Kuba Lendzion z Kampanii Przeciw Homofobii został nominowany do Stołka – nagrody stołecznej Gazety Wyborczej przyznawanej  osobom, które swoją działalnością czynią stolicę miastem lepszym do życia. Kuba został wyróżniony za walkę z homofobią  w szkołach. To czy wygra zależy m.in. od Was. Dlatego, jeżeli tak jak Kubie zależy Ci na szkołach wolnych od homofobii, oddaj swój głos właśnie na niego.

Zagłosuj na Kubę TUTAJ

Redakcja stołecznej Gazety Wyborczej postanowiła wyróżnić Kubę za jego walkę o bezpieczeństwo uczniów i uczennic LGBT. Jako uczeń był prześladowany z powodu swojej orientacji seksualnej. Jego szkolny dramat trwał rok. W tym czasie szkoła nie zrobiła nic, aby poprawić sytuację nękanego ucznia. Po opuszczeniu szkolnych murów, już jako członek Kampanii Przeciw Homofobii, Jakub złożył pozew przeciwko szkole i wygrał. Jak dotąd jest to pierwsza sprawa, w której sąd skazał szkołę za brak przeciwdziałania homofobii wśród uczniów i uczennic.

Nominacja do nagrody Stołka to dla mnie wielkie wyróżnienie. Podejmując decyzję o złożeniu pozwu przeciwko szkole, chciałem wyrazić swój sprzeciw wobec szkolnej homofobii. Zrobiłem to również z myślą o tych wszystkich młodych osobach LGBT, które każdego dnia stawiają czoła przemocy i nienawiści. Chciałbym, aby takich dramatów jak mój było jak najmniej. Dlatego mam nadzieję, że dzięki wyrokowi w mojej sprawie, kadra szkolna zwróci uwagę na uczniów i uczennice LGBT i zadba o ich bezpieczeństwo – mówi Kuba w reakcji na informację o nominacji do nagrody Gazety Wyborczej.

Jak zagłosować?

Głosowanie trwa do 15 lutego do godz. 23:59. Aby oddać głos na Kubę z KPH:

1. Wejdź na stronę stołecznej Gazety Wyborczej TUTAJ
2. Wybierz z listy Jakuba Lendziona (pierwsze pytanie, trzecia pozycja)
3. Odpowiedź na kolejne pytania
4. Kliknij „dalej”

Pamiętaj, wygrana Kuby, to wygrana wszystkich uczniów i uczennic LGBT!

fot. Agencja Gazeta

Prawa musimy mieć wszyscy takie same – mówi Maciej Stuhr w najnowszym spocie Kampanii Przeciw Homofobii. Wideo zostało nagrane w ramach akcji społecznej „Ramię w ramię po równość” i można je obejrzeć na facebooku i kanale youtube KPH.

Tytułowy bohater bijącego rekordy popularności serialu „Belfer”, Maciej Stuhr dołączył właśnie do grona gwiazd wspierających Kampanię Przeciw Homofobii. W wideo nagranym dla KPH aktor mówi m.in. o tym, że osoby LGBT, czyli lesbijki, geje, osoby biseksualne i transpłciowe zasługują na takie same prawa jak każdy inny człowiek:

Nie ma żadnego powodu, żeby ze względu na czyjąś tożsamość seksualną budować jakiekolwiek przekonania, jakąkolwiek nierówność, odmawiać komuś jakichkolwiek praw. Prawa musimy mieć wszyscy takie same! – twierdzi Stuhr.

Co więcej, aktor nakładania do reagowania w sytuacji, gdy prawa osób homo- i biseksualnych oraz transpłciowych są naruszane:

Musimy mieć poczucie swojej tożsamości, swojej siły i dać takie samo prawo każdemu innemu człowiekowi. Musimy reagować, gdy to prawo jest przez kogoś naruszane. Musimy mówić, że to jest złe i stawiać się za tym, który z jakiegokolwiek powodu poczuł się nieakceptowany, gorszy, odtrącony. To się nie może przecież dziać w tym świecie! – apeluje aktor.

Kto poza Stuhrem wspiera KPH?

Maciej Stuhr jest kolejnym ambasadorem akcji społecznej Kampanii Przeciw Homofobii „Ramię w ramię po równość”, w ramach której znane i lubiane osobistości ze świata sportu, kultury i mediów mówią o tym, że akceptują i wspierają osoby LGBT. Do ambasadorów i ambasadorek akcji należą m.in. Dorota Wellman, Zofia Czerwińska, Bogusław Linda, Małgorzata Ostrowska, Mateusz Janicki, Mela Koteluk, Gośka Szumowska, Natalia Przybysz, zespoły Lao Chce i Lipali oraz blogerki Maffashion i Marta Jadłonomia Dymek.

Akademia Zdrowia LGBTI to cykl wirtualnych spotkań z ekspertami i ekspertkami z zakresu medycyny, psychologii, prawa, ale także z osobami interpłciowymi i transpłciowymi. Edukacyjne webinaria poświęcone takim tematom jak komunikacja z pacjentem, zdrowie psychiczne, zdrowie osób transpłciowych, zdrowie osób interpłciowych, prawa pacjenta LGBTI.

[su_youtube url=”https://youtu.be/uvu7o2aBWWc” width=”500″ height=”340″]

dr Agata Loewe – psychoterapeutka, seksuolożka, edukatorka seksualna i trenerka szkoleń, aktywistka na rzecz Pozytywnej Seksualności. Absolwentka Społecznej Psychologii Klinicznej i Społecznej Psychologii międzykulturowej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz Institute for Advanced Studies of Human Sexuality w San Francisco, gdzie uzyskała tytuł Doctor of Philosophy in Human Sexuality (PhD).

 

 

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ObiBipmUV1Q” width=”500″ height=”340″]

Kitty Anderson – aktywistka na rzecz osób interpłciowych na Islandii. Jest jedną z osób założycielskich islandzkiego stowarzyszenia na rzecz osób interpłciowych „Intersex Island”, którego od 2014 roku jest przewodniczącą. Pełni również funkcję sekretarza zarządu Organisation Intersex. W 2015 roku została wybrana członkinią zarządu Samtökin 78 – The National Queer Organisation of Iceland, a od 2016 roku zarządza międzynarodowym sekretariatem organizacji. W 2016 przejęł funkcję przewodniczącej Biura Praw Człowieka na Islandii, w którego zarządzie zasiadała od 2015 roku.

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=nROyBJDQGkE&feature=youtu.be” width=”500″ height=”340″]

dr hab. n. med. Krzysztof Nowosielski – specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii. Jest kierownikiem Zakładu Seksuologii i Planowania Rodziny w Wyższej Szkole Medycznej w Sosnowcu. Zajmuje się badaniem funkcji seksualnych kobiet ze szczególnym uwzględnieniem modeli reakcji seksualnych. Jest autorem 58 prac klinicznych, autorem i współautorem 19 rozdziałów w książkach polskich, 4 rozdziałów zagranicznych w wydawnictwie anglojęzycznym i współautorem 1 monografii z dziedziny seksuologii. W chwili obecnej jest również członkiem Polskiego, Europejskiego i Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny Seksualnej, członkiem zespołu redakcyjnego Przeglądu Seksuologicznego oraz Seksuologii Polskiej, a także recenzentem w międzynarodowych czasopismach medycznych w tym The Journal of Sexual Medicine.

 

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ChyEENlnvk0&feature=youtu.be” width=”500″ height=”340″]

adw. Anna Mazurczak – adwokatka, członkini Komisji Praw Człowieka Naczelnej Rady Adwokackiej, obecnie naczelniczka Wydziału Prawa Antydyskryminacyjnego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich; specjalizuje się w dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową; współautorka raportu „Równe traktowanie pacjentów – osoby nieheteroseksualne w opiece zdrowotnej” (RPO, 2013), „Zdrowie LGBT. Przewodnik dla kadry medycznej” (Kampania Przeciw Homofobii, 2016) i „LGB. Zdrowie psychiczne i seksualne” (PZWL, 2016).

 

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=AXB4Th1xXuY&feature=youtu.be” width=”500″ height=”340″]

Edyta Baker – transpłciowa kobieta w trakcie korekty płci, z zawodu – dziennikarka. Ma wieloletnie doświadczenie jako aktywistka działająca na rzecz osób transpłciowych i środowisk LGBT. Uczestniczy w polskim ruchu transaktywistycznym od jego początków w 2004-2005 r. Związana z Fundacją Trans-Fuzja – pierwszą i przez długi czas jedyną polską organizacją na rzecz osób transpłciowych – od jej założenia w 2008 r., obecnie pełni funkcję prezesa zarządu. W pracy aktywistycznej zajmuje się bezpośrednią pomocą osobom transpłciowym, rzecznictwem i działalnością medialną oraz pracą edukacyjną i szkoleniową (prowadziła m.in. szkolenia i wykłady na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie, Uniwersytecie Warszawskim, Warszawskim Uniwersytecie Medycznym i Śląskim Uniwersytecie Medycznym).

 

 

Przemoc słowna i agresja fizyczna to dla osób LGBT żyjących w Polsce codzienność. Mimo to zaledwie 4 proc. lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych zgłasza fakt doświadczenia przemocy na policję. Czas to zmienić – apelują organizacje pozarządowe i zachęcają do korzystania z oferowanej przez siebie bezpłatnej pomocy prawnej i psychologicznej.

Jak wynika z najnowszego badania opublikowanego w raporcie „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2015 – 2016” blisko 70 proc. osób LGBTA (czyli lesbijek, gejów, osób bi- i aseksualnych oraz transpłciowych) doświadczyło przemocy motywowanej homo-, bi- czy transfobią w ciągu ostatnich dwóch lat. Jednocześnie jedynie 4 proc. osób homo-, bi- i aseksualnych oraz tras płciowych zgłosiło ten fakt na policję. Niewiele więcej o doświadczeniu przemocy poinformowało  instytucje państwowe czy organizacje pozarządowe. Tymczasem organizacje pozarządowe, takie jak Kampania Przeciw Homofobii czy Lambda Warszawa oferują bezpłatną pomoc prawną i psychologiczną, z której mogą skorzystać osoby z doświadczeniem przemocy motywowanej homo-, bi- lub transfobią. Wsparcie oferuje również Otwarta Rzeczpospolita, która prowadzi stronę zglosnienawisc.otwarta.org, gdzie można zgłaszać wszelkie przejawy mowy nienawiści i przestępstw motywowanych uprzedzeniami.

Informowanie organizacji pozarządowych o przypadkach agresji, jaka spotyka osoby LGBT jest bardzo ważne. Tylko dzięki udokumentowanym zgłoszeniom faktycznych aktów przemocy będziemy w stanie prowadzić skuteczne działanie rzecznicze i to zarówno na poziomie krajowym jak i międzynarodowym. Chcemy, aby system prawa wreszcie zaczął  rozpoznawać przemoc motywowaną homofobią, bifobią i transfobią. Dlatego warto zgłaszać nam wszelkie takie zdarzenia. My zaś dokładamy wszelkich starań, aby działać skutecznie, dzięki czemu osoby LGBTA żyjące w Polsce będą mogły czuć się bezpieczniej

– przekonują do zgłoszenia aktów przemocy przedstawiciele KPH, Lambdy Warszawa i Otwartej Rzeczpospolitej – organizacji, które w grudniu współorganizowały konferencję “Po pierwsze klient(ka): Praktyczne aspekty zwalczania przemocy motywowanej uprzedzeniami”.

 

Tutaj znajdziesz bezpłatną pomoc psychologiczną i prawną:

• Pomoc prawna KPH –  prawo@kph.org.p
• Pomoc psychologiczna KPH – bezpieczniej@kph.org.pl
• Telefon zaufania Lambda Warszawa – 22 628 52 22
• Zgłoś incydent –  www.zglosnienawisc.otwarta.org

Do grona dziennikarzy, z którymi Telewizja Polska zakończyła współpracę dołączył właśnie Jakub Kwieciński. Popularny vloger znany z teledysków, które wspólnie ze swoim parterem Dawidem publikuje w sieci, został zwolniony z TVP po 9 latach pracy. Ujawnione dotychczas okoliczności przemawiają za przyjęciem, że to homoseksualna orientacja Jakuba była powodem, dla którego TVP nie zdecydowała się na kontynuowanie z nim współpracy – komentuje sprawę pełnomocnik Jakuba, adw. Paweł Knut z Kampanii Przeciw Homofobii.

Dwa dni po tym jak do sieci trafił najnowszy teledysk Jakuba i Dawida „Pokochaj nas w święta”, w którym wystąpiło 7 par gejów i lesbijek, Jakub otrzymał informację, że odwołany został jego dyżur. W TVP, gdzie zajmował się promocją filmów i seriali, pracował 9 lat. Miesiąc przed zwolnieniem, gdy nowa dyrekcja nie była jeszcze świadoma internetowej działalności Jakuba, a co za tym idzie również i jego orientacji, otrzymał gwarancję dalszej współpracy, realizowanej – jak przez ostatnie lata – na podstawie regularnie odnawianej umowy o dzieło. Wszystko zmieniło się, gdy vlogerzy opublikowali na youtube swoją świąteczną piosenkę.

Z dnia na dzień odebrano mi dyżury i podziękowano za dalszą współpracę. Polecenie do redakcji miało przyjść od dyrekcji. Zbieżność dat, jak i uzyskane przez nas informacje od współpracowników, pozwalają nam sądzić, że powodem tej decyzji była moja orientacja. W jednej chwili przekreślono całe moje doświadczenie, wiedzę i zasługi, a wszystko dlatego, że kocham Dawida i nie wstydzę się o tym mówić – komentuje zaistniałą sytuację Jakub i dodaje – Na odchodne usłyszałem jeszcze o komentarzach, które miały paść przy podejmowaniu decyzji wobec mojej osoby: „i tak powinien się cieszyć, że tyle się tu uchował i dopiero po dwóch latach zorientowaliśmy się, że u nas pracuje”.

Zwolniony dziennikarz chce rozmawiać – TVP milczy

W sprawę Jakuba zaangażowała się Kampania Przeciw Homofobii, która zapewniła mu pomoc prawną. Na początku stycznia tego roku Jakub wystosował do TVP wezwanie do polubownego rozwiązania sporu. Powołując się na przepisy przewidujące obowiązek równego traktowania ze względu na orientację seksualną w zatrudnieniu, obejmujące również zatrudnienie niepracownicze (art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania) Jakub poprosił TVP o przystąpienie do rozmów.

Ich celem miała być próba wyjaśnienia i polubownego uregulowania zaistniałej sytuacji, w tym ustalenie sposobu rekompensaty szkody i krzywdy wyrządzonej Jakubowi – tłumaczy podjęte kroki prawne, adw. Paweł Knut, pełnomocnik Jakuba.

Jakub chciał zachować się lojalnie wobec byłego już pracodawcy i „dać mu szansę” na pozasądowe zakończenie sprawy. Pismo zostało doręczone, ale pomimo upływu terminu wyznaczonego na odpowiedź, Telewizja milczy.

Niestety jesteśmy zmuszeni podjąć kolejne działania prawne mające na celu wyjaśnienie zaistniałej sytuacji. O wszystkim będziemy informować na bieżąco wraz z Kampanią Przeciw Homofobii – zapowiada Jakub.

Nieformalna grupa rodziców, wywodząca się z prowadzonej przez KPH Akademii Zaangażowanego Rodzica, wystosowała list do Minister Edukacji Narodowej, Anny Zalewskiej. W liście matki i ojcowie dzieci LGBT  domagają się m.in. wprowadzenia  w szkołach rzetelnej edukacji nt. osób homo- i biseksualnych oraz transpłciowych. Więcej o działalności rodziców można przeczytać na prowadzonym przez nich blogu Mam homoseksualne dziecko. 

Treść listu do Minister Edukacji Narodowej:

Szanowna Pani Minister,

jesteśmy obywatelami Polski. Wykonujemy różne zawody. Mamy różne wykształcenie. Jesteśmy zwolennikami różnych partii politycznych. Są wśród nas osoby wierzące i niewierzące. Łączy nas jedna wspólna cecha. Jesteśmy rodzicami osób LGBT i postanowiliśmy nie zwlekać dłużej z zabraniem głosu w sprawie edukacji.

Jak wynika ze statystyk, w każdej klasie polskiej szkoły kształci się jedna lub dwie osoby homoseksualne lub transpłciowe. System oświaty ich nie dostrzega, a dla nas, rodziców, to najważniejsze osoby na świecie. Są naszymi dziećmi, które codziennie doświadczają w szkole różnego rodzaju agresji psychicznej, fizycznej, upokorzeń i wykluczenia.

Niestety polskie szkoły w większości posługują się stereotypami i uprzedzeniami, a nie aktualną wiedzą na temat seksualności człowieka. To szczególnie przykre, bo dotyczy instytucji, która w założeniu ma zachęcać do otwartości poznawczej. Jest to również niebezpieczne, bo promując stereotypy zamiast nauki, szkoła przyczynia się do eskalacji nienawiści i wzmacnia pogardliwy stosunek do naszych dzieci, czego niestety jesteśmy świadkami i na co nie wyrażamy zgody.

Po samobójczej śmierci Dominika z Bieżunia i Kacpra z Gorczyna, ostatnie dni przyniosły kolejne wstrząsające wyznania homoseksualnej osoby wtłoczonej w system polskiego szkolnictwa. Jakub Lendzion był poddawany prześladowaniom bardziej przypominającym obyczaje panujące w zakładach karnych niż w placówce oświatowej mającej zapewnić wychowanie w duchu akceptacji i szacunku dla drugiego człowieka oraz kształtowania postawy otwartości. Co więcej, prześladowania i znęcanie trwały przez cały rok szkolny i nie doczekały się reakcji ze strony grona pedagogicznego. Dyrekcja nie zrobiła nic, żeby zapanować nad uczniami, nie przeszkoliła kadry nauczycielskiej w celu wdrożenia mechanizmów zapobiegania zachowaniom homofobicznym, a przeprosiny młody człowiek uzyskał dopiero po wygraniu sprawy sądowej. To odpowiedni moment na zadanie pytania, jak wygląda życie osób LGBT w szkołach? Czy polska szkoła to codzienna walka o przetrwanie? Jak w tej rzeczywistości wygląda możliwość indywidualnego rozwoju?

Jakie wzorce postaw obywatelskich i jakie przygotowanie do pełnienia funkcji rodzinnych wynoszą ze szkoły nasze dzieci? Czego uczy obojętność lub wręcz niechęć, jaką prezentuje część nauczycieli?

Młody człowiek dojrzewając odkrywa swoją orientację psychoseksualną. Nie jest ona kwestią wyboru. Jest pewną prawdą o sobie i integralną cechą osobowości. Jest cechą nie podlegającą zmianie czy terapii. Oprócz zwykłych problemów wieku dojrzewania, nieukształtowana jeszcze osoba musi stawić czoła problemom wynikającym z braku akceptacji i wykluczenia. Zdarza się, że bez wsparcia są to zadania ponad siły. Szkoła powinna być środowiskiem przyjaznym, włączającym wszystkich w życie społeczności, uczącym akceptacji i otwartości. Powinna również pomóc w zrozumieniu problemów dziecka homoseksualnego w rodzinie, bo nie wszyscy rodzice są przygotowani do stawienia czoła wyzwaniu społecznej homofobii.

Nasze rodziny spełniają swoje funkcje opiekuńczo-wychowawcze. Przekazujemy naszym dzieciom uniwersalne wartości, uczymy empatii, szacunku dla człowieka i prawdy. Ciężko pracujemy, żeby wychować je na osoby świadome swojej wartości, godności i na dobrych obywateli. Nasze dzieci nie potrzebują specjalnych praw. Potrzebują szacunku i równego traktowania. Oczekujemy, że przestaną być niewidoczne w systemie oświaty. Każde dziecko jest ważne i wartościowe. Nie możemy się zgodzić na zachowania kształtujące w naszych dzieciach poczucie niższości lub odbierające im godność.

Oczekujemy, że jeszcze w tym roku szkolnym zostanie opracowany program rzetelnej edukacji dotyczącej tożsamości płciowej oraz orientacji seksualnej w oparciu o wytyczne Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego, Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Do czasu wprowadzenia rozwiązań systemowych, liczymy na działania doraźne, wychodzące naprzeciw potrzebom uczniów LGBT w danej społeczności. Oferujemy swoją pomoc w tworzeniu programów edukacyjno-informacyjnych dla uczniów, nauczycieli i rodziców.

Mamy nadzieję, że Pani Minister podziela naszą opinię, że homofobia jest groźnym problemem społecznym. Społeczeństwo oparte na nienawiści jest dysfunkcyjne. Jedyna droga do trwałej zmiany postaw społecznych prowadzi przez właściwą edukację. Kacper i Dominik byli ofiarami nienawiści, Jakub znalazł w sobie siłę, aby stawić jej czoła. Nie możemy się zgodzić, żeby nasze dzieci musiały toczyć ogromną walkę o godność, przy braku działań ze strony MEN. Dlatego tak wielkie nadzieje pokładamy w zrozumieniu wagi problemu i w odpowiedniej współpracy ze środowiskami LGBT.

Z wyrazami szacunku,

Rodzice i sojusznicy osób LGBT

Kampania Przeciw Homofobii poszukuje osoby, która dołączy do zespołu pracowniczego w pierwszym kwartale roku 2018. Termin nadsyłania zgłoszeń: 14.01.2018 r!

Zapraszamy!

 

OFERTA PRACY

Stanowisko
Koordynatorka/koordynator/osoba koordynująca działania – organizacja wydarzeń (event management) i obsługa biura

 

Cel istnienia stanowiska
Realizacja Planu Strategicznego KPH poprzez wspieranie pracy zespołu KPH w zakresie obsługi logistycznej, administracyjnej i organizacyjnej

 

Miejsce w strukturze organizacyjnej
Stanowisko umiejscowione jest w zespole finansowo-administracyjnym, który prowadzony jest przez Kierownika_czkę Pionu Finansowo-Administracyjnego. Osoba na stanowisku „Koordynatorka/koordynator/osoba koordynująca działania – organizacja wydarzeń (event management) i obsługa biura” będzie ściśle współpracować z innymi zespołami w KPH.

 

Zakres obowiązków i kluczowe zadania wykonywane na stanowisku
Organizacja wydarzeń:
– planowanie i organizacja, we współpracy z grupą roboczą, flagowych wydarzeń KPH, w szczególności dorocznej gali Ramię w Ramię, oraz udziału KPH w Paradzie Równości i Marszach Równości, w zakresie: organizacji przestrzeni i wyposażenia, obsługi zapytań ofertowych, współpracy z dostawcami usług, przygotowywania i dystrybucji materiałów, pozyskiwania licencji i zezwoleń, tworzenia scenariuszy technicznych;
– współpraca z osobami na wolontariacie w zakresie organizowanych wydarzeń (planowanie, koordynacja, monitoring);
– wsparcie realizacji wydarzeń prowadzonych przez inne osoby z zespołu KPH (warsztaty, konferencje, wyjazdy studyjne, akcje uliczne, udział w festiwalach i wydarzeniach plenerowych), w szczególności w zakresie organizacji przestrzeni, noclegów, wyżywienia, transportu, przygotowywania i dystrybucji materiałów, kontaktu z beneficjentami_tkami.
Obsługa biura:
– zapewnienie właściwych warunków i narzędzi do pracy biura, w szczególności zaopatrzenie, dbałość o przestrzeń i stan techniczny urządzeń, obsługa sprzętów, współpraca z Administratorem Biura oraz Specjalistą ds. IT;
– wsparcie Administratora Biura i Menedżerki PR i Komunikacji w zakresie komunikacji z interesariuszkami_ami (e-mail, telefon, media społecznościowe).
Inne zadania:
– udział w pracach grup roboczych (realizujących programy edukacyjne i mobilizacyjne, kampanie fundraisingowe, kampanie społeczne);
– reprezentowanie KPH w wyznaczonych partnerstwach i koalicjach;
– praca w zastępstwie innych osób z zespołu finansowo-administracyjnego podczas ich nieobecności.

 

Wymagania

Orientacja na rezultat. Na poziomie umożliwiającym samodzielną realizację wszystkich podstawowych zadań: dbałość o jakość, zdolność do określania celów, optymalizacja pracy i podejmowanie środków adekwatnych do celów, zaangażowanie w pracę.

Praca zespołowa. Aktywne angażowanie się w prace zespołu i dążenie do wspólnej realizacji celów: rozumienie podziału zadań i rzetelność w ich wykonywaniu, dbałość o relacje, poszukiwanie konstruktywnych rozwiązań w sytuacjach konfliktowych, okazywanie szacunku innym osobom.

Komunikatywność. Na poziomie umożliwiającym sprawną i celową komunikację: jasne formułowanie komunikatów, monitorowanie zrozumienia, otwartość na odmienne zdanie, responsywność, różnicowanie ważności komunikatów.

Orientacja na klienta_tkę. Na poziomie umożliwiającym współpracę z zespołem KPH oraz beneficjentami_tkami działań. Uwzględnianie potrzeb innych osób w działaniach, proaktywność i budowanie relacji: podejmowanie działań na rzecz rozpoznania potrzeb i oczekiwań, uwzględnianie ich w codziennej pracy, dostosowywanie komunikacji, zdolność przyjmowania krytyki i szukania kompromisu.

Sumienność. Koncentracja na szczegółach i rzetelność w wykonywaniu zadań: dbałość o wszystkie elementy, dotrzymywanie terminów i umów, przyjmowanie odpowiedzialności, poszukiwanie najlepszych rozwiązań.

Asertywność. Na poziomie umożliwiającym wyrażanie swoich potrzeb i oczekiwań w sposób nienaruszający godności drugiej osoby: nieuleganie presji ze strony innych osób, analiza własnego zachowania, otwarte wyrażanie zdania, stawianie granic.

Wiedza specjalistyczna. Stanowisko wymaga znajomości sytuacji społecznej i prawnej osób LGBTI w Polsce, a także ogólnego zarysu specyfiki potrzeb tej grupy.

Umiejętności językowe. Wysoki poziom jęz. polskiego w mowie i piśmie, pozwalający na komunikację formalna i nieformalną.Jęz. angielski na poziomie komunikatywnym.

Obsługa oprogramowania i sprzętów. Podstawowa znajomość pakietów biurowych oraz sprzętów biurowych (na poziomie użytkownika), mile widziana znajomość oprogramowania do planowania procesów i projektów.

 

Warunki zatrudnienia

Zatrudnienie na umowę o pracę na okres jednego roku, z możliwością przedłużenia na czas nieokreślony, w wymiarze pełnego etatu (przeciętnie 40 godzin tygodniowo w porze dziennej, zazwyczaj od poniedziałku do piątku, z możliwością sporadycznej pracy w weekendy).

Praca w Warszawie z ewentualnymi delegacjami do innych miast w Polsce i Europie, po uzgodnieniu z osobą zatrudnioną.

Wynagrodzenie: 3200 – 3300 zł netto.

Osoba zatrudniona objęta będzie programem oceny pracowniczej (360 stopni) oraz planem rozwoju organizacyjnego i pracowniczego.

Biuro Kampanii Przeciw Homofobii nie jest dostosowane do potrzeb osób z niektórymi niepełnosprawnościami ruchowymi (trzy stopnie między wejściem a przestrzenią biurową, wąskie przejścia, małe kuchnia i toalety). KPH stosuje zasadę równego traktowania w zatrudnieniu i w miarę swoich możliwości dołoży starań, aby odpowiedzieć na potrzeby osób kandydujących i zatrudnianych.

 

Rekrutacja

Prosimy o wypełnienie załączonego formularza zgłoszeniowego i odesłanie go, w formacie PDF, na adres praca(at)kph.org.pl do dn. 14.01.2018 roku, do godz. 23:59 CET. Wszystkie osoby kandydujące na stanowisko otrzymają automatyczną wiadomość potwierdzającą przyjęcie zgłoszenia, a następnie, do dn. 17.01.2018 r., maila z zaproszeniem na rozmowę kwalifikacyjną lub informacją o niewybraniu kandydatury. Rozmowy kwalifikacyjne planowane są na dn. 22-23.01.2018 roku. Zastrzegamy sobie prawo do nieudzielania informacji zwrotnej.

Prosimy o przesłanie jedynie załączonego formularza, żadne dodatkowe dokumenty ani wiadomości (CV, list motywacyjny, treść maila) nie będą rozpatrywane.

Formularz zgłoszeniowy do pobrania tutaj.

Sąd Apelacyjny w Warszawie wydał prawomocny wyrok w sprawie prześladowania ucznia z powodu jego orientacji seksualnej. W uzasadnieniu sąd orzekł, że doszło do naruszenia dóbr osobistych skarżącego i zobowiązał szkołę do opublikowania oficjalnych przeprosin na swojej stronie www. Jest to pierwszy w historii polskiego sądownictwa wyrok przeciwko szkole za brak przeciwdziałania homofobii wśród uczniów. Sprawa ta pokazuje, że istnieją skuteczne środki prawne, z których mogą korzystać uczniowie i uczennice doświadczający przemocy motywowanej homofobią – komentuje wyrok  adw. Paweł Knut z Kampanii Przeciw Homofobii, pełnomocnik skarżącego szkołę Jakuba Lendziona.

Zespołu Szkół Gastronomiczno – Hotelarskich  w Warszawie. Tam przez rok rozgrywał się dramat nastoletniego wówczas Jakuba. Uczeń, który otwarcie mówił o tym, że jest gejem, był regularnie szykanowanych przez rówieśników. Szkolni koledzy wyzywali go od „pedałów”, „ciot” i „pedofili”. Wyśmiewali i obrzucali resztkami owoców, gumkami i długopisami. Notorycznie chowano mu plecak, a na szkolnym korytarzu rozklejano homofobiczne naklejki. Z czasem było tylko gorzej. Doskonałym pretekstem, by dać upust homofobicznej nienawiści okazały się walentynki, na które Kuba dostał kartkę z napisem „zakaz pedałowania”. Nikt nie reagował,  a koszmar nastolatka trwał dalej. Na stronach startowych szkolnych komputerów ustawiono zdjęcie dwóch mężczyzn uprawiających seks. Obrazek podpisano imieniem i nazwiskiem Kuby oraz tekstem „Jesteś jebanym homo”. Przemoc eskalowała i gumki, którymi dotąd rzucano w Kubę,  zastąpiły kamienie. Chłopak został nimi obrzucony przez grupę uczniów. Tuż obok terenu szkoły, do której chodził.

Pedał, ciota, pedofil – szkoła nic nie słyszy i nic nie widzi

O wszystkich tych zachowaniach i zdarzeniach Kuba informował na bieżąco zarówno nauczycieli jak i dyrekcję szkoły. Szkoła nie zrobiła nic, aby poprawić sytuację ucznia konfrontującego się każdego dnia z homofobią ze strony rówieśników. Co więcej, jedna z nauczycielek powiedziała Kubie już po jego coming outcie, że inni uczniowie będą go wyśmiewać i obrażać, gdy ujawni swoją orientację i że nie powinno go to dziwić. Inna nauczycielka, u której nastolatek szukał pomocy, stwierdziła, że nie jest w stanie zmienić zachowania uczniów. Mimo skarg ze strony doświadczającego homofobicznej przemocy Kuby, żaden z uczniów nie dostał choćby uwagi, o wezwaniu rodziców do szkoły nie wspominając.

Sąd decyduje – szkoła musi przeprosić za homofobię

Trzy lata po skończeniu szkoły Jakub zdecydował się wnieść sprawę do sądu. Z pomocą prawników Kampanii Przeciw Homofobii, której był już wtedy pracownikiem, wytoczył szkole proces. Pozew przeciwko szkole zawierał zarzut naruszenia jego dóbr osobistych. Kuba nie żądał przy tym pieniędzy, a jedynie publikacji przeprosin. Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł, że szkoła naruszyła dobra osobiste swojego byłego ucznia i zobowiązał ją do opublikowania przeprosin m.in. na jej stronie internetowej. W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał m.in. że „obiektywnie patrząc używanie wulgaryzmów takich jak „pedał, ciota, (…) homoś, pedofil, pedzio“ nie jest przejawem realizacji wolności słowa, czy prawa do krytyki, lecz poniżającym, wyszydzającym i szkalującym godność człowieka zachowaniem, nie mającym żadnego racjonalnego usprawiedliwienia”. Szkoła wniosła od wyroku apelację. Sąd Apelacyjny w Warszawie utrzymał wyrok i na stronie www Zespołu Szkół Gastronomiczno – Hotelarskich  pojawiły się przeprosiny. Tak decyzję sądu komentuje skarżący szkołę Jakub Lendzion:

Dla mnie ta sprawa była swoistym uwolnieniem się od przeszłości. Bardzo dużo emocji kosztowały mnie dwa ostatnie semestry szkoły średniej. Wyrok sądu utwierdził mnie w przekonaniu,, że nie ja byłem problemem tej szkoły, a moje oczekiwania wobec jej kadry były jak najbardziej uzasadnione. Bagatelizowanie problemu lub zamiatanie go pod dywan nie może być odpowiedzią szkoły na homofobię. – mówi Lendzion i dodaje – Ważnym jest dla mnie także aspekt prewencyjny tego wyroku. Mam nadzieję, że orzeczenie wydane w tej sprawie będzie ważnym sygnałem dla innych szkół, które borykają się z homofobiczną przemocą.

Podobnego zdania jest prowadzący sprawę prawnik KPH, adw. Paweł Knut:

To co jest w tym rozstrzygnięciu szczególnie istotne, to nazwanie przez sąd problemu homofobii po imieniu oraz przypomnienie, że do obowiązków szkół publicznych należy aktywne przeciwdziałanie temu zjawisku.

Wyrok należy nazwać historycznym  – jak dotąd jest to pierwsza sprawa, w której sąd skazał szkołę za brak przeciwdziałania homofobii wśród uczniów.

Fatalna sytuacja nastolatków LGBT – czas to zmienić

Zgodnie z wynikami najnowszego raportu „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2015 – 2016”  blisko 70 proc. osób LGBTA doświadczyło przemocy motywowanej uprzedzeniami w ciągu ostatnich dwóch lat. Najczęściej były to wyzwiska (64 proc.) i groźby (34 proc.), 14 proc. badanych doświadczyło przemocy seksualnej, a 13 proc. fizycznej.  Duże ryzyko doświadczenia przemocy, obawy przed ujawnieniem własnej orientacji seksualnej (w szkole i na uczelni swoją orientację ukrywa aż 73,3 proc. osób LGBTA) i niska akceptacja ze strony rodziców (tylko 25% matek i 12% ojców w pełni akceptuje swoje dziecko LGBTA), wydaje się mieć bezpośredni wpływ na odsetek młodych osób LGBTA zmagających się z myślami samobójczymi i depresją. Wśród młodzieży o homo-, bi- i aseksualnej oraz transpłciowej aż 49,6 proc. ma objawy depresji, a 69,4 proc. myśli samobójcze.

 Jeżeli polski system edukacyjny nie chce mieć na sumieniu kolejnych  Kacprów i Dominików, którzy odebrali sobie życie z powodu homofobii, powinien jak najszybciej podjąć działania zmierzające do poprawy sytuacji uczęszczających do szkoły młodych lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych. W przeciwny razie będzie dochodziło do kolejnych tragedii, ponieważ niewiele osób ma tyle siły i determinacji, co Jakub, który zaskarżył szkołę i wygrał – apeluje Kampania Przeciw Homofobii.

Dla osób LGBT święta bywają bardzo trudne. Czas to zmienić! Zostań tęczowym Mikołajem i z pomoc „Tęczy pod lupę” odczaruj tegoroczne święta.

Wigilia w towarzystwie kłopotliwych pytań ze strony mamy, taty lub wujostwa? A może zamiast pytań krępująca cisza? Zapomnij o tym! Podaruj bliskim „Tęczę pod lupą” – przewodnik po świecie LGBT, w którym rozprawiamy się z mitami o lesbijkach, gejach, osobach biseksualnych i transpłciowych.

Co mam zrobić, żeby „Tęcza pod lupą” trafiła do moich bliskich?

Wystarczy, że wypełnisz formularz, ,a my wyślemy go pod wskazany przez Ciebie adres. Pierwsze 500 osób dostaje paczkę za darmo.

FORMULARZ dostępny jest TUTAJ

 

Publikacja „Tęcza pod lupą, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o LGBT, ale boicie się zapytać” powstała dzięki wsparciu Fundacji im. Stefana Batorego.

Celem odbywającej się 16 grudnia w Warszawie konferencji „Po pierwsze klient(ka): Praktyczne aspekty zwalczania przemocy motywowanej uprzedzeniami” jest poszerzenie wiedzy w zakresie praktycznych aspektów pracy z osobami, które doświadczyły przestępstw motywowanych uprzedzeniami. Program konferencji składać się będzie z trzech bloków tematycznych i obejmie zagadnienia związane z prawem, współpracą z mediami oraz wsparciem pokrzywdzonych. Adresatami i adresatkami wydarzenia są przedstawiciele i przedstawicielki organizacji pozarządowych z całej Polski. Organizatorem konferencji jest Otwarta Rzeczpospolita. Współorganizatorami: Kampania Przeciw Homofobii i Lambda Warszawa.

Weź udział w konferencji – zarejestruj się do 12 grudnia TUTAJ

Program konferencji dostępny jest TUTAJ

Pobierz bezpłatnie swój egzemplarz najnowszej publikacji KPH „Tęcza pod lupą, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o LGBT, ale boicie się zapytać”. Kliknij TUTAJ lub w obrazek.

 

Publikacja „Tęcza pod lupą, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o LGBT, ale boicie się zapytać” powstała dzięki wsparciu Fundacji im. Stefana Batorego.

Co mają wspólnego niedźwiedzie na polskich ulicach i geje fryzjerzy? Czy istnieje coś takiego jak gen homoseksualności? W jakim wieku wiadomo czy ktoś jest transpłciowy? Kto jest mężczyzną, a kto kobietą w związku dwóch lesbijek? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w najnowszej publikacji Kampanii Przeciw Homofobii  pt. „Tęcza pod lupą, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o LGBT, ale boicie się zapytać”, która od 8 grudnia jest dostępna online. 

Czas rozprawić się z mitami nt. osób LGBT – postanowiły Cecylia Jakubczak i Mirosława Makuchowska z Kampanii Przeciw Homofobii. Efektem tej decyzji jest najnowsza publikacja KPH „Tęcza pod lupą, czyli wszystko, co chcecie wiedzieć o osobach LGBT, ale boicie się zapytać”. Na 90 stronach, w 13 rozdziałach autorki podjęły próbę udzielania odpowiedzi na każde, nawet najtrudniejsze pytanie dotyczące lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych –

Brak wiedzy często prowadzi do uprzedzeń. Mamy nadzieję, że „Tęcza pod lupą” dostarczy czytelnikom i czytelniczkom informacji, których im brakowało, aby lepiej zrozumieć i otworzyć się na osoby LGBT – mówią autorki publikacji.

Prosty język, dużo zdjęć i osobiste historie

Największą zaletą „Tęczy pod lupą” jest prosty język, poczucie humoru oraz duża ilość zdjęć i ilustracji

Zależało nam na tym, aby w przyjaznej dla oka formie zawrzeć jak najwięcej informacji. Przekonane o sile osobistych historii podjęłyśmy decyzję, aby na pytania dotyczące osób LGBT odpowiadały lesbijki, geje, osoby biseksualne i transpłciowe – tłumaczą autorki.

I tak zamiast trudnych formułek i skompilowanych definicji w „Tęczy pod lupą” znajdziemy historię Grzesia i Krzysia, którzy opowiadają o podziale obowiązków w związku dwóch gejów, Tomka wspominającego czasy szkoły podstawowej i swoją pierwszą miłość czy Magdy, która wyjaśnia, dlaczego chodzi na Parady Równości. Do tego w prawie każdym rozdziale znajdziemy poradnik (np. o tym jak się zwracać do osoby transpłciowej), wykresy (np. ten ilustrujący to, jak z pozoru zwykła rozmowa z kolegą w pracy wygląda dla osoby przed coming outem) czy testy (np. tekst na orientację seksualną). Jest też dużo zdjęć, na których zobaczymy m.in. znane osoby LGBT takie jak Anna Grodzka, Elton John czy Judie Foster oraz hetero sojuszników i sojuszniczki – Marylę Rodowicz, Czesława Mozila czy Maffashion.

Dla kogo?

„Tęcza pod lupą” to książka odpowiednia dla tych, którzy o osobach LGBT nie słyszeli nic (jakby nie patrzeć autorki zaczynają pierwszy rozdział od wyjaśnienia tego, co oznacza skrót LGBT). To również  dobre źródło informacji dla rodziców, nauczycieli czy uczniów. Skorzystają z niej także i ci, którzy swoją wiedzę nt. osób LGBT chcą uporządkować. „Tęcza pod lupą” może okazać się przydatna nawet dla samych lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych, którym zależy na rzetelnym źródle informacji o nich samych.

„Tęcza pod lupą” świątecznym prezentem

„Tęcza pod lupą” trafi do sieci 8 grudnia. Będzie ją można pobrać bezpłatnie ze strony www.kph.org.pl. Tego samego dnia Kampania Przeciw Homofobii ruszy na facebooku ze specjalną świąteczną akcją „Zostań tęczowym Mikołajem – podaruj bliskim przewodnik po świecie LGBT”. W ramach akcji KPH wyśle 500 sztuk „Tęczy pod lupą” do osób wskazanych przez uczestników i uczestniczki akcji. A wszystko po to, aby odczarować święta, które dla osób homo- i biseksualnych oraz transpłciowych często bywają trudne z uwagi na brak zrozumienia ze strony bliskich:

Mamy nadzieję, że dzięki „Tęczy pod lupą”, która trafi do wielu domów i pod wiele choinek, tegoroczne święta będą pełne zrozumienia i akceptacji w stosunku do homo- i biseksualnych oraz transpłciowych członków i członkiń rodzin – mówi Mirka Makuchowska.

„Tęcza pod lupą, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o LGBT, ale boicie się zapytać”
Autorki: Cecylia Jakubczak, Mirosława Makuchowska i A.Chaber
Wydawca: Kampania Przeciw Homofobii, 2017
Publikacja dostępna bezpłatnie na www.kph.org.pl oraz w limitowanym nakładzie w druku

Publikacja „Tęcza pod lupą, czyli wszystko co chcecie wiedzieć o LGBT, ale boicie się zapytać” powstała dzięki wsparciu Fundacji im. Stefana Batorego.

 

Ataki fizyczne, groźby, kradzieże i zniszczenie mienia – to kilka z wielu form przemocy, na którą narażone są osoby LGBT. Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE opublikowało właśnie coroczny raport dotyczący przestępstw z nienawiści w Europie. Z raportu wynika, że w roku 2016 z ponad 800 przestępstw z nienawiści w Polsce rząd odnotował 12 przypadków przestępstw na tle orientacji seksualnej bądź tożsamości płciowej, podczas gdy organizacje pozarządowe 45. – To czubek góry lodowej – mówią ekspertki z Kampanii Przeciw Homofobii i Stowarzyszenia Lambda Warszawa. Według danych organizacji przestępstw jest znacznie więcej.

OBWE zbiera dane do raportu od rządów państw członkowskich oraz organizacji pozarządowych. Informacje publikowane są z podziałem na rodzaj czynu (np. groźby, pobicia czy zabójstwa) i jego motywację (np. opartą o kolor skóry, religię czy orientację seksualną). W 2016 rząd Polski zgłosił 12 przestępstw z nienawiści wobec osób LGBT. Jest ich więcej niż rok temu (w 2015 nie zarejestrowano ani jednej takiej sprawy), jednak wciąż mniej niż zgłoszeń do organizacji pozarządowych. W tym samym czasie organizacje pozarządowe zarejestrowały ponad 45 incydentów motywowanych homofobią i transfobią, z czego 25 to przestępstwa.

Przemocy doświadcza większość osób LGBT

Tymczasem potrzeba zdecydowanych działań jest duża. Z najnowszych badań “Sytuacja społeczna osób LGBTA w Polsce. Raport za lata 2015 – 2016” wynika, że większość osób LGBTA doświadczyła różnych form przemocy motywowanej negatywną postawą wobec ich orientacji seksualnej i/lub tożsamości płciowej. Wśród osób homo- i biseksualnych oraz aseksualnych z przemocą spotkało się 65% osób, wśród osób transpłciowych prawie 80%. Najczęściej nie są to pojedyncze incydenty, a pokrzywdzeni spotykają się średnio z 2, 3 lub nawet 4 zdarzeniami, w zależności od miejsca zamieszkania. Doświadczenia organizacji wskazują na to, że czyny te nie są zgłaszane, nawet do organizacji pozarządowych.

Jak wynika z naszych badań, mniej niż 4% osób LGBTA, które doświadczyły przemocy, zgłosiło ten fakt na policję. Część z nich decyduje się o danym zajściu poinformować nasze organizacje, tj KPH i Lambdę. Niestety liczba osób, które decydują się skorzystać z jednej z tych dwóch ścieżek jest nadal bardzo mała. A przemoc zgłaszać trzeba. Inaczej problem przestępstw z nienawiści motywowanych homo- i transfobią nadal będzie zamiatany przez władze pod dywan – powiedziała Mirosława Makuchowska z Kampanii Przeciw Homofobii.

System zgłaszania przestępstw z nienawiści w Polsce

Policja gromadzi dane o przestępstwach motywowanych homofobią i transfobią dlatego, że w 2015, jeszcze za czasu poprzedniego rządu, wprowadzono narzędzie umożliwiające policjantom oznaczanie motywacji przestępstwa bez względu na jego klasyfikację prawną.

Jest to sukces organizacji pozarządowych, które od lat zabiegają o to, by rząd zaczął na poważnie walczyć z przemocą motywowaną uprzedzeniami, także na tle orientacji seksualnej, tożsamości płciowej czy niepełnosprawności – podkreśliła Karolina Więckiewicz ze Stowarzyszenia Lambda Warszawa.

W tym roku polski rząd po raz kolejny zobowiązał się w Radzie Praw Człowieka ONZ, by zmienić przepisy Kodeksu karnego tak, by chroniły ofiary homofobii tak samo jak ofiary rasizmu. – Niestety – choć od deklaracji Ministerstwa Sprawiedliwości minęło już kilka miesięcy – nie widać jednak by rząd robił coś w tej sprawie – powiedziała Więckiewicz.

O potrzebie poprawy systemu zbierania danych nt. przestępstw z nienawiści w Polsce świadczy fakt, że rząd raz podaje dane na temat przestępstw motywowanych uprzedzeniami oddzielnie od spraw dotyczących mowy nienawiści, a raz łączy je w całość.

Nie wiadomo, czy MSW, po zmianach organizacyjnych wprowadzonych przez ministra Błaszczaka, nie umie czy nie chce podać liczby przestępstw w podziale na ich rodzaj – komentuje Karolina Więckiewicz. – MSW ma system do zbierania danych z podziałem na rodzaj czynu. W zeszłym roku rząd zaraportował prawie 300 przestępstw motywowanych uprzedzeniami. Teraz prawie 900, To kuriozalne.

Rola organizacji pozarządowych w rejestrowaniu przemocy i wsparciu poszkodowanych

Osobami, które w tym roku skorzystały ze wsparcia prawnego Kampanii Przeciw Homofobii i zgłosiły agresję na tle orientacji seksualnej są m.in. blogerzy Jakub i Dawid. Po opublikowaniu w mediach społecznościowych zdjęcia, na którym się całują, mężczyzn spotkała fala gróźb i zniewag:

Zdecydowaliśmy się zgłosić te incydenty, żeby pokazać, że problem istnieje i dać przykład wielu innym osobom LGBT, które na co dzień zmagają się z przemocą i agresją, ale rzadko o tym mówią – powiedział obecny na konferencji Jakub. Dlatego przemoc warto zgłaszać także wtedy, gdy nie potrzebuje się pomocy, można to zrobić kontaktując się z organizacjami pozarządowymi, takimi jak KPH i Lambda Warszawa – dodał Dawid.

Wiedza o skali zdarzeń na tle homofobicznym, bifobicznym i transfobicznym jest dla organizacji pozarządowych kluczowa. Dane zbierane przez organizacje pozarządowe trafiają w formie raportów do rządu i organów ochrony praw człowieka. Jak zaznaczyła Anna Mazurczak z Biura RPO: -Najwięcej sygnałów o przemocy motywowanej homofobią i transfobią do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich wpływa od organizacji pozarządowych. Jak wynika z badań przeprowadzonych na zlecenie Rzecznika, osoby pokrzywdzone tego rodzaju przestępstwami znacznie rzadziej zgłaszają znieważenia, groźby i pobicia Policji niż osoby pokrzywdzone tymi samymi przestępstwami bez motywacji uprzedzeniowej. Praca organizacji pozarządowych z pewnością zmniejsza ciemną liczbę i umożliwia organom ścigania podjęcie postępowania.

Na początku przyszłego roku opublikowany zostanie raport z badania na temat przemocy motywowanej uprzedzeniami przeprowadzonego przez RPO.

Raport OBWE dostępny jest na stronie:
www.hatecrime.osce.org

Czujesz się niepewnie w tematach związanych z orientacją seksualną i tożsamością płciową. Chciałbyś lepiej zrozumieć swoich pacjentów? A może za mało uwagi poświęcasz komunikacji? Chcesz dowiedzieć się więcej o prawach pacjenta w kontekście osób LGBTI (lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interpłciowych)?

Co?

Akademia Zdrowia LGBTI to cykl wirtualnych spotkań z ekspertami i ekspertkami z zakresu medycyny, psychologii, prawa, ale także z osobami interpłciowymi i transpłciowymi. Edukacyjne webinaria poświęcone takim tematom jak:

• Komunikacja z pacjentem
• Zdrowie psychiczne
• Zdrowie osób transpłciowych
• Zdrowie osób interpłciowych
• Prawa pacjenta LGBTI

Kto? Kiedy?

Łatwo, za darmo i z dowolnego miejsca możesz wziąć udział w ciekawym wykładzie z sesją pytań i odpowiedzi na końcu. Po kliknięciu na wybrany webinar uzyskasz więcej informacji o temacie i osobach prowadzących oraz przejdziesz do obowiązkowej rejestracji. Możesz wziąć udział w więcej niż jednym webinarium. Ilość miejsc ograniczona.

Grudzień:

• 4.12.2017, 18:00 – Komunikacja z pacjentem LGBTI, dr Agata Loewe – REJESTRACJA
• 11.12.2017, 16:00 – Wirtualne spotkanie z osobą interpłciową, Kitty Anderson (j. ang) – REJESTRACJA
• 19.12.2017, 16:00 – ABC zdrowia psychicznego i seksualnego osób LGBTI, dr n. med. Robert Kowalczyk – REJESTRACJA

Styczeń:

• 9.01.2017, 18:00 – Zdrowie osób interpłciowych – co warto wiedzieć? , dr hab. n. med. Krzysztof Nowosielski – REJESTRACJA
• 17.01.2018, 17:30 – Jak zapewnić realizację praw pacjenta osobom LGBTI?, adw. Anna Mazurczak – REJESTRACJA
• 22.01.2017, 18:00 – Osoby transpłciowe w systemie polskiej opieki zdrowotnej, Edyta Baker – REJESTRACJA

Osoby prowadzące

dr Agata Loewe – psychoterapeutka, seksuolożka, edukatorka seksualna i trenerka szkoleń, aktywistka na rzecz Pozytywnej Seksualności. Absolwentka Społecznej Psychologii Klinicznej i Społecznej Psychologii międzykulturowej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej oraz Institute for Advanced Studies of Human Sexuality w San Francisco, gdzie uzyskała tytuł Doctor of Philosophy in Human Sexuality (PhD).

 

 

Kitty Anderson – aktywistka na rzecz osób interpłciowych na Islandii. Jest jedną z osób założycielskich islandzkiego stowarzyszenia na rzecz osób interpłciowych „Intersex Island”, którego od 2014 roku jest przewodniczącą. Pełni również funkcję sekretarza zarządu Organisation Intersex. W 2015 roku została wybrana członkinią zarządu Samtökin 78 – The National Queer Organisation of Iceland, a od 2016 roku zarządza międzynarodowym sekretariatem organizacji. W 2016 przejęł funkcję przewodniczącej Biura Praw Człowieka na Islandii, w którego zarządzie zasiadała od 2015 roku.

 

dr n. med. Robert Kowalczyk – psycholog, seksuolog kliniczny, psychoterapeuta i biegły sądowy. Kierownik Zakładu Seksuologii Wydziału Psychologii i Nauk Humanistycznych Krakowskiej Akademii. Współpracuje także z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym oraz Akademią Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Członek Europejskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej, Polskiego Towarzystwa Seksuologicznego oraz Rady Naukowej (MSM) KC ds. AIDS. Współredaktor podrecznika: „Zdrowie LGBT. Przewodnik dla kadry medycznej” (Kampania Przeciw Homofobii, 2016) i „LGB. Zdrowie psychiczne i seksualne” (PZWL, 2016).

 

adw. Anna Mazurczak – adwokatka, członkini Komisji Praw Człowieka Naczelnej Rady Adwokackiej, obecnie naczelniczka Wydziału Prawa Antydyskryminacyjnego w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich; specjalizuje się w dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową; współautorka raportu „Równe traktowanie pacjentów – osoby nieheteroseksualne w opiece zdrowotnej” (RPO, 2013), „Zdrowie LGBT. Przewodnik dla kadry medycznej” (Kampania Przeciw Homofobii, 2016) i „LGB. Zdrowie psychiczne i seksualne” (PZWL, 2016).

 

dr hab. n. med. Krzysztof Nowosielski – specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii. Jest kierownikiem Zakładu Seksuologii i Planowania Rodziny w Wyższej Szkole Medycznej w Sosnowcu. Zajmuje się badaniem funkcji seksualnych kobiet ze szczególnym uwzględnieniem modeli reakcji seksualnych. Jest autorem 58 prac klinicznych, autorem i współautorem 19 rozdziałów w książkach polskich, 4 rozdziałów zagranicznych w wydawnictwie anglojęzycznym i współautorem 1 monografii z dziedziny seksuologii. W chwili obecnej jest również członkiem Polskiego, Europejskiego i Międzynarodowego Towarzystwa Medycyny Seksualnej, członkiem zespołu redakcyjnego Przeglądu Seksuologicznego oraz Seksuologii Polskiej, a także recenzentem w międzynarodowych czasopismach medycznych w tym The Journal of Sexual Medicine.

 

Edyta Baker – transpłciowa kobieta w trakcie korekty płci, z zawodu – dziennikarka. Ma wieloletnie doświadczenie jako aktywistka działająca na rzecz osób transpłciowych i środowisk LGBT. Uczestniczy w polskim ruchu transaktywistycznym od jego początków w 2004-2005 r. Związana z Fundacją Trans-Fuzja – pierwszą i przez długi czas jedyną polską organizacją na rzecz osób transpłciowych – od jej założenia w 2008 r., obecnie pełni funkcję prezesa zarządu. W pracy aktywistycznej zajmuje się bezpośrednią pomocą osobom transpłciowym, rzecznictwem i działalnością medialną oraz pracą edukacyjną i szkoleniową (prowadziła m.in. szkolenia i wykłady na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS w Warszawie, Uniwersytecie Warszawskim, Warszawskim Uniwersytecie Medycznym i Śląskim Uniwersytecie Medycznym).

Dla kogo?

Dla lekarzy/ek, studentów/ek medycyny, pielęgniarek/rzy, psychologów/lożek.

Jak i gdzie?

Wirtulanie. Wszystko czego potrzebujesz to komputer z dostępem do Internetu i mikrofon do zadawania pytań. Szczegóły dotyczące wzięcia udziału w webinarium otrzymasz od nas e-mailem po dokonaniu rejestracji na wybrany webinar.

Materiały z webinarów

[su_youtube url=”https://youtu.be/uvu7o2aBWWc” width=”500″ height=”340″]

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ObiBipmUV1Q” width=”500″ height=”340″]

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=nROyBJDQGkE&feature=youtu.be” width=”500″ height=”340″]

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ChyEENlnvk0&feature=youtu.be” width=”500″ height=”340″]

[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=AXB4Th1xXuY&feature=youtu.be” width=”500″ height=”340″]

Alarmująco wysoka skala przemocy, powszechne objawy depresji, niski poziom akceptacji ze strony rodziców. Z drugiej strony aktywny udział w wyborach parlamentarnych i silna potrzeba zawierania związków partnerskich. Kampania Przeciw Homofobii opublikowała właśnie raport „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2015 – 2016” stanowiący najważniejsze źródło informacji nt. życia osób LGBTA mieszkających w Polsce. Publikowany co pięć lat raport to inicjatywa trzech organizacji: KPH, Lambda Warszawa i Trans – Fuzja.

Raport „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2015 – 2016” powstał na podstawie ankiety internetowej, którą wypełniło 10 tysięcy 704 osoby LGBTA, tj. lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i aseksualnych. Pytania składające się na ankietę dotyczyły obszarów życia istotnych dla osób LGBTA, a ich wyniki napawają niepokojem

Raport ilustrujący sytuację społeczną osób LGBTA żyjących w Polsce wskazuje na konieczność jak najszybszego wprowadzenia zmian w polskim prawodawstwie. W przeciwnym razie osoby LGBTA mieszkające w Polsce nie będą mogły liczyć na godne i bezpieczne życie – alarmuje prezes KPH, A. Chaber.

Przemoc wobec osób LGBTA

Jak wynika z najnowszego raportu dotyczącego sytuacji społecznej lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i aseksualnych, blisko 70% osób LGBTA doświadczyło przemocy motywowanej uprzedzeniami w ciągu ostatnich dwóch lat. Najczęstszym rodzajem przemocy, która spotyka osoby LGBTA jest przemoc werbalna (63,72%), groźby (33,96%) oraz wandalizm i odmawianie (27,27%). Aż 14,11% badanych osób LGBTA doświadczyło przemocy seksualnej, a 12,84% fizycznej.

Kampania Przeciw Homofobii od lat postuluje wprowadzenie zmian w Kodeksie karnym, które pozwolą skutecznie przeciwdziałać przemocy motywowanej homo- i transfobią. Niepokojące wyniki naszego raportu wskazują, że zmiany te należy wprowadzić tu i teraz – stwierdza Magdalena Świder z KPH.

Osoby LGBTA a policja

Mimo tego, że osoby LGBTA tak często doświadczają przemocy, liczba zgłoszeń dotyczących przestępstw z nienawiści jest bardzo niska. Wśród osób LGBTA, które doświadczyły przemocy motywowanej homo- lub transfobią mniej niż 4% zgłosiło ten fakt na policję.

Niewykluczone, że powodem, dla którego osoby LGBTA decydują się nie zgłaszać spraw na policję, jest strach wynikający z konieczności poinformowania policjanta o swojej orientacji seksualnej. A ta, jak wynik z raportu, jest zazwyczaj ukrywana – 73,3% badanych ukrywa ją w szkole lub na uczelni, 71% w miejscu pracy, a 50% przed sąsiadami i najemcami.

Akceptacja ze strony rodziców

W walce o własne prawa nie pomaga brak akceptacji w rodzinie. Lesbijki, geje, osoby biseksualne, transpłciowe i aseksualne są w pełni akceptowane jedynie przez 25% matek i 12% ojców.

Depresja i myśli samobójcze

Duże ryzyko doświadczenia przemocy, obawy przed ujawnieniem własnej orientacji seksualnej i niska akceptacja ze strony rodziców, wydaje się mieć bezpośredni wpływ na odsetek osób LGBTA zmagających się z depresją. Wśród lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i aseksualnych aż 28,4% cierpi na depresję, podczas gdy dla ogółu społeczeństwa odsetek ten wynosi 5%.

Sytuacja wygląda szczególnie niepokojąco jeżeli chodzi o młodzież LGBTA. Wśród młodych osób o orientacji homo-, bi- i aseksualnych oraz transpłciowych aż 49,6% ma objawy depresji, a 69,4% myśli samobójcze.

Związki partnerskie i małżeństwa osób transpłciowych

Trudne warunki życia związane z przemocą i brakiem akceptacji ze strony rodziny zdają się nie mieć wpływu na gotowość zawarcia związku partnerskiego przez osoby LGBTA. Co więcej, liczba osób LGBTA zainteresowanych sformalizowaniem związku wzrosła w stosunku do poprzedniego raportu i obecnie wynosi aż 87,2%. W latach 2010 – 2011 było to 75%.

Dane z raportu świadczą o jednym – władza słuchająca potrzeb swoich obywateli i obywatelek wprowadziłaby związki partnerskie możliwie jak najszybciej – mówi prezes KPH, A.Chaber.

Zgodnie z wynikami opublikowanymi w raporcie „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2010 – 2011”, aż 61,76% osób transpłciowych chciałoby pozostać w związku małżeńskim w czasie składania wniosku w sądzie o prawną korektę płci. Obecnie nie jest to możliwe.

Wybory parlamentarne

O tym, że władza powinna zwracać uwagę na postulaty dotyczące życia osób LGBTA, świadczy to jak wiele lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i aseksualnych bierze udział w wyborach. W przypadku osób LGBTA frekwencja wynosi 80,4%, podczas gdy dla ogółu społeczeństwa to jedyne 50,92%.

To ważna informacja, której nie sposób zignorować. Rozważny polityk, który planuje startować w najbliższych wyborach, powinien mieć to na uwadze tworząc swój program wyborczy – podsumowuje wyniki prezes KPH

Pobierz raport

Raport „Sytuacja społeczna osób LGBTA. Raport za lata 2015 – 2016” można pobrać bezpłatnie TUTAJ.

Redakcja: Magdalena Świder, dr Mikołaj Winiewski

Autorzy  i autorki (alfabetycznie): Marta Abramowicz, Dominika Bulska, Paulina Górska, Kinga Kryszk, Jacek Mazurczak, Marta Rawłuszko, Wiktor Soral, dr Anna Strzałkowska, Magdalena Świder, dr Mikołaj Winiewski.

Konsultacje: dr Anna Kłonkowska

Wydawca: Kampania Przeciw Homofobii