Nasze badania pokazały, że blisko 12% osób nieheteroseksualnych pada ofiarami przemocy fizycznej, zaś blisko połowa psychicznej. Mogą to być pobicia, gwałty i próby gwałtów, atak z bronią, wyzwiska, molestowanie, szantaż, groźby użycia przemocy. Aż 90% osób nie zgłasza takich zdarzeń na policję – często dlatego, że nie wierzą w skuteczność służb ścigania lub boją się doznania z ich strony kolejnych nieprzyjemności.

W polskim Kodeksie karnym przemoc motywowana nienawiścią ścigana jest tylko w odniesieniu do przynależności narodowej, etnicznej, rasowej, politycznej, wyznaniowej lub z powodu bezwyznaniowości. Oznacza to, że osoba, która padła ofiarą przemocy ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową musi złożyć wniosek o ściganie z oskarżenia prywatnego, w którym musi samodzielnie wskazać sprawcę.

Od lat współpracujemy z policją i prokuraturą, aby zadbać o odpowiednie traktowanie osób LGBT, które padły ofiarami przestępstw. Szkolimy i publikujemy materiały. Badamy też sytuację społeczną, aby wywrzeć presję na decydentów_tki. Staramy się też o rozszerzenie katalogu motywacji w Kodeksie karnym, aby ofiary mogły dochodzić swoich praw i sprawiedliwości skutecznie.