Homofobia. Tak to wygląda!

W 2005 roku Prezydentem Polski został Lech Kaczyński, a w maju 2006 Ministrem Edukacji Roman Giertych. Brutalny język pełen nienawiści inwektyw wobec gejów i lesbijek stał się językiem codziennym polskich polityków. KPH było atakowane przez Ministerstwo Edukacji co tydzień na kolejnej konferencji prasowej poświęconej pomysłom resortu. Wprost mówiło się, że poniżanie gejów i lesbijek podnosi popularność prawicowych polityków i zjednuje im Radio Maryja. Marek Edelman, przywódca powstania w getcie warszawskim, porównywał nagonkę na osoby homoseksualne do nagonki na Żydów po dojściu Hitlera do władzy. Homofobia stała się codziennością.

W takich warunkach stwierdziliśmy, że musimy zdecydowanie przeciwstawić się przemocy i mowie nienawiści. Stąd wziął się pomysł na kampanię „Co się gapisz pedale? Co się gapisz lesbo?”. Chcieliśmy podstawić społeczeństwu lustro, tak aby każdy zobaczył, że brutalnemu językowi nienawiści trzeba powiedzieć stop. Chcieliśmy też skłonić do refleksji nad tym, że nawoływanie do przemocy może skończyć się tragicznie.

W marcu 2007 plakaty z napisem „Co się gapisz pedale?!”, Co się gapisz lesbo?!” zawisły na tydzień na ulicach Warszawy. Był to teaser dalszej części kampanii – właściwego przekazu, czyli plakatu z napisem „Pedał! Lesba! Słyszę to codziennie. Nienawiść boli” i zdjęciem mężczyzny i kobiety.
Obejrzyj.

Kampania wzbudziła dyskusję na temat używania mowy nienawiści. Wszyscy przedstawiciele prawicy nie chcieli po raz pierwszy komentować akcji KPH, przewidując zapewne, że w ten sposób skupiliby uwagę na sobie i na tym, jakiego języka używają. Zrobione krótko po akcji badania CBOSu potwierdziły, że najbardziej obraźliwym słowem dla Polaków było słowo „pedał”. Kampania została wyróżniona przez miesięcznik „Media& Marketing” za pomysł i widoczność. Zajęła też 6 miejsce w rankingu najlepszych kampanii społecznych tworzony przez specjalistyczny serwis PR PRoto.

Kampanii społecznej towarzyszyła specjalna wystawę „Homofobia. Tak to wygląda!”, na której zgromadziliśmy dokumenty obrazujące przemoc, z jaką zetknęliśmy się w ciągu ostatnich dwóch lat: zdjęcia, plakaty, wycinki z gazet. Aby wprowadzić widza w klimat wystawy, klatak schodowa Austriackiego Forum Kultury, gdzie miała miejsce wystawa, została przerobiona na klatkę schodową blokowiska. Na ścianach widniały napisy sprayem: „Tu mieszka ciota”, „Aśka to lesba” czy „Pedały do gazu”.

Wystawa odbywała się w ramach prowadzonej w Polsce akcji „Każdy inny, wszyscy równi” Rady Europy.

www.stophomofobia.kph.org.pl

Homofobia. Tak to wygląda!
Koordynacja: Lisette Kampus
Grafika: Oiko Peteresen

Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu European Youth Foundation.