ciągu ostatniego roku dały nam nadzieję na to, że miłość zwycięży!

 

Zacząłem swoją podróż z KPH jako wolontariusz w 2011 roku i nie wyobrażałem sobie, że spotkam na tej aktywistycznej drodze tylu wspaniałych ludzi oraz że osiągniemy tak wiele. Ta organizacja stała się jeszcze silniejsza i bardziej wpływowa. Teraz, po 12 latach pracy w KPH, w tym 5 lat jako dyrektor zarządzający, czuję, że nadszedł czas na zmianę. Dla mnie osobiście jest to kamień milowy ze względu na nowe początki, w nowym miejscu, w obszarach równie bliskich moim wartościom.

Chcę podkreślić, że organizacja zostaje w kompetentnych rękach zespołu oraz mojej wieloletniej koleżanki, wicedyrektorki Mirki Makuchowskiej. Kampania Przeciw Homofobii to silna i dynamiczna organizacja, która od lat działa na rzecz równości i praw osób LGBT+. Jestem przekonany, że w przyszłości organizacja będzie kontynuować swoją działalność z równie dużym zaangażowaniem i skutecznością.

W ostatnim roku KPH prowadziła intensywne prace nad nową strategią działań. Podejmując moją decyzję o odejściu byłem ogromnie podekscytowany kierunkiem, w którym zmierza KPH, z naszymi planami dotyczącymi wsparcia ruchu, bardziej intensywną pracą nad rzecznictwem na poziomie międzynarodowym, rosnącym zasięgiem i wpływem. Dzięki ciężkiej pracy całego zespołu oraz wsparciu naszych darczyńców i darczyńczyń oraz organizacji i instytucji partnerskich, Kampania Przeciw Homofobii osiągnęła tak dużo w ciągu ostatnich lat. Działamy na wielu płaszczyznach – od rzecznictwa, po kampanie społeczne i działania na rzecz zmiany sytuacji osób LGBT+ w Polsce. Nasza praca przynosi realne efekty i jesteśmy dumni i dumne z osiągnięć, które udało nam się zrealizować. 

Dziękuję wszystkim osobom, które w ciągu ostatnich lat działały w Kampanii Przeciw Homofobii, a także naszym instytucjom partnerskim, darczyńcom i darczyńczyniom za wsparcie i zaangażowanie. Jestem pewien, że organizacja będzie nadal skutecznie działać na rzecz równości i szacunku dla osób LGBT+ w Polsce.

Sąd rejonowy i sąd okręgowy nie dopatrzyły się obrazy uczuć religijnych w prezentowaniu wizerunku Matki Boskiej z tęczową aureolą podczas II Marszu Równości w Częstochowie. Jednogłośnie potwierdziły to, co już wiemy: tęcza nie obraża i Tęczowa Maryjka też nie. Inne zdanie na ten temat ma jednak Prokurator Generalny, który rok po prawomocnym zakończeniu sprawy, wniósł skargę nadzwyczajną od postanowienia umarzającego postępowanie.

II Marsz Równości w Częstochowie, który odbył się 16 czerwca 2019 roku, był wielokrotnie zakłócany przez kontrmanifestantów, blokujących legalne zgromadzenie i wykrzykujących homofobiczne hasła, wobec których kilkukrotnie interweniowała policja. Podczas tego samego marszu, prezentowany był wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej z tęczową aureolą. Właśnie to działanie, polegające na pokojowym uczestnictwie w marszu i trzymaniu transparentu ze zmodyfikowanym obrazem, wywołało reakcję prokuratury w postaci wszczęcia postępowania karnego o znieważenie przedmiotu czci religijnej, tj. o przestępstwo z art. 196 kodeksu karnego.

Oskarżenie prokuratury

Wobec jednego z uczestników marszu, prokuratura skierowała akt oskarżenia do Sądu Rejonowego w Częstochowie, zarzucając mu obrazę uczuć religijnych nieokreślonej liczby osób (jak ustalono, co najmniej 41). Sąd rejonowy, skierował sprawę na posiedzenie, celem rozważenia umorzenia postępowania. Do sprawy, jako organizacja społeczna, przyłączyła się KPH, wnosząc opinię przyjaciela sądu (amicus curiae). KPH podkreśliła, że znaczenie tęczy jako symbolu osób LGBT+ jest wyłącznie pozytywne. Wskazuje ona na wspólne dążenie do równości wobec prawa i niedyskryminacji, a także podkreśla różnorodność. KPH zwróciła również uwagę na fakt, że tęcza nie zawiera w sobie żadnych elementów obelżywych czy pogardliwych, mogących stanowić o obrazie uczuć religijnych.

Postępowanie umorzone

W dniu 24 września 2021 roku, sąd rejonowy umorzył postępowanie, wysłuchując wcześniej stanowisk prokuratora, prawnika z Ordo Iuris, pokrzywdzonych, przedstawiciela KPH, obrończyni oskarżonego i samego oskarżonego. Sąd słusznie uznał, że zachowanie oskarżonego nie zawierało znamion przestępstwa. Uzasadniając decyzję o umorzeniu, sąd podkreślił, że intencje oskarżonego mogły zostać celowo wypaczone, co może świadczyć o nietolerancji, jeśli nie dyskryminacji, grupy mniejszościowej osób LGBT.

Marsz Równości niesie ideę miłości i szacunku

15 marca 2022 roku, po rozpoznaniu zażaleń prokuratury i prawnika Ordo Iuris, Sąd Okręgowy w Częstochowie utrzymał postanowienie w mocy. Uzasadniając to rozstrzygnięcie, wskazał m.in., że marsz równości niesie ideę “równości ludzi, braku dyskryminacji, miłości i szacunku do człowieka”, a hasła, którymi posługiwały się osoby biorące udział w marszu (takie jak tolerancja) “w sposób wyrazisty odbiegały od wulgaryzmów jakie padały ze strony obserwatorów”. Sąd podkreślił również, że wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem jest symbolem matki “kochającej swoje dziecko, kochającej wszystkie dzieci, miłości idealnej i bezwarunkowej”. W ocenie sądu zatem, umieszczenie kolorowej tęczy w miejscu aureoli nie może być odbierane jako obrażanie uczuć religijnych – atak na wartości chrześcijańskie.

Skarga nadzwyczajna Ziobry

Postanowieniem z 2022 roku, sąd okręgowy zakończył więc prawomocnie sprawę. Jednakże, rozstrzygnięcie to zostało podważone przez Prokuratora Generalnego, który wykorzystał . przysługujące mu uprawnienie i wniósł skargę nadzwyczajną. Jest to ekstraordynaryjny środek prawny, wprowadzony w 2018 roku pozwalający na podważenie niemalże każdego orzeczenia sądu powszechnego, w tym również tych kończących prawomocnie sprawę. Z uzasadnienia skargi, której odpis został doręczony przedstawicielowi KPH na początku kwietnia 2023 roku, wynika, że Prokurator Generalny domaga się uchylenia zapadłych w sprawie postanowień i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania, gdyż uczucia religijne, zważywszy na ich charakter, wymagają szczególnej ochrony prawnej.

Działanie Prokuratora Generalnego nie dziwi. Przestępstwo obrazy uczuć religijnych to najbardziej upolityczniony przepis kodeksu karnego, służący do petryfikacji debaty publicznej i stanowiący instrument cenzury sztuki. Zarówno prokuratura, jak i Ordo Iuris usilnie próbują doprowadzić do skazania osoby, które miały publicznie eksponować wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej z tęczową aureolą, choć w naszej ocenie brak jest ku temu jakichkolwiek prawnokarnych podstaw. Wysiłki te na szczęście spełzły na niczym, zapadały rozstrzygnięcia uniewinniający i umarzające postępowania. Można zatem mówić o paśmie klęsk zarówno prokuratury, jak i Ordo Iuris – wskazuje adw. Marcin Pawelec-Jakowiecki reprezentujący KPH w sprawie

Odnosząc się do samego narzędzia, zastosowanego przez Prokuratora Generalnego, adw. Marcin Pawelec-Jakowiecki wskazuje, że skarga nadzwyczajna to kontrowersyjna i relatywnie nowa instytucja prawna, umożliwiająca kwestionowanie praktycznie każdego prawomocnego rozstrzygnięcia. “Skargi nadzwyczajne rozpatruje specjalna izba Sądu Najwyższego (Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych), której status prawny jest kwestionowany”, dodaje przedstawiciel KPH.

KPH nadal wspiera niesłusznie oskarżonego uczestnika II Marszu Równości w Częstochowie, podejmując wszystkie, prawnie uzasadnione działania.

Jesteśmy po to, aby walczyć o prawa osób LGBT+. Chcemy zmienić Polskę, bo chcemy żyć w kraju ludzi równych praw. A zmiana wymaga zaangażowania i siły. I takie właśnie jest KPH – zaangażowane i silne. Dołącz do nas i wspólnie z nami buduj Polskę, w której wszyscy czują się jak w domu. 

Szukamy osoby na stanowisko Kierowniczka/Kierownik ds. PR i komunikacji. Dołącz do nas – aplikuj wysyłając CV do 07.05.2023 23:59 na adres praca(at)kph.org.pl

Stanowisko:

Kierowniczka/Kierownik ds. PR i komunikacji 

 

Szukamy osoby, która:

• Identyfikuje się z misją i wartościami Kampanii Przeciw Homofobii i zna wyzwania, z jakimi mierzy się społeczność LGBT+ w Polsce,
• Ma co najmniej 3-letnie doświadczenie pracy na stanowisku specjalisty/tki ds. komunikacji i PR lub pokrewnym,
• Tworzyła, współtworzyła i/lub wdrażała strategię komunikacyjną organizacji,
• Ma doświadczenie w pracy z mediami i w działaniach PRowych,
• Ma doświadczenie w przygotowywaniu i redagowaniu dłuższych tekstów (m.in. listów otwartych, stanowisk, informacji prasowych itp.),
• Zarządzała obsługą mediów społecznościowych,
• Posiada wysoko rozwiniętą umiejętność pracy zespołowej,
• Jest komunikatywna, otwarta, empatyczna, potrafi budować relacje,
• Ma lekkie pióro,
• Śledzi trendy i rozwiązania technologiczne wspierające działania komunikacyjne (m.in. Google Analytics, Google AdWords, Meta Business Suite),
• Bardzo dobrze organizuję pracę własną,
• Ma doświadczenie w zarządzaniu innymi osobami.

Jeśli chcesz:

• Wraz z zespołem pasjonatów pracujących w KPH codziennie, krok po kroku, zmieniać rzeczywistość na bardziej równościową,
• Aktywnie wspierać dążenie do równouprawnienia osób LGBT+ w Polsce i poprawy naszej sytuacji społeczno-politycznej,
• Współtworzyć i wdrażać strategię komunikacyjną wiodącej organizacji pozarządowej w kraju, działającej w obszarze praw człowieka osób LGBT+,
• Wspierać zespół programowy w przygotowaniu komunikacji projektów i działań,
• Utrzymywać i rozwijać kontakty z mediami w Polsce i za granicą,
• Zarządzać naszymi mediami społecznościowymi we wszystkich kanałach (Facebook, Instagram, LinkedIn, YouTube, TikTok i inne),
• Współodpowiadać za budżet marketingowo-PRowy i współpracę z podwykonawcami,
• W przyszłości – zarządzać zespołem komunikacyjnym.

 

Oferujemy:

• Wynagrodzenie w wysokości 8950 – 9638 brutto, w zależności od doświadczenia;
• Umowę o pracę na 1 rok w wymiarze pełnego etatu (obecnie KPH prowadzi pilotaż 7h dnia pracy), z możliwością przedłużenia na czas nieokreślony. Okres próbny: 3 miesiące;
• Pracę w Warszawie w systemie hybrydowym (praca zdalna lub stacjonarna w biurze zlokalizowanym w centrum Warszawy),
• Prywatną opieka zdrowotna,
• Kartę Multisport,

 

Biuro Kampanii Przeciw Homofobii nie jest dostosowane do potrzeb osób z niektórymi niepełnosprawnościami (winda na półpiętrze). KPH stosuje zasadę równego traktowania w zatrudnieniu i dołoży starań, aby odpowiedzieć na potrzeby osób kandydujących i zatrudnianych, dlatego w razie pytań lub wątpliwości – skontaktuj się z nami. Jesteśmy otwarci na znalezienie rozwiązań, które zwiększą dostępność, choć mamy świadomość, że część barier może na tę chwilę stanowić trudność w podjęciu pracy na opisanym stanowisku.

Rekrutacja:

Jeżeli po zapoznaniu się z ofertą stwierdziłeś/aś/xś, że chcesz  dołączyć do Zespołu KPH, to wyślij CV w formacie PDF na adres: praca(at)kph.org.pl do 07.05.2023 23:59 w tytule maila wpisując: “Rekrutacja: Kierowniczka/Kierownik ds. PR i komunikacji”. Z wybranymi osobami kandydującymi zostanie przeprowadzona rozmowa telefoniczna, a następnie część osób zostanie zaproszona na stacjonarną rozmowę rekrutacyjną.

W aplikacji prosimy o umieszczenie klauzuli: „Niniejszym wyrażam zgodę na przetwarzanie przez Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii moich danych osobowych w celach związanych z przeprowadzeniem procesu rekrutacyjnego. Zostałxm poinformowan_, że administratorem moich danych osobowych jest Stowarzyszenie Kampania Przeciw Homofobii z siedzibą w Warszawie, adres Aleje Jerozolimskie 99/40, 02-001 Warszawa KRS 00001111209. Oświadczam, iż jestem świadom_ prawa do wglądu do swoich danych, prawa poprawiania danych oraz prawa do żądania usunięcia danych, a dane te zostały przeze mnie podane dobrowolnie”. Zgłoszenia bez załączonej powyższej klauzuli nie będą rozpatrywane.

Szczegółowe informacje dot. przetwarzania danych przez KPH znajdziesz TUTAJ.

Równe szanse:

KPH jest pracodawcą oferującym równe szanse i zobowiązuje się do zwalczania wszelkiej dyskryminacji. Do wzięcia udziału w rekrutacji szczególnie zachęcamy osoby transpłciowe i interpłciowe oraz osoby homo-, biseksualne, queerowe i niebinarne, oraz osoby sojusznicze.

Po 8 latach współpracy z KPH żegna się Cecylia Jakubczak, która w stowarzyszeniu odpowiadała za PR i komunikację. Rozpoczynając pracę w KPH w 2015 roku nie wiedziałam, co mnie czeka. Jak wiele dobrego uda nam się zdziałać na rzecz równouprawnienia osób LGBT+ i jak w trudnych warunkach społeczno-politycznych będzie się to działo. To mnie zahartowało i pozwoliło rozwinąć zawodowo. Doceniam to, że pracując w obszarze PR i komunikacji mogłam dołożyć swoją cegiełkę do walki o prawa człowieka w Polsce poznając przy tym setki wspaniałych ludzi. I za to KPH zawsze będę wdzięczna – mówi Cecylia Jakubczak. 

Cecylia Jakubczak do zespołu Kampanii Przeciw Homofobii dołączyła w 2015 roku samodzielnie tworząc dział PR i komunikacji od podstaw.  Do jej zadań należała m.in. realizacja strategii komunikacyjnej organizacji, współpraca z mediami, zarządzanie mediami społecznościowymi KPH oraz koordynacji działań komunikacyjnych projektów i kampanii społecznych. 

To ona jest pomysłodawczynią takich kampanii społecznych jak:  #SportPrzeciwHomofobii, w której pierwszy raz w Polsce sportowczynie i sportowcy  przeciwstawili się homofobii, #JestemPrzeciwTransfobii – również pierwszej w Polsce kampanii, w której udział tak licznie wzięły osoby transpłciowe oraz #JestemPrzeciwHomofobii, w ramach której wyprodukowano koszulki z hasłem kampanii widoczne na każdy marszu równości w Polsce. Cecylia odpowiadała również za koncepcję kreatywną i realizację kampanii informacyjnej ostatniej edycji Tęczowego Piątku. Informacja o akcji,  którą promował spot “Jesteś okej!” w dobę dotarła do 17 mln odbiorców.  Jej pomysłem był  spot na Dzień Widoczności Lesbijek z udziałem 12 nieheteronormatywnych kobiet. Gdy nadeszła pandemia nie zatrzymała się. Nowe warunki życia zainspirowały ją do stworzenia wirtualnego marszu w mediach społecznościowych #Maszerujemy Challenge, w którym udział wzięły tysiące osób z całej Polski. Również w tym okresie wpadła na pomysł akcji na Miesiąc Dumy – 30 twarzy dumy. 

Homo- i transfobia władzy prowokowała ją do podejmowania działań mobilizacyjnych. I tak w odpowiedzi na słowa Jarosława Kaczyńskiego stworzyła Fundusz Prezesa wspierający finansowo marsze równości, a w reakcji na uderzającą w osoby LGBT+ wypowiedź  prezydenta Andrzeja Dudy spot “Jestem LGBT – jestem człowiekiem”. Kiedy Gazeta Polska wypuściła homofobiczne naklejki Cecylia jeszcze tego samego dnia wpadła na pomysł wyprodukowania naklejek z hasłem “Strefa wolna od nienawiści”, które rozlepiano w całej Polsce. 

Jej misją od zawsze było budowanie platformy dającej osobom LGBT+ możliwość zabrania głosu.  W myśl tej idei zainicjowała – wcielając się w rolę producentki wykonawczej – powstanie filmu  “7-My Sierpnia”, który był prezentowany na takich festiwalach jak WATCH DOCS, Nowe Horyzonty, Millennium Docs Against Gravity i  otrzymał nagrodę na Festiwalu Filmu i Sztuki Dwa Brzegi oraz wyróżnienie Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych Młodzi i Film (film obecnie dostępny online). Zawsze chętna, by pomagać młodym aktywistom i aktywistkom od pierwszej edycji w imieniu KPH wspierała  Ranking Szkół LGBTQ+ i magazyn Duma.

Jedną z pasji Cecylii  jest język inkluzywny, o którym napisała rozdział publikacji “Etyka języka” objętej patronatem Rady Języka Polskiego i nt. którego wygłosiła TED Talk. Cecylia jest również współautorką „Tęczy pod lupą”, a jej teksty dotyczące wyzwań społeczności LGBT+ można było przeczytać m.in. w Krytyce Politycznej i Replice. Na swoim koncie ma także serię warsztatów dla mediów i biznesu z zakresu inkluzywnej komunikacji. Szkoliła m.in. redakcję TVN, Radia Zet, magazynu Pismo i Onet.pl. 

Na jej barkach spoczywała również komunikacja dot. plebiscytu Korony Równości, którego nagrody w ciągu kilku lat zyskały miano najbardziej prestiżowych wyróżnień za walkę o prawa osób LGBT+, jakie można otrzymać w Polsce. W latach 2015 – 2020 odpowiadała również za komunikację sprawy drukarza z Łodzi – pierwszej tak głośnej sprawy sądowej dot. społeczności LGBT+. 

Cecylia jako reprezentantka KPH należała licznych koalicji działających na rzecz praw człowieka, w tym Koalicję na rzecz Związków Partnerskich i Równości Małżeńskiej, która o równość małżeńską i związki partnerskie walczy w Europejskim Trybunale Praw Człowieka. Należy również do grupy inicjatorów i inicjatorek ogólnopolskiej kampanii „Organizacje społeczne. To działa!”. 

Jej oddanie walce o równość było widać zarówno w mediach, na konferencjach jak i na ulicy. Cecylia wypowiadała się we wszystkich kluczowych mediach w kraju biorąc udział w programach telewizyjnych, radiowych, udzielając wypowiedzi w prasie i portalach internetowych. Zabierała głos w panelach dyskusyjnych tak ważnych  wydarzeń jak Kongres Kobiet czy Igrzyska Wolności. Jednocześnie można było ją zobaczyć na marszach równości w całej Polsce, gdzie niejednokrotnie zabierała głos. Sama również współorganizowała manifestacje stanowiące odpowiedź na aktualne wydarzenia, jak np. upamiętnienie ofiar strzelaniny w Oslo, pikieta solidarnościowa z osobami LGBT+ z Czeczenii oraz demonstracja pod MEN po śmierci nastoletniego Kacpra, podczas której grupa nastolatków stanęła z transparentami “Jeszcze żyję, bo…”. 

Ceniąc współpracę z ludźmi spoza świata NGO reprezentowała KPH w ramach kampanii Na wyciągnięcie ręki zrealizowanej wspólnie z Meta i przy wsparciu agencji Pacyfika. Była również odpowiedzialna za współpracę ze 180heartbeats + Jung v Matt przy kampanii THE IMPOSSIBLE PARADE, która zdobyła liczne nagrody w Polsce i zagranicą, w tym nagrodę w Konkursie Klubu Twórców Reklamy oraz . Jako jurorka wzięła udział w prestiżowym konkursie Young Creatives. 

Za działalność pod skrzydłami KPH została wyróżniona przez tygodnik Wysokie Obcasy w rankingu 50 śmiałych kobiet 2017 roku. Cecylia znalazła się również w grupie 100 kobiet projektu Entuzjastki oraz 41 inspirujących i dających nadzieję osobowości ze świata kultury, nauki i aktywizmu magazynu Vogue Polska.

Dziękujemy Cecylii za jej pełną zaangażowania pracę oraz wspieranie zespołu KPH swoim entuzjazmem, wiedzą i kreatywnością. W swojej pracy zawsze wykazywała się najwyższą jakością, poświęceniem i profesjonalizmem. Jesteśmy dumni, że współtworzyła z nami KPH, była nieocenioną częścią sukcesów społeczności, na rzecz których działa i zawsze będzie miała miejsce w naszej historii jako osoba, która wniosła wspaniały wkład w nasze osiągnięcia. W imieniu całego zespołu KPH z głębi serca życzymy Cecylii osiągania celów w przyszłych przedsięwzięciach i działaniach.

Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro złożył do Sądu Najwyższego wniosek o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego dot. procedury uzgodnienia płci. Wiele wskazuje na to, że celem Ziobry jest utrudnienie życia osobom transpłciowych zmuszając je do pozywania swoich małżonków i dzieci w celu prawnego uzgodnienia płci. KPH korzystając z dostępnych środków prawnych złożyło do Sądu Najwyższego oświadczenie prezentujące pogląd organizacji społecznej. Podkreśliliśmy w nim, że w postępowaniu o uzgodnienie płci ochroną prawną przede wszystkim powinna być objęta godność osoby transpłciowej.

Procedura prawnego uzgodnienia płci przez osoby transpłciowe w Polsce wymaga wszczęcia postępowania cywilnego procesowego przed sądem i pozwania rodziców. Oznacza to, że w sądzie przeciwko sobie musi stanąć rodzina – po jednej stronie matka i ojciec, po drugiej dziecko. Sytuację osób transpłciowych i ich rodzin miała szansę zmienić przygotowana przez Fundację Trans-Fuzja ustawa o uzgodnieniu płci. Odzyskanie godności przez osoby transpłciowe zostało zablokowane przez prezydenta Andrzeja Dudę, który w 2015 zawetował ustawę. Obecnie procedura prawnego uzgodnienia płci nadal opiera się na orzeczeniach Sądu Najwyższego w tym na wyroku z 10 stycznia 2019 roku (sygn. II CSK 371/18). W orzeczeniu wskazano, że obecność rodziców osoby transpłciowej po stronie pozwanej ma na celu wyłącznie zapewnienie formalnej dwustronności procesu i że obecność innych podmiotów, jak dzieci czy małżonek lub małżonka, jest nieuzasadniona.

O co pyta Ziobro

We wrześniu 2022 roku Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro złożył do Sądu Najwyższego wniosek o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego (sygn. III CZP 143/22) dotyczący współuczestnictwa jednolitego* (art. 73 § 2 w zw. z art. 72 § 2 k.p.c.) w odniesieniu do kręgu osób pozwanych w postępowaniach w sprawach o uzgodnienie płci. Ziobro wydaje się doszukiwać rozbieżności w orzecznictwie sądów w istnieniu wyroku Sądu Najwyższego z 2019 roku (sygn. II CSK 371/18) oraz wyroku SN z 6 grudnia 2013 roku (sygn. I CSK 146/13). W orzeczeniu z 2019 roku wskazano, że obecność innych podmiotów niż rodziców, czyli np.  dzieci lub małżonka, jest nieuzasadniona. Natomiast w uzasadnieniu wyroku z 2013 roku, Sąd Najwyższy wskazał, że uzgodnienia płci nie może domagać się osoba pozostająca w związku małżeńskim. Wyrok ten został jednak wydany w bardzo specyficznym stanie prawnym  i jest w zasadzie wyrokiem jednostkowym przez co trudno mówić o rozbieżności w orzecznictwie. W rzeczywistości działania Ziobry wskazane jest, aby interpretować jako próbę zmiany dotychczasowej linii orzeczniczej. Prokurator Generalny zdaje się dążyć do tego, żeby osoba transpłciowa, która przechodzi procedurę prawnego uzgodnienia płci, musiała pozwać nie tylko swoich rodziców, ale też nierozwiedzionego małżonka i dzieci (o ile je posiada).

Niezależnie od tego, jak Sąd Najwyższy odpowie na wniosek Zbigniewa Ziobry, możliwość prawnego uzgadniania płci w Polsce nie jest zagrożona. Osoby transpłciowe będą mogły nadal dokonywać korekty posiadanych dokumentów – uspokaja KPH.

Interwencja KPH w Sądzie Najwyższym

W odpowiedzi na działania Prokuratora Generalnego KPH złożyło do Sądu Najwyższego oświadczenie prezentujące istotny dla sprawy pogląd organizacji społecznej (sformułowanie kodeksowe: art. 63 w zw. z art. 61 § 1 pkt 5 k.p.c.). Celem oświadczenia jest przedstawienie sądowi rozpoznającemu sprawę poglądów KPH, jako organizacji społecznej, na zagadnienie poruszone we wniosku Ziobry. KPH w adresowanym do Sądu Najwyższego piśmie podkreśliło, że w postępowaniu o uzgodnienie płci ochroną prawną powinna być przede wszystkim objęta godność osoby transpłciowej. Zwróciliśmy też uwagę na konieczność ochrony dobrostanu osób transpłciowych, co wymaga uczynienia procesu o uzgodnienie możliwie jak najmniej uciążliwym. Zwiększenie kręgu podmiotów po stronie pozwanej, do czego najprawdopodobniej zmierza Ziobro,  odniesie przeciwny skutek. Wskazaliśmy też,  że przywołane przez Prokuratora Generalnego orzeczenie Sądu Najwyższego z 2013 roku zostało wydane w charakterystycznym, specyficznym stanie faktycznym, a zatem nie uzasadnia istnienia rozbieżności w linii orzeczniczej.

Treść wniosku złożonego do Sądu Najwyższego przez KPH dostępna jest TUTAJ

Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) rozpozna sprawę dyskryminacji ze względu na orientację seksualną w obszarze prawa podatkowego. Chodzi o sprawę Rafała Kowalskiego, którego polskie prawo zmusiło do podpisania z partnerem umowy pożyczki i zapłacenia wysokiego podatku. Powołując się na fakt, że spełnia wszystkie przesłanki zwolnienia podatkowego, Kowalski wniósł o uznanie podatku za nadpłatę. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił jego skargę kasacyjną, a sprawa trafiła do ETPCz dając tym samym nadzieję na zmianę sytuacji par osób tej samej płci z Polski.

Rafał Kowalski i jego partner żyją w związku od 25 lat. Mieszkają razem, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe, tworzą rodzinę. Jak wiele innych par tej samej płci nie mogą zawrzeć ani związku partnerskiego ani małżeństwa. Brak ustawy o równości małżeńskiej i możliwości skorzystania ze wspólnoty majątkowej zmusiły ich do uregulowania wspólnej inwestycji w formie  umowy pożyczki. W związku z pożyczką Kowalski zapłacił konieczny podatek od czynności cywilnoprawnych, a następnie wniósł do Naczelnika Urzędu Skarbowego o uznanie go za nadpłatę. Powołał się na fakt, że spełnia wszystkie przesłanki zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 9 pkt 10 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku, pod określonymi warunkami, pożyczki udzielane przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę. 

 2 lata walki w Polsce  

Postępowanie na szczeblu krajowym toczyło się przez 2 lata przed organami podatkowymi, a następnie przed sądami administracyjnymi. Powołując się na zawartą w Konstytucji RP zasadę niedyskryminacji, Kowalski podnosił, że chociaż nie należy wprost do kategorii osób wskazanych w przepisie o zwolnieniu z podatku od umowy pożyczki, to sytuacja życiowa jego i pożyczkodawcy, który jest jego partnerem, jest de facto identyczna z sytuacją małżonków. Z uwagi na brak ustawy o równości małżeńskiej dostęp do małżeństwa jest dla nich jednak zamknięty. W takiej sytuacji organy podatkowe powinny były zastosować równościową, a nie literalną interpretację przepisu o zwolnieniu podatkowym i stwierdzić, że mogą z niego skorzystać także partnerzy tej samej płci, jako osoby najbliższe i członkowie rodziny. 2 marca 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) oddalił skargę kasacyjną Kowalskiego. W uzasadnieniu wyroku wskazano, że przy interpretacji przepisów prawa podatkowego pierwszeństwo ma wykładnia literalna, zwłaszcza dokonana w oparciu o określenia odnoszące się do utrwalonych językowo i prawnie powiązań rodzinnych (jak małżeństwo), a nie subiektywnego postrzegania roli w jakiej pozostaje jedna osoba wobec drugiej. NSA w ogóle nie odniósł się do argumentu dotyczącego dyskryminacji pośredniej, czyli tego, że gorsza sytuacja skarżącego tylko pozornie nie jest związana z jego orientacją seksualną, ponieważ w rzeczywistości skarżący nie mógł zawrzeć małżeństwa z pożyczkodawcą, przez to, że są tej samej płci.  NSA stwierdził natomiast, że skarżący i jego partner bezspornie nie są małżeństwem, a zatem nie mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego.

Sprawa ta dobrze ilustruje sytuację osób, które pozostają w związkach partnerskich w Polsce. Tak długo jak na gruncie prawa prywatnego istnieje pewna przestrzeń dla uregulowania spraw partnerów, tak na gruncie prawa podatkowego powstaje spora próżnia prawna, której nie sposób uniknąć w oparciu o obowiązujące przepisy podatkowe – wskazuje adw. Mateusz Wąsik, doradca podatkowy z Kancelarii Knut Mazurczak.

Z opinią adw. Wąsika zgadza się Annmaria Linczowska ze stowarzyszenia KPH:

Sytuacja skarżącego, Rafała Kowalskiego, niestety nie jest jednostkowa. Pary osób tej samej płci są dyskryminowane w Polsce na wielu polach, w tym również jeśli chodzi o ulgi podatkowe. Sytuacja ta jest bezpośrednim skutkiem braku równości małżeńskiej. KPH monitoruje postępowanie w tej sprawie i w odpowiednim momencie złoży opinię przyjaciela sądu w postępowaniu przed Trybunałem w Strasburgu.

Finał w Trybunale w Strasburgu

Po wyczerpaniu dostępnych środków walki o swoje prawa na szczeblu krajowym, Kowalski wniósł skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Zarzucił Polsce dyskryminację ze względu na orientację seksualną w obszarze prawa do życia prywatnego i rodzinnego oraz prawa do ochrony własności (art. 14 w zw. z art. 8 oraz w zw. z art. 1 Protokołu nr 1 do Konwencji), a także naruszenie jego prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (art. 8 ust. 1 Konwencji). W skardze uzasadniono, że Kowalski pozostaje ze swoim partnerem życiowym w znacząco podobnej sytuacji do osób, wobec których polski ustawodawca przewiduje możliwość zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych (w tym umowy pożyczki), tj. osób, które łączą więzy emocjonalne i rodzinne. Skarżący oczekuje więc takiego samego traktowania niezależnie od jego orientacji seksualnej. Uzasadnieniem dla zwolnienia z podatku od umowy pożyczki pomiędzy członkami rodziny jest zapewnienie bezpieczeństwa finansowego i stabilności ekonomicznej w życiu rodzinnym i prywatnym, a związek łączący Rafała Kowalskiego z jego partnerem zasługuje w tym kontekście na taką samą ochronę.

Obecnie pary jednopłciowe w Polsce w wielu wypadkach płacą efektywnie wyższe podatki niż różnopłciowe pary małżeńskie, bo te pierwsze nie mogą korzystać z małżeńskich ulg podatkowych. W zamian za relatywnie wyższe podatki polskie państwo oferuje parom jednopłciowym skandalicznie niski standard ochrony prawnej przed przestępstwami z nienawiści, ochrony rodzicielstwa, czy choćby w zakresie ubezpieczeń społecznych, spadkobrania i pochówku – stwierdza Rafał Kowalski i dodaje – To rażąco niesprawiedliwe i najwyższa pora, żeby to zmienić. Inaczej polscy podatnicy będą emigrować i pracować na dobrobyt i budżet państw, które zapewnią im lepszą ochronę ich interesów. Trzeba przeprowadzić dyskusję, czy nasz wspólny napięty do granic możliwości budżet (w tym budżety samorządowe) stać na odstraszanie podatników? Pary jednopłciowe oczekują od swojego państwa równych podatków i równych świadczeń. Dziś w wielu sytuacjach płacą wyższe podatki a państwo nie chroni ich interesów.

Rafała Kowalskiego reprezentują adw. Paweł Knut oraz apl. adw. Milena Adamczewska-Stachura z Kancelarii Adwokackiej Knut Mazurczak. Kampania Przeciw Homofobii wspiera sprawę jako organizacja społeczna działająca na rzecz osób LGBT+ w Polsce.  

 

Komentarz prawny:

apl. adw. Milena Adamczewska-Stachura z Kancelarii Knut Mazurczak reprezentującej skarżącego: Zgodnie z orzecznictwem Trybunału, różnice w traktowaniu ze względu na orientację seksualną muszą nie tylko znajdować obiektywne i racjonalne uzasadnienie, ale też być szczególnie ważne i przekonujące. Odmowa dostępu do zwolnienia podatkowego dla partnerów tej samej płci nie spełnia tych kryteriów. Sądy krajowe odmówiły wykładni prokonstytucyjnej i prokonwencyjnej, zasłaniajac się literalnym brzmieniem przepisów. Tymczasem nawet na gruncie polskiego prawa podatkowego relacje rodzinne łączące partnerów tej samej płci są rozpoznawane. Art. 111 § 3 Ordynacji Podatkowej, regulujący kwestie odpowiedzialności podatkowej członków rodziny podatnika, wskazuje, że za członków rodziny uważa się także osobę pozostającą z podatnikiem w faktycznym pożyciu. Obecnie związek skarżącego z jego partnerem jest więc rozpoznawany w polskim prawie w odniesieniu do nakładanych na nich ciężarów podatkowych, ale już nie w odniesieniu do stosowanych przez ustawodawcę przywilejów podatkowych. Takiego rozróżnienia nie sposób uznać za racjonalne uzasadnienie. 

adw. Mateusz Wąsik, doradca podatkowy z Kancelarii Knut Mazurczak: Sprawa ta dobrze ilustruje sytuację osób, które pozostają w związkach partnerskich w Polsce. Tak długo jak na gruncie prawa prywatnego istnieje pewna przestrzeń dla uregulowania spraw partnerów, tak na gruncie prawa podatkowego powstaje spora próżnia prawna, której nie sposób uniknąć w oparciu o obowiązujące przepisy podatkowe.  Partnerzy pozostają względem siebie osobami obcymi, które pozbawione są jakichkolwiek ulg podatkowych, a przesunięcia majątkowe między nimi generują dodatkowe obciążenia czy to na gruncie podatku od spadków i darowizn czy wspomnianego podatku od czynności cywilnoprawnych. To z kolei wskazuje, że obecny system podatkowy wymaga gruntownej reformy, gdyż nie przystaje do gwałtownie zmieniającej się rzeczywistości, której z coraz większą uwagą przypatruje się ETPC. Interesującym będzie zatem podejście sędziów strasburskich do tej sprawy, gdzie tematyka praw osób LGBT ewidentnie łączy się z ich uprawnieniami (a raczej ich brakiem) na gruncie podatków.

Otrzymanie środków unijnych możliwe tylko i wyłącznie po uchyleniu uchwały anty-LGBT lub Samorządowej Karty Praw Rodzin. Pilnować tego będzie KPH i organizacje partnerskie, które weszły w skład 14 komitetów monitorujących sposób wydatkowania pieniędzy z UE. Stawiając władze samorządowe przed wyborem “albo homofobiczna uchwała albo miliony euro wsparcia na rozwój regionu” zamierzamy doprowadzić do uchylenia wszystkich uchwał anty-LGBT i równie dyskryminujących Samorządowych Kart Praw Rodzin w całej Polsce.  

Pierwszą uchwałę anty-LGBT wprowadziły w 2019 roku władze Świdnika (woj. lubelskie). Była to bezpośrednia odpowiedź na przyjętą w stolicy Warszawską Deklarację LGBT+.  W ślad za Świdnikiem poszły kolejne jednostki samorządu terytorialnego. W szczytowym momencie uchwały anty-LGBT i równie homofobiczne Samorządowe Karty Praw Rodzin obowiązywały na 30% terytorium Polski.  Zareagowali aktywiści i aktywistki, w tym m.in. Atlas Nienawiści prowadzący monitoring dyskryminujących społeczność LGBT+ uchwał oraz Bart Staszewski – twórca głośnego happeningu z tablicami „Strefa wolna od LGBT”. Działania rzecznicze na poziomie międzynarodowym podjęło KPH. Stowarzyszenie odbyło wizytę w Parlamencie Europejskim, złożyło w Komisji Europejskiej (KE) petycję podpisaną przez 300 tys. Europejczyków i Europejek sprzeciwiających się strefom anty-LGBT oraz przeprowadziło kampanię #InfringementNOW nawołującą KE do wszczęcia procedury naruszeniowej wobec Polski. Unia Europejska zareagowała! W lipcu 2020 roku Komisarz ds. Równości Helena Dalli podjęła decyzję o zablokowaniu funduszy z programu miast partnerskich dla 6 miejscowości w Polsce z uwagi na obowiązujące tam uchwały anty-LGBT. W lipcu 2021 roku polskie władze lokalne  zaprzestały przyjmowania uchwał anty-LGBT i SKPR. Komisja Europejska działała dalej podejmując w lipcu 2021 roku decyzję o wszczęciu wobec Polski procedury naruszeniowej. We wrześniu 2021 roku zablokowane zostają fundusze z programu React UE dla 5 województw z uchwałami anty-LGBT. W wyniku tego działania wszystkie 5 województw wycofało homofobiczne uchwały. W czerwcu 2022  roku do Umowy Partnerstwa między Polską a UE zostaje włączony zapis o zakazie finansowania samorządów z uchwałami anty-LGBT i SKPR, a następnie taki zapis umieszczono we wszystkich programach krajowych i regionalnych. W celu dopilnowania sposobu wydatkowania unijnych funduszy KPH  wraz z organizacjami partnerskimi wchodzą w skład Komitetu Umowy Partnerstwa, 13 komitetów monitorujących programy krajowe i regionalne oraz Okrągłego Stołu ds. Równości na śląsku. KPH i organizacje partnerskie zamierzają nie dopuścić do finansowania samorządów, w których nadal obowiązują uchwały anty-LGBT i SKPR. Podejmują te działania, aby finalnie doprowadzić do wycofania się z homofobicznych uchwał w całej Polsce  i zadbać o wprowadzenie rozwiązań równościowych.

KPH i organizacje partnerskie w 14 komitetach monitorujących

Wśród Komitetów Monitorujących należy wyróżnić ich cztery rodzaje: (1) Komitet Monitorujący Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności, (2) Komitet Umowy Partnerstwa, (3) Komitety Monitorujące Programy Krajowe, (4) Komitety Monitorujące Programy Regionalne. W skład każdego z tych komitetów wchodzą: przedstawiciele/ki strony rządowej, przedstawiciele/ki jednostek samorządu terytorialnego, instytucje pośredniczące, partnerzy społeczni (np. związki zawodowe), organizacje pozarządowe (NGO) oraz pełniący funkcję doradczą obserwatorzy i reprezentanci/tki Komisji Europejskiej. KPH wraz z organizacjami partnerskimi reprezentują NGOsy w 14 komitetach monitorujących i jednym ciele doradczym przy Komitecie Monitorującym na Śląsku.

Komitety Krajowe

• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego 2021-2027 (FERS): Justyna Nakielska (KPH, z ramienia i we współpracy z OFOP)
• Fundusze Europejskie na Infrastrukturę, Klimat, Środowisko 2021-2027 (FEnIKS): Justyna Nakielska (KPH) i Mirosława Makuchowska (KPH)
• Fundusze Europejskie dla Polski Wschodniej 2021-2027 (FEPW): Justyna Nakielska (KPH, z ramienia i we współpracy z Federacja Znaki Równości)
• Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO): Mirosława Makuchowska (KPH)
• Komitet Umowy Partnerstwa (KUP): Justyna Nakielska (KPH, z ramienia i we współpracy z OFOP)

Komitety Regionalne

• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Lubelskiego 2021-2027: Kazimierz Strzelec (Marsz Równości w Lublinie, Fundacja Wiara i Tęcza)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Lubuskiego 2021-2027: Agnieszka Chyrc (Instytut Równości) i Kacper Kubiak (Instytut Równości)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Łódzkiego 2021-2027: Agnieszka Chruścińska (My, Rodzice) i Ida Mickiewicz-Florczak (Fabryka Równości)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Małopolski 2021-2027: Kamil Maczuga (Atlas Nienawiści, Federacja Znaki Równości) i Kuba Janik (Federacja Znaki Równości)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Mazowsza 2021-2027: Justyna Nakielska (KPH) i Mirosława Makuchowska (KPH)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Opolskiego 2021-2027 (KPH)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Pomorza 2021-2027: Jakub Jachimowski (Federacja Znaki Równości) i Karolina Kozakiewicz (Stowarzyszenie Tolerado)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Świętokrzyskiego 2021-2027: Jakub Gawron (Atlas Nienawiści)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Wielkopolski 2021-2027: Anna Maria Szymkowiak (Fundacja Akceptacja) i Kacper Nowicki (Varia Posnania)
• Komitet Monitorujący Fundusze Europejskie dla Pomorza Zachodniego 2021-2027: Marcin Chruśliński (Lambda Szczecin) i Emilia Dąbrowska (Lambda Szczecin)
• Okrągły Stół ds. Równości przy Komitecie Monitorującym program Fundusze Europejskie dla Śląskiego 2021-2027: Przemysław Walas (Stowarzyszenie Tęczówka) i Anna Matras (Stowarzyszenie Tęczówka)

Funkcja NGOsów w Komitetach Monitorujących 

KPH i organizacje partnerskie wchodzące w skład komitetów monitorujących zamierzają nie dopuścić do finansowania samorządów, w których nadal obowiązują uchwały anty-LGBT i SKPR. Podejmują te działania, aby finalnie doprowadzić do wycofania się z homofobicznych uchwał w całej Polsce i zadbać o wprowadzenie rozwiązań równościowych. W ramach swojej pracy w komitetach monitorujących będą pilnować tego czy przestrzegana jest unijna zasada niedyskryminacji w ciągu całego okresu trwania nowej perspektywy finansowej UE 2021-2027 w każdym programie, który jest finansowany ze środków unijnych. Podejmą działania monitorujące to, czy przestrzegane są prawa podstawowe w ramach obowiązującego kryterium dot. Karty Praw Podstawowych UE. Przeprowadzą diagnozę wpływu finansowanych działań na zasady równościowe i na sytuację osób zagrożonych dyskryminacją, w tym osób LGBT+. Zawalczą  o to, by stosowano tzw. podwójne podejście (dual approach), czyli unijnej zasady działań na rzecz wyrównywania szans osób zagrożonych dyskryminacją, w tym osób LGBT+, szczególnie na terenach jednostek samorządowych, które wycofały się z uchwał anty-LGBT i Samorządowych Kart Praw Rodzin.

„Każde dziecko ma takie same prawa i ma być tak samo traktowane przez wszystkich bez jakiejkolwiek dyskryminacji” czytamy na stronie internetowej Rzecznika Praw Dziecka. Pięknie brzmiąca deklaracja niewiele ma wspólnego z rzeczywistością. Polskie prawo nie traktuje wszystkich dzieci tak samo – dyskryminowane są m.in. te z tęczowych rodzin, które urodziły się i mieszkają za granicą, ale mają polskie obywatelstwo. W trosce o przyszłość swoich pociech 14 rodzin wspieranych przez KPH zdecydowało się stawić czoła nierównościom. Dla swoich dzieci są gotowe zrobić wszystko łącznie ze złożeniem skarg do Komisji Europejskiej.

Dyskryminacja, która spotyka dzieci z tęczowych rodzin, to problem, na który od lat uwagę polskich władz zwracają organizacje działające na rzecz osób LGBT+. Pomimo licznych inicjatyw społecznych zmierzającej do zakończenia dramatu dzieci i ich rodziców, partia rządząca pozostaje bierna. Polskie prawo jak nie dopuszczało tak nie dopuszcza możliwości wpisania do dokumentów dziecka danych obojga rodziców w sytuacji, gdy ci są tej samej płci. O ile w większości krajów UE władzę rodzicielską nad dzieckiem prawnie mogą sprawować dwie mamy lub dwóch ojców, o tyle w Polsce ogranicza się to do rodzica biologicznego. W praktyce oznacza to, że po wjechaniu na teren Polski rodzic społeczny traci wszelkie prawa względem swojego dziecka, jak np. prawo do uzyskania informacji medycznej czy odebrania własnego dziecka ze szkoły. Odwiedzając dziadków mieszkających w Polsce, rodzic społeczny musi posługiwać się stosem dodatkowych dokumentów i upoważnień notarialnych, którymi nie muszą legitymować się pozostałe rodziny. A to zaledwie kilka przykładów trudności przed jakimi stają tęczowe rodziny z uwagi na brak odpowiednich rozwiązań prawnych w Polsce.

Postanowienie Trybunału Sprawiedliwości UE szansą na zmianę

Nadzieję na zmianę sytuacji tęczowych rodzin przyniosło wydane w czerwcu 2022 roku postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zgodnie z którym fakt bycia rodzicem w jednym kraju powinien być respektowany w całej Unii Europejskiej, w tym w Polsce (sygn.  C- 2/21).  Co więcej, tym postanowieniem Trybunał wysyła jasny komunikat polskim władzom, że nie mogą dyskryminować dzieci z tęczowych rodzin wymuszając na ich rodzicach każdorazowo prezentowania zagranicznego aktu urodzenia. Dzieci wychowywane przez rodziców tej samej płci, które chcą lub muszą podróżować, powinny mieć możliwość posługiwania się takimi samymi dokumentami, jak te, których rodzice są różnej płci. Obecnie takie prawo jest im przez polskie władze odbierane, a wystarczyłoby, gdyby w paszporcie wpisane były dane obojga rodziców, czyli np. matki biologicznej i społecznej. Postanowieniem z czerwca 2022, TSUE de facto dokonał interpretacji art. 21 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, który gwarantuje każdemu obywatelowi i każdej obywatelce UE swobodę przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich, wywodząc z niego konieczność umieszczania w dokumentach podróży dziecka dane jego rodziców. Od przystąpienia przez Polskę do UE obowiązuje nas prawo unijne, w tym również Traktaty, a dzieci będące obywatel(k)ami polskimi jako obywatele/ki UE powinny móc korzystać ze wszystkich praw i swobód gwarantowanych przez prawo unijne.

TSUE we wspomnianym postanowieniu posłużył się sformułowaniem “dokumenty podróży” – nie mam wątpliwości, że w Polsce, podróżując po UE, dokumentami podróży są jedynie dowód osobisty i/lub paszport. Niepodjęcie przez polski rząd żadnych zdecydowanych kroków mających na celu zapewnienie respektowania tego postanowienia wygląda na ignorowanie codziennej dyskryminacji dzieci będących polskimi obywatel(k)ami i wychowujących się w tęczowych rodzinach w Polsce i za granicą. Żyjemy więc w absurdalnej sytuacji, w której w jednym państwie członkowskim UE dziecko posiada dwie mamy lub dwóch ojców, które mogą wykonywać swoją władzę rodzicielską, natomiast wraz z przyjazdem do Polski formalnie “traci” jednego rodzica – myślę, że w takiej sytuacji nie można mówić ani o ochronie dobra dziecka ani o jego bezpieczeństwie – wskazuje Annamaria Linczowska z KPH.

Od Prezydenta do Komisji Europejskiej

Blisko rok od wydania postanowienia przez TSUE polskie władze nie zrobiły nic, aby je wykonać. Dlatego rodziny wspierane przez stowarzyszenie KPH zdecydowało się podjąć działania, których celem jest zmobilizowanie polskiego rządu do wykonania postanowienia Trybunału. W pierwszej kolejności rodzice walczący o przyszłość i bezpieczeństwo swoich dzieci złożą wniosek do Prezydenta miasta, który wydał dowód osobisty dziecka zawierający dane tylko jednego rodzica. We wniosku tym rodziny domagają się sprostowania danych ujawnionych w systemie PESEL, tak, żeby   znalazły się w nim faktyczne dane obojga rodziców, a w konsekwencji uzyskania dokumentów zgodnych ze stanem faktycznym, z danymi obojga rodziców. Jeżeli Prezydent nie uwzględni wniosku rodziny złożą odwołanie do organów rządowych (np. wojewodów). Jeżeli strona rządowa odmówi wydania takich dokumentów, to wówczas rodziny złożą skargi do Komisji Europejskiej, w których wskażą, że Polska nie wdrożyła postanowienia TSUE C- 2/21 i tym samym aktywnie dyskryminuje dzieci z tęczowych rodzin.

Projekt realizowany przy współpracy z Kancelarią Knut Mazurczak, pary reprezentowane są przez adw. Annę Mazurczak i apl. adw. Milenę Adamczewską-Stachura.

Fundusz Rośnij w Siłę to wspólna inicjatywa marki Pantene i KPH, której celem jest wsparcie lokalnych organizacji świadczących pomoc psychologiczną osobom LGBT+. W ramach Funduszu ogłosiliśmy konkurs grantowy. Znamy już wyniki i wiemy, do których 10 organizacji trafi łącznie 100 000 zł. 

Lista organizacji, które otrzymają wsparcie z Funduszu Rośnij w Siłę:

1. Fundacja GrowSPACE (Warszawa) – Wsparcie psychologiczne dla młodzieży LGBTQ+
2. Fundacja Tęcza po Burzy (Kraków) – Psychoterapie indywidualne dla osób LGBT+
3. Stowarzyszenie Otwarty Parasol (Białystok) –Wsparcie psychologiczne w Bezpiecznym Miejscu
4. Stowarzyszenie Pracownia Różnorodności (Toruń) – Dofinansowanie opinii psychologicznych dla osób transpłciowych
5. Stowarzyszenie Queerowy Maj (Kraków) – Wsparcie psychologiczne online dla osób LGBTQIA w regionie małopolskim
6. Stowarzyszenie Grupa Stonewall (Poznań) – Wsparcie psychologiczne dla osób LGBT+ i ich rodzin
7. Fundacja Wolontariat Równości / Koalicja Miast Maszerujących – Wsparcie psychologiczne dla osób aktywistycznych
8.  Fundacja Promenada (Opole) – PSYCHOPOMOCNX
9. Stowarzyszenie Fabryka Równości (Łódź) – Utworzenie grupy wsparcia psychologicznego dla młodzieży LGBTQ+
10.  Fundacja CzuliMy (Olsztyn) – Przestrzeń Pełna Czułości vol. 3

O tym, które organizacje otrzymają granty zadecydowała komisja w składzie: Mirosława Makuchowska i Franciszka Sady z KPH, Bryan Polski reprezentujący Pantene oraz Katarzyna Zillmann i Michał Szpak – osoby ambasadorskie marki Pantene.

FAQ

• Ile wynosi pula środków Funduszu Rośnij w Siłę? Pula środków Funduszu Rośnij w Siłę wynosi 100 000 zł, w ramach których przyznanych zostanie 10 grantów po 10 000 zł
• Do kogo jest adresowany konkurs grantowy Funduszu Rośnij w Siłę? Konkurs grantowy Funduszu Rośnij w Siłę jest adresowany do zarejestrowanych organizacji społecznych, które oferują i prowadzą wsparcie psychologiczne dla osób LGBT+.
• Jakie rodzaje wsparcia można zrealizować w ramach Funduszu Rośnij w Siłę? Rodzaje wsparcia psychologicznego, jakie można świadczyć w ramach grantu  to m.in:  terapie indywidualne, terapie grupowe, grupy wsparcia oraz  szkolenia dla terapeutów/terapeutek ze wsparcia psychologicznego dla osób LGBT+.
• Gdzie mogę zapoznać się z regulaminem Funduszu Rośnij w Siłę? Regulamin Funduszu: TUTAJ

O nas 

KPH to założona w 2001 roku organizacja społeczna działająca  na rzecz społeczności LGBT+ na poziomie krajowym i międzynarodowym poprzez rzecznictwo społeczne i polityczne, postępowania sądowe, wsparcie ruchu oraz współpracę z biznesem. Mamy jasny cel – chcemy zbudować Polskę ludzi równych praw, w której szacunek i godność są zagwarantowane wszystkim bez względu na orientację psychoseksualną i tożsamość płciową. www.kph.org.pl

Pantene to marka produktów do pielęgnacji włosów należąca do firmy Procter & Gamble. Firma P&G została założona ponad 180 lat temu jako prosta firma produkująca mydła i świece. Dziś jest największą na świecie firmą produkującą dobra konsumpcyjne i domem dla kultowych, zaufanych marek, które ułatwiają życie na małe, ale znaczące sposoby. Wnikliwość, innowacyjność i pasja utalentowanych zespołów pomogły P&G urosnąć do rangi globalnej firmy zarządzanej w odpowiedzialny i etyczny sposób, otwartej i przejrzystej, wspierającej ważne cele. Jest to miejsce, w którym pracownicy mogą być dumni z pracy i robienia czegoś, co ma znaczenie.

8 marca w Warszawie odbyło się spotkanie pomiędzy przedstawicielką ONZ, Reem Alsalem a organizacjami działającymi na rzecz praw człowieka. W spotkaniu udział wzięły ekspertki KPH, które w swoim wystąpieniu zwróciły uwagę na brak rozwiązań prawnych chroniących osoby LGBT+ przed przestępstwami z nienawiści, dyskryminację w miejscu pracy, naruszającą ludzką godność procedurę korekty płci oraz uchwały anty-LGBT i Samorządowe Karty Praw Rodzin wykluczające osoby LGBT+ z lokalnych społeczności.

Reem Alsalem – działająca przy ONZ Specjalna Sprawozdawczyni ds. Przemocy wobec Kobiet i Dziewcząt – przyjechała do Polski, aby zebrać materiały do przygotowania raportu nt. sytuacji kobiet w Polsce. Gotowy raport zostanie zaprezentowany Radzie Praw Człowieka ONZ. KPH, jako organizacja działająca na rzecz społeczności LGBT+ na poziomie międzynarodowym, wzięło udział w spotkaniu z przedstawicielką ONZ. Naszym głównym celem było dostarczenie jednej z najważniejszych międzynarodowych instytucji zajmującej się prawami człowieka rzetelnych informacji dot. sytuacji osób LGBT+ w Polsce.

O tym ONZ musi wiedzieć

W swoim wystąpieniu ekspertki KPH – Justyna Nakielska i Annamaria Linczowska – w pierwszej kolejności zwróciły uwagę na brak rozwiązań prawnych chroniących osoby  LGBT+ przed mową nienawiści i przestępstwami motywowanymi homo- i transfobią. Konieczność zmian w prawie argumentowały m.in. wynikami ostatnich badań które pokazują, że na przestępstwa motywowane uprzedzeniami szczególnie narażone są lesbijki i kobiety biseksualne. W latach 2019 – 2020, aż 70  proc. lesbijek i 69 proc. kobiet biseksualnych doświadczyło przynajmniej jednego takiego przestępstwa (w całej grupie osób LGBT+ ten odsetek wynosił 68,5 proc). Nawiązały również do szeregu rekomendacji złożonych Polsce w ramach procedur ONZ, m.in. w ramach prowadzenia  Universal Periodic Review (UPR). Podczas spotkania poruszyły również temat naruszającej ludzką godność procedury uzgodnienia płci zgodnie z którą osoby transpłciowe są zmuszone do pozywania swoich rodziców. Sytuacja ta mogłaby wyglądać zupełnie inaczej, gdyby polski rząd przyjął już gotową uchwałę o uzgodnieniu płci (przyp. ustawa  została zawetowana przez prezydenta Dudę). Ekspertki KPH wykorzystały swój czas również po to, żeby zabrać głos ws. uchwał anty-LGBT i Samorządowych Kart Praw Rodzin (SKPR),  które nadal obowiązują w 65 jednostkach samorządu terytorialnego. Istnienie takich uchwał, wywiera realny wpływ na osoby LGBT+ mieszkające na terenie danej jednostki. Jak wynika z badań przeprowadzonych przez KPH, Lambda Warszawa i Centrum Badań nad Uprzedzeniami UW, osoby LGBT+ mieszkające w powiatach, w których obowiązują te uchwały, częściej niż osoby ze społeczności mieszkające w innych miejscach cierpią na objawy depresji. Poza KPH w spotkaniu udział wzięły organizacje z Polski i zagranicy: Amnesty International Polska, Lambda Warszawa, Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Feminoteka, Trans-Fuzja, Human Rights Watch oraz ILGA World.

Zarzuty dot. transfobii

Celem funkcji pełnionej przez Reem Alsalem jest monitorowanie przemocy wobec kobiet i dziewcząt, przeciwdziałanie jej oraz jej konsekwencjom. Choć Alsalem wspiera postulaty dot. społeczności LGBT+, jak np. równość małżeńską czy prawo antydyskryminacyjne, to zarzuca się jej działanie na szkodę osób transpłciowych. Przedstawicielka ONZ wzbudziła kontrowersje kierując do rządu Szkocji list, w który – ignorując fakty i badania –  uznała, że wprowadzenie zmian w procedurze prawnej uzgodnienia płci może doprowadzić do nadużyć i będzie zagrażać bezpieczeństwu kobiet w przestrzeniach jednopłciowych (np. szatniach i toaletach).

Świadome krytyki, z którą spotyka się Reem Alsalem, KPH udział w spotkaniu tym bardziej uznało za konieczny. Chcemy mieć pewność, że Sprawozdawczyni ONZ zapozna się z rzetelnymi informacjami dot. społeczności LGBT+, w tym osób transpłciowych i pozna nasz punkt widzenia. Liczymy na to, że efektem naszej obecności będzie obiektywny raport, który po opublikowaniu poddamy krytycznej analizie – wyjaśnia Annamaria Linczowska.

Jednocześnie podczas spotkania wręczony został list od organizacji, które z uwagi na oskarżenia o transfobię Alsalem, nie wzięły udziału w spotkaniu.

Raport o Polsce

Wizyta w Warszawie jest rzadkością – Specjalni Sprawozdawcy i Sprawozdawczynie nie odwiedzają Polski często. Po zakończeniu prac nad raportem dot. Polski Alsalem zaprezentuje go Radzie Praw Człowieka ONZ. Będzie to miało miejsce najpewniej w czerwcu 2024 roku. Dokument będzie zawierał zarówno obserwacje, jak i rekomendacje dla Polski i posłuży jako narzędzie do pracy na rzecz zapobiegania i wyeliminowania przemocy wobec kobiet, z którego korzystają przede wszystkim państwa członkowskie ONZ i inne podmioty, jak Rada Praw Człowieka ONZ. 

Osoby LGBT+ marzą o tym, co wszyscy inni – szczęśliwej rodzinie, wspaniałych wakacjach, sukcesach zawodowych. Ale nie tylko – na liście ich marzeń znajdziemy również te dotyczące równych praw, których Polska im odmawia. Do sieci trafił nowy spot KPH, w którym swoimi marzeniami podzielili się m.in. Grzegorz Piątek, Adriana Hyzopska i Natasza Parzymies. Poruszający i dający nadzieję –  komentują pierwsi widzowie.

Nam marzy się tańczyć do białego rana na naszym weselu – mówi Artur przytulając swojego partnera Arkadiusza. Ola i Karolina, które wspólnie wychowują Jagienkę i Olka, marzą o tym, aby ich dzieci mogły w spokoju wybrać w przyszłości szkołę. Adriana – transpłciowa modelka – chciałaby, żeby żadna osoba nie była zmuszana do posługiwania się nie swoim imieniem. A Kazik, który doprowadził do uchylenia uchwały anty-LGBT w swojej gminie, marzy o tym, aby nikt – tak jak on – nie musiał czekać z coming outem aż 47 lat. Swoimi marzeniami dzieli się również Rafał i Agnieszka – jedna z 5 lesbijek z okładki Forbes Women, którzy chcą, aby osoby LGBT+ nie bały się postawić na biurku zdjęcia swojej drugiej połówki i wówczas nadal miały szansę na awans. To wszystko to marzenia ludzi, którzy po prostu chcą żyć normalnie, a którym polskie prawo tej normalności odmawia.

Walka o równe prawa możliwa dzięki Tobie

Najnowszy spot KPH w reżyserii Nataszy Parzymies wzrusza, ale przede wszystkim daje nadzieję na spełnienie marzenia o równouprawnieniu proponując konkretne rozwiązanie. Jakie? To w klipie zdradza aktorka Maria Seweryn mówiąc:

Zainwestuj w marzenia – przekaż 1,5% podatku na Kampanię Przeciw Homofobii i patrz jak świat zmienia się na lepsze.

Wtóruje jej pisarz i laureat Paszportu Polityki  Grzegorz Piątek słowami: Te 1,5%  sprawi, że wszystkim nam będzie po prostu lepiej.

Zainwestuj 1,5% w marzenia

Każdy, kto rozlicza podatek ma możliwość przekazania 1,5% na KPH. Wystarczy w odpowiednim miejscu formularza PIT wpisać numer KRS Kampanii Przeciw Homofobii, czyli 0000111209. Zebrane środki KPH przeznaczy na: pracę nad wprowadzeniem równości małżeńskiej i związków partnerskich w Polsce; wspieranie tęczowych rodzin w uzyskaniu równych praw; realizację działań rzeczniczych na poziomie międzynarodowym; prowadzenie postępowań sądowych zmierzających do równouprawnienia; wzmacnianie organizacji działających na rzecz osób LGBT+ oraz rozwój działań angażujących biznes w walkę o równouprawnienie.

Spot – osoby bohaterskie:

Adriana Hyzopska
Agnieszka Kulikowska
Arkadiusz Studziński
Artur Szczęsny
Grzegorz Piątek
Karolcia Linda
Karolina Jackowska
Kazik Strzelec
Mamo Patrz: Ola, Karolina, Jagna i Olek
Maria Seweryn
Natasza Parzymies
Piotr Jaskułowski
Rafał Dembe
Sara “Lola” Pons
Weronika Kuryło

Spot – ekipa filmowa:

Natasza Parzymies – reżyseria, scenariusz
Filip Pasternak – zdjęcia
Weronika Bystrowska – montaż
Cecylia Jakubczak – producentka wykonawcza
Karolina Barska – kierowniczka produkcji
Karolina Cinal – asystentka kierowniczki produkcji
Jędrzej Górski – asystent reżyserki
Piotr “Dresu” Maciejewski – pierwszy asystent kamery
Kuba Makowski – drugi asystent kamery
Grzegorz Strzelecki – gafer
Filip Kulesza – oświetlacz
Olgierd Dowgiałłowicz – scenografia
Paweł Szygendowski – dźwięk
Weronika Bystrowska – kierowniczka postprodukcji
Filip Pasternak – kolor korekcja
Adam Ortyl – postprodukcja dźwięku
Katarzyna Macioch – make up
Karolina Jackowska – fotografie
Weronika Kuryło – backstage

Statyści/tki: Alex Podleś, Kossawinio, Małgorzata Świerszcz, Ola Chwalisz, Weronika Buraczyńska

Producent: Kampania Przeciw Homofobii

Sprzęt: Panavision, Heliograf, Ja Cię Kręcę, Little Beast

Lokalizacja: Kino Elektronik

Trzy intensywne dni  poświęcone współpracy organizacji działających na rzecz społeczności LGBT+ i biznesu. W dniach 15-17 lutego w Warszawie odbyły się warsztaty przeprowadzone przez ekspertki Human Rights Campaign. W zorganizowanym przez KPH szkoleniu udział wzięły organizacje z całej Polski. Wsparcia w organizacji wydarzenia udzieliła Ambasada Stanów Zjednoczonych.

Skuteczność w działaniu wymaga wiedzy i kompetencji, które można zdobywać ucząc się od innych. Realizując to założenie KPH zorganizowało warsztat “Engaging Employers in Advancing Equality” adresowany do organizacji LGBT+ działających na poziomie zarówno lokalnym, jak i ogólnopolskim. Szkolenie poprowadziły ekspertki Human Rights Campaign (HRC) – założonej w 1980 roku amerykańskiej organizacja LGBT+ liczącej ok. 3 milionów osób członkowskich. Swoją wiedzą z uczestnikami i uczestniczkami warsztatów podzieliła się Jean Freedberg – dyrektorka Global Partnerships w HRC, która od 8 lat pracuje na rzecz wspierania i wzmacniania globalnego ruchu społeczności LGBT+ oraz Carlhey Bolz – wicedyrektorka Global Business Engagement w HRC, gdzie kieruje czterema krajowymi programami promującymi inkluzywne miejsca praca dla osób LGBT+.

Współpraca z biznesem

Podczas trzech dni intensywnej pracy, osoby uczestniczące w warsztatach miały możliwość uważnego przyjrzenia się różnym aspektom współpracy, którą organizacje LGBT+ mogą nawiązać zarówno z małymi firmami, średnimi przedsiębiorstwami, jak i wielkimi, międzynarodowymi korporacjami. Analizowałyśmy korzyści jakie z tej współpracy mogą odnieść obie strony, aby jeszcze lepiej i skuteczniej działać na rzecz społeczności. Zastanawiałyśmy się, czym jest inkluzywne miejsce pracy i w jaki sposób NGOsy mogą przyczynić się do tego, aby firmy i korporacje wprowadzały i realizowały polityki antydyskryminacyjne, zapewniając tym samym osobom pracującym jak najlepsze warunki do rozwoju. Szkolenie dotyczyło także skutecznego włączenia biznesu w działania równościowe, pozyskiwania funduszy, tworzenia wspólnych projektów i produktów.

Warsztat dostarczył nam wiedzy teoretycznej, a także pozwolił, przy pomocy ćwiczeń praktycznych, opracować proste plany zaangażowania się we współpracę z biznesem dla każdej z uczestniczących w warsztacie organizacji – podsumowuje Franciszka Sady z KPH.

Pozytywne zmiany

Warsztaty z HRC były również okazją do przyjrzenia się pozytywnym zmianom, które zaszły na linii biznes-organizacje LGBT+ i refleksji nad nowymi możliwościami, które otwierają się dla każdej ze stron.

Te trzy dni spędzone w inspirującym gronie umożliwiły nam nawiązanie nowych, wewnątrzorganizacyjnych relacji i wzmocnienie tych już istniejących. Dostrzegamy wielkie szanse na rozwój w tym kierunku i już planujemy kolejne wydarzenia wokół tego tematu – mówi Sady.

W warsztatach udział wzięły osoby reprezentujące organizacje z Polski: Tolerado i Diversity Polska z Gdańska, Grupa Stonewall z Poznania, Kultura Równości z Wrocławia, Parada Równości, KPH, Fundusz dla Odmiany i Fundacja Basta z Warszawy oraz LGBT Forum Progress z Podgoricy w Czarnogórze.

Dziękujemy Human Rights Campaign oraz wszystkim osobom, które wzięły udział w warsztatach, a także Ambasadzie Stanów Zjednoczonych, która sfinansowała szkolenie.

 

The project is supported by the U.S. Embassy in Poland – Projekt realizowany przy wsparciu Ambasady U.S.A. w Polsce