KPH zakończyło zbieranie wniosków do funduszu regrantingowego, którego celem jest wzmocnienie potencjału lokalnych grup i organizacji działających na rzecz społeczności LGBT+. Znamy już wyniki i wiemy, kto otrzyma grant na swoje działania. 

W ramach programu grantowego “Wspólnymi siłami budujemy równość: wsparcie i rozwój dla lokalnych grup i organizacji LGBT+” (zobacz: Aplikuj do programu grantowego: “Wspólnymi siłami budujemy równość: wsparcie i rozwój dla lokalnych grup i organizacji LGBT+”) zostanie przekazane ponad 120 tys. zł na działania dotyczące wsparcia psychologicznego, edukacji czy kultury i integracji społecznej w małych miejscowościach i gminach w Polsce. 

W konkursie grantowym wzięło udział 40 organizacji i grup, z czego wyłoniliśmy 13, które otrzymają środki na swoje inicjatywy:

1. 3MAMY! – Czy Ty wiesz jak ja się czuję? – cykl spotkań dla rodziców i opiekunów osób LGBT+ w Austerii Staniszów oraz młodzieży w Jeleniej Górze w celu stworzenia wspólnej platformy do wymiany doświadczeń i budowania relacji i nawiązywania nowych kontaktów.
   
   
2. Akcja Grudziądz – Grudziądzki Weekend Równości – dwudniowe wydarzenie, które będzie składać się z szeregu paneli dyskusyjnych, warsztatów oraz spotkań skierowanych zarówno do osób LGBT+, ich rodzin, jak i szerokiej publiczności. Wydarzenie to zostanie zorganizowane w dogodnej lokalizacji w Grudziądzu, aby zapewnić łatwy dostęp wszystkim zainteresowanym, w tym będzie dostępne dla osób z niepełnosprawnością ruchową. 
3. Fundacja COG – Grupa wsparcia – utworzenie formalnej, zamkniętej grupy wsparcia będącej dobrowolnym spotkaniem grupy młodych ludzi dzielących podobne problemy wynikające z utożsamianiem się ze społecznością LGBT+, pod okiem psychologów z dużym doświadczeniem klinicznym w pracy z młodzieżą oraz umiejętnością pracy z grupami społecznymi. 
4. Fundacja CzuliMy – Przystanek Euforia – stworzenie w Olsztynie bezpiecznej i przyjaznej przestrzeni dla osób transpłciowych i niebinarnych. Przystanek Euforia będzie miejscem, gdzie osoby doświadczające dysforii płciowej mogą bezpiecznie doświadczyć euforii płciowej, próbując różnych strojów, makijażu i fryzur zgodnie z ich tożsamością płciową, bez obawy o dyskryminację. 
5. Grupa wsparcia osób LGBTQ+ i ich bliskich z terenu gmin Długołęka, Oleśnica i okolic – „Nie jesteś sam” – cykl spotkań w szkołach poświęcony stresowi mniejszościowemu wśród młodzieży oraz spotkań dla kadry pedagogicznej w zakresie dyskryminacji społeczności queerowej. 
6. Kolektyw Obłęd – Queerowe Podkarpacie II to trzy inicjatywy adresujące problemy, z którymi borykają się osoby LGBT+ w Krośnie i okolicach. Kolektyw chce zadbać o reprezentację społeczności w przestrzeni miejskiej, zorganizować warsztaty edukacyjne dla psychologów szkolnych i nauczycieli oraz Tęczowy Piątek w lokalnym Centrum Młodzieży. 
7. Kolektyw Tęcza nad Nysą – QueerArt – rozwój bezpiecznej przestrzeni dla osób LGBT+, zorganizowanie wydarzenia i cyklicznych spotkań z elementami artreterapii. 
8. Równy Brzeg – Równym Krokiem – grupa wsparcia dla młodzieży LGBTQIA+w Kołobrzegu. 
9. Stowarzyszenie „Myślmy” – Tęczowa dziupla – safe space, cykliczne spotkania i wyjazdy dla młodzieży LGBT+. 
10. Stowarzyszenie Tychy Osiedle Q – Jesteśmy z Tych Queerowych – cykl warsztatów i prelekcji edukacyjnych, warsztaty integracyjne i działania kulturalne. 
11. TęczArt – JESTEŚMY BARWAMI TĘCZY – cykl warsztatów dla społeczności LGBT+ (warsztaty z tworzenia i ozdabiania świątecznych pierników, ceramiki i szkliwienia, ozdabiania pisanek) oraz zorganizowanie urodzin TęczArtu. 
12. Tęczowy Biłgoraj – Razem silniejsi – wsparcie biłgorajskich queerów – cykl warsztatów, w tym ze wzmacniania swoich granic i troski o siebie czy haftowania oraz spotkanie z okazji świąt wielkanocnych. W ramach projektu zapewnione będzie również wsparcie psychologiczne dla społeczności LGBT+. 
13. URequal – Od dysforii do euforii: warsztaty dla osób nienormatywnych płciowo.

Dziękujemy wszystkim osobom uczestniczącym w Konkursie. Decyzja o tym, kto otrzyma grant, była niezwykle trudna. Poziom zgłoszeń, zaangażowanie, kreatywność oraz ogrom pomysłów i potrzeb sprawiły, że komisji bardzo trudno było wybrać projekty, które zostaną nagrodzone grantami. Wszystkie inicjatywy zasługują na realizację, dlatego trzymamy kciuki za grupy i organizacje, które tym razem nie otrzymały finansowania. Zachęcamy do śledzenia naszych mediów społecznościowych i udziału w kolejnych konkursach grantowych. Jednocześnie gratulujemy zwycięskim grupom, będziemy informować o realizowanych przez nich projektach – komentuje Magdalena Więch, Koordynatorka ds. wsparcia ruchu LGBT+ w KPH.

Dziękujemy wszystkim osobom za zgłoszenia, a organizacjom grantobiorczym gratulujemy – nie możemy się doczekać efektów Waszej pracy!

Program grantowy “Wspólnymi siłami budujemy równość: wsparcie i rozwój dla lokalnych grup i organizacji LGBT+” KPH jest realizowany dzięki wsparciu ILGA Europe.

Z radością informujemy, że OUTfilm, wiodąca w Polsce platforma streamingowa o tematyce LGBT+, został partnerem medialnym tegorocznej edycji Koron Równości! Dzięki tej współpracy każda osoba, która weźmie udział w wyborze osób oraz grup laureackich, otrzyma wyjątkowy prezent!

O OUTfilm

OUTfilm to platforma streamingowa, która oferuje filmy, seriale i inne materiały wideo o tematyce LGBT+. Na platformie można znaleźć szeroki wybór produkcji poruszających ważne tematy i opowiadających historie osób ze społeczności. Serwis ten jest skierowany nie tylko do osób LGBT+, ale także do osób zainteresowanych kulturą queer. OUTfilm oferuje szeroką gamę treści, w tym zarówno produkcje fabularne, dokumentalne, jak i filmy krótkometrażowe, często niedostępne na innych platformach.

OUTfilm umożliwia oglądanie filmów w modelu subskrypcyjnym, co oznacza, że osoby użytkujące płacą miesięczną lub roczną opłatę, aby uzyskać dostęp do biblioteki dostępnych materiałów. Platforma ta jest dostępna online na www.outfilm.pl i można z niej korzystać na różnych urządzeniach (komputery, smartfony, tablety).

OUTfilm podczas Koron Równości 2024

OUTfilm objął tegoroczne Korony Równości swoim patronatem. Z tej okazji każda osoba uczestnicząca w głosowaniu otrzyma specjalny prezent od OUTfilmu – dostęp do platformy za jedyne 1 zł przez pierwszy miesiąc! To doskonała okazja, by nie tylko wziąć udział w wyborze osób i grup laureackich najbardziej prestiżowych nagród za działania na rzecz społeczności LGBT+ w Polsce, ale również odkryć inspirujące produkcje filmowe w OUTfilm.

Nie zwlekaj i zagłosuj w plebiscycie na www.koronyrownosci.pl i… udanego seansu na OUTfilm 🙂

👑 Korony Równości uznawane są za najbardziej prestiżowe wyróżnienie, jakie można otrzymać w wyniku działalności na rzecz społeczności LGBT+ w Polsce. Oddaj swój głos w tegorocznym plebiscycie do 6 września na www.koronyrownosci.pl.

Kapituła plebiscytu w składzie:

👉 Agnieszka Holland – reżyserka, scenarzystka filmowa,

👉 Ane Piżl – edukatorx, twórcx projektów równościowych,

👉 Monika Płatek – ekspertka z zakresu prawa, praw człowieka i praw kobiet,

👉 Łukasz Antkiewicz – lider projektu Open For Business w Polsce,

👉 Piotr Jacoń – dziennikarz, autor książek i reportaży,

👉 Radosław Markowski – socjolog, politolog,

👉 Mirka Makuchowska – dyrektorka KPH

wybrała nominowane osoby oraz grupy, które mają szansę otrzymać tegoroczną Koronę Równości w jednej z kilku kategorii plebiscytu.

Poznaj nominowane osoby oraz grupy:

☑️ Aktywizm: Fundacja Tęczowe Rodziny, Kazik Strzelec, Anna Matras,

☑️ Instytucje: Urząd Marszałkowski Województwa Lubelskiego w Lublinie, dr Kosma Kołodziej, Aleksander Miszalski,

☑️ Prawo: adw. Anna Mazurczak, adw. Marcin Pawelec-Jakowiecki, Koalicja na rzecz związków partnerskich i równości małżeńskiej,

☑️ Media: Tomasz-Marcin Wrona, Anna Gmiterek-Zabłocka, Podcast Inna Polska,

☑️ Internet: Grupa Stonewall, Mamo Patrz, Orientuj.się,

☑️ Kultura: Chór Voces Gaudii, Renata Lis, 15. edycja LGBT+ Film Festival

☑️ Biznes: Perspektywy Women in Tech, Sephora Polska, Converse.

ℹ️ Więcej informacji na temat nominowanych osób i grup oraz sposobu głosowania znajdziesz na www.koronyrownosci.pl. 

Zagłosuj!

🤝 Każda osoba, która weźmie udział w głosowaniu, otrzyma prezent od OUTfilmu (queerowa platforma streamingowa, Partner medialny Koron Równości 2024): dostęp do platformy w cenie 1 zł za pierwszy miesiąc! 

📹 Już 12 września poznamy osoby oraz grupy laureackie – obejrzyj transmisję live z ceremonii wręczenia nagród na Facebooku lub Youtubie Kampanii Przeciw Homofobii.

Raport Rule of Law to coroczny raport Komisji Europejskiej dotyczący stanu praworządności w państwach członkowskich UE. W trakcie prac nad raportem KPH razem z innymi organizacjami zwróciło uwagę, że nieprzestrzeganie praw osób LGBT+ jest częścią kryzysu praworządności w Polsce. KE w raporcie odnotowała poprawę stanu praworządności w naszym kraju, zauważając jednocześnie obszary wymagające dalszych zmian.

O raporcie Rule of Law 

Co roku Komisja Europejska przygotowuje raport dotyczący stanu praworządności w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Raport opiera się na danych otrzymanych od państw członkowskich oraz grup interesariuszy, w tym organizacji społeczeństwa obywatelskiego działających na rzecz ochrony praw człowieka i praworządności. Informacje te są uzupełniane podczas wizyt osób reprezentujących Komisję Europejską w poszczególnych państwach członkowskich. Raport składa się z kilku części takich jak: wymiar sprawiedliwości, regulacje antykorupcyjne, pluralizm i wolność mediów oraz pozostałe kwestie instytucjonalne związane z kontrolą. 

Wspólne stanowisko KPH i innych organizacji (joint submission)

KPH, wraz z Fundacją na Rzecz Kobiet i Planowania Rodziny FEDERA, konsultowało wspólne stanowisko międzynarodowych organizacji Centre for Reproductive Rights, ILGA-Europe i International Planned Parenthood Federation European Network (IPPF EN). 

We wspólnym stanowisku zwrócono uwagę na konieczność dbania o przestrzeganie zasady praworządności z perspektywy praw reprodukcyjnych i praw osób LGBT+. 

Dzięki KPH w joint submission znalazła się wzmianka m.in. o: 

• nadużywaniu stanowiska przez Zbigniewa Ziobro jako Prokuratora Generalnego, m.in. poprzez złożenie skargi nadzwyczajnej w sprawie dotyczącej obrazy uczuć religijnych poprzez prezentowanie wizerunku Matki Boskiej Częstochowskiej z tęczową aureolą,
• braku ustawy i jednolitych procedur dotyczących procedury uzgodnienia płci, a praktyka sądów różni się  w zależności odregionu Polski,
• mowie nienawiści wobec osób LGBT+ w mediach, w szczególności przed wyborami w październiku 2023 roku,
• uchwałach anty-LGBT i SLAPP (strategic lawsuits against public participation – strategiczne pozwy przeciwko partycypacji publicznej) wobec osób aktywistycznych z Atlasu Nienawiści,
• zmianach politycznych po wyborach w październiku 2023, w tym powołanie Ministry Równości i zmiana na stanowisku Rzeczniczki Praw Dziecka,
• braku implementacji przez Polskę orzecznictwa TSUE dotyczącego obowiązku ujawniania danych obu rodziców w dokumentach podróży dziecka.

KPH, wspólnie z innymi organizacjami, zaapelowało do Komisji Europejskiej m.in. o:

• wezwanie Polski do przerwania postępowań przeciwko osobom aktywistycznym, obrońcom_czyniom praw człowieka i personelowi medycznemu działającym na rzecz praw reprodukcyjnych,
• wezwanie Polski do uznania, że łamanie praw reprodukcyjnych i praw osób LGBT+ wynika z deficytu praworządności,
• jednoznaczne wezwanie polskiego rządu do realizacji wyroku ETPCz i sformalizowania związków osób tej samej płci,
• wezwanie polskiego rządu do uchylenia wszystkich istniejących w Polsce tzw. stref wolnych od LGBT,
• wezwanie Polski do znowelizowania Kodeksu karnego, aby zapewnić osobom LGBT+ ochronę przed mową nienawiści i przestępstwami z nienawiści.

Polska w tegorocznym raporcie

W części raportu dotyczącej Polski, zwrócono uwagę na wiele działań. M.in. odnotowano, że:

• polski rząd podejmuje działania zmierzające do poprawy przestrzegania praworządności w Polsce, np. zmiany w zakresie niezależności sędziowskiej czy zmiany w sektorze mediów publicznych. Jednocześnie odnotowano, że nadal zdarzają się SLAPPy wobec dziennikarzy;
• w Polsce nie ma poważnych zagrożeń dla praworządności, co uzasadnia zamknięcie tzw. procedury naruszenia wobec Polski; 
• zaszły pozytywne zmiany, jeśli chodzi o działania w kierunku oddzielenia funkcji Ministra Sprawiedliwości od Prokuratora Generalnego, w obszarze niezależności sądownictwa i prokuratury oraz w obszarze wolności mediów;
• korzystne zmiany widoczne są również w obszarze działania organizacji LGBT+

W raporcie wspomniano o kwestiach, które podniosły organizacje (w tym KPH) we wspólnym stanowisku. Komisja Europejska odnotowała prace nad nowelizacją Kodeksu Karnego, wydanie przez RPO “przewodnika” w sprawach o uzgodnienie płci, o przeprosinach Adama Bodnara (patrz: Przeprosiny, prace nad ustawą o przestępstwach z nienawiści, nadzieje na partnerską współpracę – po spotkaniu w Ministerstwie Sprawiedliwości i przeprosiny dla osób LGBT+ w TVP info (patrz: Nie ma miejsca na homofobię w mediach publicznych – TVP musi przeprosić za “Inwazję”!). 

Raport zwraca uwagę na to, że polski rząd pracuje nad zmianami prawnymi na rzecz implementacji wyroków sądów międzynarodowych, w tym również wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 12 grudnia 2023r. (patrz: Trybunał w Strasburgu nakazał Polsce uznanie praw par osób tej samej płci. Brak ochrony prawnej związków osób tej samej płci narusza Konwencję.)

“Mimo że rząd zobowiązał się do zapewnienia odpowiednich konsultacji w procesie stanowienia prawa, sam proces pozostawia obszary do poprawy” (“While the Government committed to ensure adequate consultations in the law-making process, room for further improvement remains.”) – czytamy w raporcie

W publikacji możemy również przeczytać rekomendacje dla Polski. Komisja Europejska zaleca, aby kontynuować praworządne działania m.in. w kierunku:

• niezależności funkcjonowania prokuratury (w tym też rozdzielenia stanowisk Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego),
• niezależności i efektywności śledztw,
• sprawiedliwego i transparentnego postępowania w zakresie licencji medialnych, 
• ulepszania ram prawnych dla społeczeństwa obywatelskiego z uwzględnieniem standardów europejskich.

Zapoznaj się z treścią raportu “Rule of Law”

Zobacz skrót i rekomendacje z raportu

W Senacie odbyło się dziś wysłuchanie publiczne kandydatów i kandydatek na urząd sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Był to jeden z ostatnich etapów procedury wyboru sędziego z ramienia Polski.

O procedurze wyboru osób kandydujących na urząd sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

Polska, jako jedna z 47 państw-stron Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, ma prawo do swojego przedstawiciela w ETPCz. Sędziowie są powoływani na jedną, 9-letnią kadencję i nie mogą być powołani na kolejną. Poprzedni sędzia, prof. dr hab. Krzysztof Wojtyczek, zakończył swoją kadencję 31 października 2021 roku. Od tego czasu Polska trzykrotnie bezskutecznie próbowała wybrać nowego sędziego, a kandydatury były odrzucane przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy.

W celu wyboru kandydata_tki na urząd sędziego ETPCz, Minister Spraw Zagranicznych powołał Zespół ds. wyłonienia kandydatów z ramienia Rzeczypospolitej Polskiej na urząd Sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Dokumenty nadesłane przez osoby zainteresowane zostały przeanalizowane pod względem formalnym, a następnie kandydaci i kandydatki odbyli_ły rozmowy z lektorami i Zespołem w celu weryfikacji znajomości języków urzędowych Rady Europy. Wyłoniono 26 osób (14 kobiet i 12 mężczyzn) po weryfikacji formalnej. W drodze głosowania Zespół wyłonił trzy osoby kandydujące na urząd sędziego ETPCz i trzy osoby “rezerwowe”.

4 lipca 2024 roku zakończył się etap opiniowania listy osób kandydujących przez Panel Doradczy Rady Europy ds. wyłonienia kandydatów na wybór na stanowisko sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. 29 lipca lista z nazwiskami osób kandydujących została przedstawiona Sekretarzyni Generalnej Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Dzisiejsze wysłuchanie publiczne kandydatów_tek w Senacie to jeden z ostatnich etapów procedury w Polsce.

Osobami kandydującymi z Polski na urząd sędziego ETPCz są: adw. dr Anna Adamska-Gallant, dr hab. Małgorzata Wąsek-Wiaderek oraz dr hab. Adam Wiśniewski.

KPH wzięło udział w dzisiejszym wysłuchaniu publicznym

KPH jest zaangażowane w wybór sędziego, dlatego dzisiaj pojawiłyśmy się na wysłuchaniu publicznym w Senacie oraz na etapie rozmów razem ze Stowarzyszeniem Miłość Nie Wyklucza, zaapelowali_łyśmy do osób kandydujących o ujawnienie się i nadesłanie odpowiedzi na pytania dotyczące równości małżeńskiej, granic wolności wypowiedzi, równouprawnienia osób transpłciowych oraz skutków grudniowego wyroku w sprawie Przybyszewska i in. przeciwko Polsce (patrz: Miłość Nie Wyklucza i KPH pytają osoby kandydujące do ETPCz o prawa osób LGBT+). Na apel odpowiedziała tylko jedna osoba. 

Podczas dzisiejszego wysłuchania publicznego,  osoby reprezentujące KPH (adw. Marcin Pawelec-Jakowiecki oraz Annamaria Linczowska), zadały pytania osobom kandydującym dotyczące m.in. dopuszczalności pozwów typu SLAPP (strategic lawsuits against public participation – strategiczne pozwy przeciwko partycypacji publicznej) i granic wolności słowa w kontekście przeciwdziałania mowie nienawiści na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i orzecznictwa ETPCz. 

Cieszymy się, że na spotkaniu padło dużo pytań i było obecnych tak wiele organizacji m.in. Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Wolne Sądy, Parlament Młodych, Wolność od Religii. 

KPH dba o to, aby prawa człowieka były respektowane, a Europejska Konwencja Praw Człowieka przestrzegana. Nie mamy wątpliwości, że prawa osób LGBT+ są nierozerwalną częścią praw człowieka i są chronione przez Europejską Konwencję Praw Człowieka i system Rady Europy.

KPH rusza z funduszem regrantingowym, którego celem jest wzmocnienie potencjału lokalnych grup i organizacji działających na rzecz społeczności LGBT+,  w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży LGBT+, osób transpłciowych, niebinarnych oraz interpłciowych, w miejscowościach do 250 tys. mieszkańców.

“Program jest świetną szansą dla grup i organizacji, które nie mają dużego doświadczenia w zarządzaniu funduszami i grantami do rozwinięcia skrzydeł i realizacji wymarzonych inicjatyw. Zależy nam na odpowiedzi na realne, lokalne potrzeby, dlatego zostawiamy dużą dowolność i jesteśmy otwarci na pomysły oraz inicjatywy, które odpowiadają na trudności z jakimi mierzą się osoby LGBT+ w mniejszych miejscowościach i gminach. Szczególne wyzwania obserwujemy w województwach takich jak lubelskie, warmińsko-mazurskie, małopolskie, podlaskie i podkarpackie

KPH nieustannie stara się wzmacniać i wspierać ruch LGBT+, tworzyć przestrzeń do rozwoju
i promować działania, które mają pozytywny wpływ na społeczności lokalne. Pragniemy, aby każda grupa i organizacja miała możliwość stworzenia bezpiecznego i przyjaznego środowiska dla osób LGBT+, gdziekolwiek się znajdują.” – mówi Magdalena Więch, koordynatorka programowa ds. wsparcia ruchu.

Co jest naszym celem?

Fundusz ma na celu wzmocnienie grup i organizacji LGBT+ oraz ich działań na rzecz poprawy sytuacji osób LGBT+. Dążymy do wspierania i integracji społeczności LGBT+ w małych miejscowościach i gminach w Polsce. 

Kto może aplikować?

Zapraszamy do składania wniosków organizacje, grupy i kolektywy (minimum 3 osobowe), które:

• działają na rzecz poprawy sytuacji i praw osób LGBT+, w szczególności dzieci i młodzieży LGBT+, osób transpłciowych, niebinarnych oraz interpłciowych,
• są związane z lokalną społecznością LGBT+ i odpowiadają na jej potrzeby, ze szczególnym uwzględnieniem grup i organizacji koncentrujących się na pomocy psychologicznej, wsparciu w procesie tranzycji oraz przeciwdziałaniu transfobii,
• angażują się w budowanie bezpiecznych przestrzeni dla osób LGBT+ w swojej społeczności.
• mieszczą się i prowadzą działania w miejscowościach do 250 tys. mieszkańców, ze szczególnym uwzględnieniem województw: lubelskiego, warmińsko-mazurskiego, małopolskiego, podlaskiego i podkarpackiego,
• mają niewielkie doświadczenie w realizacji grantów i chcą rozwijać swoje umiejętności prowadzenia projektów ze wsparciem KPH,
• są otwarte na rozwijanie swojej wiedzy i umiejętności w obszarze komunikacji (np. komunikacja w social mediach) oraz na budowanie współpracy w ramach ruchu na rzecz praw osób LGBT+.
  

Zachęcamy grupy i organizacje do budowania lokalnych partnerstw i składania indywidualnych wniosków wraz z oznaczeniem, że są one częścią większych inicjatyw realizowanych w tymże partnerstwie.

Jakiego rodzaju działania mogą być finansowane?

• wsparcie psychologiczne (np. grupy wsparcia, sesje terapeutyczne), 
• edukacja (warsztaty, szkolenia, spotkania networkingowe),
• kultura i integracja społeczna (koncerty, wystawy czy spotkania autorskie oraz tworzenie bezpiecznej przestrzeni dla lokalnej społeczności LGBT+).

Jaka jest wysokość grantu? 

Wysokość grantu wynosi od 5 tysięcy do 12 tysięcy złotych. 

Budżet i harmonogram

• Całkowita kwota na dofinansowanie projektów: 120 tys. złotych.
• Wysokość wsparcia dla jednego projektu: od 5 tys. do 12 tys. złotych.
• Termin nadsyłania wniosków (tj. aplikacje oraz budżet) upływa: 18 sierpnia 2024, 23:59 CEST
• Informacja o wyborze wniosków do realizacji: do 31 sierpnia, 23:59 CEST
• Termin rozpoczęcia projektu: nie wcześniej niż 1 października 2024.
• Termin zakończenia projektu: do 31 marca 2025.
• Termin złożenia ostatecznego sprawozdania: do 21 kwietnia 2025.

Jak się zgłosić?

Aby otrzymać grant, należy do 18 sierpnia do godz. 23:59 wypełnić i wysłać Formularz Google wraz z załączonym budżetem. W razie problemów z wypełnieniem, prosimy pobrać i przesłać wypełniony wniosek wraz z budżetem na wsparcieruchu@kph.org.pl z tytułem “WSPÓLNYMI SIŁAMI BUDUJEMY RÓWNOŚĆ: WSPARCIE I ROZWÓJ DLA LOKALNYCH GRUP I ORGANIZACJI LGBT+”.

Polecamy pobranie wniosku o grant i budżetu w formie roboczego pliku word i excel, wypełnienie ich w formie roboczej, a następnie przekopiowanie odpowiedzi do Formularza Google.

Zapraszamy do składania wniosków i dołączenia do nas w dążeniu do tworzenia bardziej inkluzywnego i wspierającego środowiska dla osób LGBT+ w Polsce.

Potrzebujesz pomocy w uzupełnieniu wniosku? Nie wiesz, czy Twój projekt może się ubiegać o grant? A może masz inne pytania? Zostaw swoje dane w formularzu, a pomożemy Ci przejść przez proces wnioskowania. 

Więcej informacji na temat programu grantowego „Wspólnymi siłami budujemy równość” znajdziesz w regulaminie, zaproszeniu (CALL) i FAQ.

Zapoznaj się z polityką prywatności.

Program grantowy “Wspólnymi siłami budujemy równość: wsparcie i rozwój dla lokalnych grup i organizacji LGBT+” KPH jest realizowany dzięki wsparciu ILGA Europe.

ETPC orzekł w sprawie W.W. – Polska narusza postanowienia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w obszarze wykonywania kary pozbawienia wolności przez osoby transpłciowe. Potrzebujemy prawnego zabezpieczenia i wytycznych dotyczących postępowania z transpłciowymi osobami osadzonymi. 

O sprawie

W.W., transpłciowa kobieta i obywatelka Polski złożyła skargę do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka dotyczącą braku możliwości kontynuowania terapii hormonalnej w zakładzie karnym. Sprawa W.W. jak na dłoni ukazuje brak przygotowania więziennictwa w Polsce na odbywanie kary przez osoby transpłciowe oraz brak systemowych rozwiązań i wsparcia.

W momencie składania skargi W.W. przebywała w zakładzie karnym w Siedlcach. W dokumentach miała jeszcze dane męskie (przed korektą płci metrykalnej). Wtedy władze zakładu karnego odmówiły jej kontynuowania terapii hormonalnej podczas przebywania w więzieniu.

W.W. usłyszała od więziennej psycholożki, że nie ma szczęśliwych osób transpłciowych, po tym W.W. zaczęła się samookaleczać, w zakładzie karnym samodzielnie obcięła sobie jądra. Podczas leczenia w szpitalu, odmówiła przyjmowania hormonów męskich, a szpital odmawiał jej przyjmowania żeńskich. 

Później, W.W. dostała zalecenie od seksuologa, żeby przyjmować żeńskie hormony – jednak zakład karny ich nie zapewniał, otrzymywała je od rodziny – społecznej matki.

Po przeniesieniu do Siedlec lekarz więzienny odmówił dalszego pozwalania na dostarczanie skarżącej leków hormonalnych aż do konsultacji z endokrynologiem. W.W. nie wiedziała, kiedy konsultacja się odbędzie, więc w konsekwencji oszczędzała leki, które miała, samodzielnie obniżając dawkę, żeby starczyło na dłużej.  

Przed wydaniem wyroku w sprawie, Europejski Trybunał Praw Człowieka w trybie “środka tymczasowego” (intermin measure) nakazał Polsce zapewnienie W.W. leków hormonalnych, które W.W. otrzymywała w zakładzie karnym do końca odbywania kary. 

Wyrok ETPC 

W skardze do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka skarżąca podniosła zarzuty naruszenia:

• art. 3 Konwencji – zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania; 
• art. 8 Konwencji – prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego; 
• art. 2 Konwencji – prawo do życia; 
• art. 13 Konwencji – prawo do skutecznego środka odwoławczego; 
• art. 14 Konwencji – zakaz dyskryminacji.

W dzisiejszym wyroku ETPCz stwierdził, że uniemożliwienie kontynuowania terapii hormonalnej osadzonej W.W. stanowiło naruszenie art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. 

• ETPCz zauważył, że u W.W. zdiagnozowano dysforię płciową, a przepisana jej hormonalna terapia zastępcza miała korzystny wpływ na jej zdrowie fizyczne i psychiczne (według opinii lekarskich), ETPCz przywołał też, że w oparciu o opinie lekarskie przerwanie terapii hormonalnej byłoby zagrażające jej zdrowiu (zarówno psychicznemu jak i fizycznemu) więc, jak podkreślił Trybunał, władze krajowe miały przed sobą mocne dowody wskazujące, że terapia hormonalna stanowi leczenie odpowiednie dla stanu zdrowia skarżącej oraz “Trybunał zauważa, że ​​dyrektor więzienia uzasadnił swoją odmowę uwzględnienia wniosku skarżącego jedynie stwierdzeniem, że wymagana jest opinia endokrynologa. Jednocześnie leczenie zostało przerwane, zanim skarżąca mogła skonsultować się z endokrynologiem”
• ETPCz zwrócił uwagę, że mimo tego, że leczenie hormonalne zostało przerwane na krótki czas, skarżąca wcześniej przyjmowała jedynie połowę zalecanej dawki; 
• ETPCz podkreślił, że skarżąca otrzymała niezbędną substytucję hormonalną dopiero po rozpatrzeniu przez ETPCz środka tymczasowego, a nie z powodu zmiany podejścia władz; 
• ETPCz podkreślił, że W.W. jako transpłciowa osoba osadzona należy do kategorii szczególnie wrażliwej 
• ETPCz stwierdził, że ​​władzom nie udało się zachować właściwej równowagi pomiędzy konkurującymi interesami, w tym ochroną zdrowia skarżącej i jej interesem w kontynuowaniu terapii hormonalnej związanej ze zmianą płci. Konkludując, Trybunał miał na uwadze szczególną bezbronność skarżącej jako uwięzionej osoby transpłciowej przechodzącej procedurę zmiany płci, która wymagała zwiększonej ochrony ze strony władz. W związku z tym doszło do naruszenia art. 8 Konwencji; 

Trybunał nie badał pozostałych zarzutów, stwierdzając, że wszystkie kwestie prawne zostały rozstrzygnięte powyżej. 

Z mojego punktu widzenia doszło do naruszenia art. 3 EKPCz i to w związku z art. 14, czyli nieludzkie i niehumanitarne traktowanie, czy nawet w mojej ocenie tortury, których doświadczyła skarżąca, były motywowane tym, że jest ona osobą transpłciową, a nad tym zagadnieniem ETPCz w ogóle się nie pochylił – komentuje radczyni prawna Agata Bzdyń, reprezentująca skarżącą w sprawie.  

Ten precedensowy wyrok potwierdza, że Polska narusza postanowienia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka w obszarze wykonywania kary pozbawienia wolności przez osoby transpłciowe. Dzisiejszy wyrok potwierdził, że potrzebujemy większej wrażliwości i wytycznych Dyrektora Generalnego Służby Więziennej dotyczących postępowania z transpłciowymi osobami osadzonymi. KPH zabiega o wprowadzenie tych wytycznych, o czym rozmawiałyśmy na spotkaniu z wiceministrą Marią Ejchart. (patrz: Nowa jakość – KPH w Ministerstwie Sprawiedliwości).

Skarżącą W.W. reprezentowała r.pr. Agata Bzdyń. W sprawie, jako strony trzecie biorą udział Helsińska Fundacja Praw Człowieka, Transgender Europe i Rzecznik Praw Obywatelskich.

KPH zabiega o wprowadzenie zmian prawnych w wielu obszarach dotyczących równouprawnienia osób LGBT+ i szuka rozwiązań, które już teraz są możliwe do wprowadzenia. W tym celu spotkały_liśmy się z Marią Ejchart, Podsekretarzynią Stanu oraz z zastępczynią Dyrektora Generalnego Służby Więziennej płk. Renatą Niziołek w Ministerstwie Sprawiedliwości.

Podczas spotkania poruszyły_liśmy wiele ważnych tematów, takich jak konieczna nowelizacja Kodeksu karnego w zakresie przestępstw z nienawiści i mowy nienawiści czy procedura uzgodnienia płci w Polsce. Rozmawiały_liśmy również o osobach transpłciowych odbywających karę pozbawienia wolności – zwróciły_liśmy uwagę na konieczność wdrożenia szeregu kompleksowych rozwiązań w zakresie zabezpieczenia i poprawy sytuacji osób transpłciowych. Wskazały_liśmy konkretne propozycje i zwróciłyśmy uwagę, że sytuację mogłyby poprawić wytyczne Generalnego Dyrektora Służby Więziennej dotyczące osób transpłciowych odbywających karę pozbawienia wolności. Taki dokument dałby możliwość wprowadzenia zmian prawnych niewymagających ustawy, co stanowi szybsze rozwiązanie. KPH postulowało, żeby do tworzenia tych wytycznych zaprosić organizacje pozarządowe działające na rzecz równouprawnienia osób LGBT+, prawników i prawniczki reprezentujące osoby osadzone oraz społeczność osób transpłciowych. 

Mamy nadzieję, że wspólnie uda nam się wypracować kompleksowy dokument, który zostanie przyjęty i pozwoli na odbywanie kary pozbawienia wolności w godnych warunkach, bez naruszeń praw człowieka.

Rozmawiały_liśmy także o pracach i planach Ministerstwa w zakresie dotyczącym równouprawnienia osób LGBT+ w Polsce. Dzisiejsze spotkanie dobrze wróży przyszłej współpracy.

W spotkaniu uczestniczyły_li ze strony KPH:

Przemysław Walas (Kierownik rzecznictwa), Annamaria Linczowska (koordynatorka ds. rzecznictwa i działań prawnych) 

Dziękujemy za spotkanie, które zapowiada owocną współpracę z Ministerstwem Sprawiedliwości. 

 

Prawo do życia w zgodzie z własną tożsamością płciową, będąc elementem godności ludzkiej, jest podstawowym i niezbywalnym prawem człowieka przysługującym każdej osobie.

Publikacja GrowSPACE „Prawa młodzieży transpłciowej w świetle Karty Praw Podstawowych UE” powstała z myślą o szerzeniu edukacji, zarówno w stosunku do transpłciowych osób uczniowskich w zakresie świadomości przysługujących im praw, jak i osób nauczycielskich, których postawa i zachowanie mają ogromny wpływ na ich realizację.

Pobierz publikację

 

Dzisiaj świętujemy okrągłą rocznicę dołączenia Polski do Unii Europejskiej. Od 20 lat jesteśmy częścią Wspólnoty i nie mamy wątpliwości, że miejsce Polski jest w Unii. Członkostwo jest również ważne z perspektywy ochrony praw człowieka osób LGBT+. 

Wpływ UE na osoby LGBT+

Bycie częścią Unii Europejskiej wpływa na życie nas wszystkich, w tym również osób LGBT+ w Polsce i pomaga nam działać na rzecz równości. Cieszymy się, że dzięki prawu UE i strukturze funduszów UE możemy jeszcze skuteczniej walczyć z dyskryminującymi uchwałami (tzw. uchwały przeciwko ideologii LGBT, Samorządowe Karty Praw Rodziny). Polska jako państwo członkowskie musi respektować orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE, w tym również te, z których wynika, że:

• państwo członkowskie powinno ujawnić dane obu rodziców (mam/ ojców) w dokumentach podróży dziecka (paszport/ dowód osobisty), co wynika z wolności swobodnego przemieszczania się (art. 21 Traktatu o funkcjonowaniu UE) – orzeczenie TSUE, 
• ochrona przed dyskryminacją ze względu na orientację seksualną w miejscu pracy obejmuje wszystkich, bez względu na umowę (a więc nie tylko umowa o pracę, ale też np. B2B) – Przełomowe orzeczenie TSUE.

Miejsce Polski jest w Unii Europejskiej!

Codziennie dostrzegamy wartości wynikające z przynależności do Unii Europejskiej z perspektywy działania na rzecz równouprawnienia osób LGBT+ w Polsce. Przypominamy, że obecność Polski w UE to: 

• konieczność poszanowania przez Polskę wartości unijnych, w tym niedyskryminacji, równości i praw człowieka osób LGBT+, 
• dostęp do funduszy UE i możliwości rozwoju w poszanowaniu wartości unijnych, w tym niedyskryminacji, 
• obowiązek przestrzegania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości UE.

Czego życzymy sobie z okazji jubileuszu?

• równości, poszanowania praw każdej osoby
• prawdziwie otwartych granic!
• bezpieczeństwa w każdym kraju dla wszystkich rodzin, w tym także tęczowych, tworzonych przez pary osób tej samej płci
• kolejnych lat razem, bo miejsce Polski jest w UE

Od 20 lat jesteśmy częścią Wspólnoty i nie mamy wątpliwości, że miejsce Polski jest w UE.

Poprawa sytuacji osób LGBT+ w Polsce jest możliwa m.in. dzięki silnym organizacjom społecznym i grupom aktywistycznym. Dlatego też KPH – mając na celu wsparcie ruchu w Polsce, dzięki środkom zebranym z 1,5% podatku oraz otrzymanym darowiznom – uruchomiło Fundusz marszowy “W drodze po równość”. Fundusz skierowany jest do grup chcących zorganizować tegoroczne marsze równości w polskich miastach o wielkości do 500 tysięcy osób. Wysokość każdego minigrantu to nawet 4 tysiące złotych.

Poniżej zamieszczamy najważniejsze informacje dotyczące Funduszu marszowego “W drodze po równość”.

Do kogo skierowany jest fundusz?

Fundusz skierowany jest do organizacji i grup organizujących marsze równości w całej Polsce w 2024 roku, w miastach o wielkości do 500 tysięcy osób. Do aplikowania zachęcamy w szczególności grupy i organizacje z miejscowości do 100 tysięcy mieszkańców i mieszkanek oraz te z województwa podkarpackiego, lubelskiego, podlaskiego, małopolskiego, warmińsko-mazurskiego.

Kto może wnioskować?

O dofinansowanie mogą aplikować stowarzyszenia, fundacje oraz grupy nieformalne składające się z minimum 3 osób.

Na co można przeznaczyć grant?

Ze środków z funduszu możecie pokryć wszystkie koszty bezpośrednio związane z organizacją marszu równości.

Jaka jest wysokość minigrantu?

Wysokość każdego minigrantu wyniesie do 4 tysięcy złotych. W poszczególnych przypadkach kwota dofinansowania może być niższa.

Jak wnioskować o minigrant i kiedy zostaną ogłoszone wyniki?

Aby otrzymać dofinansowanie, do 8 maja do godziny 23:59 należy pobrać, wypełnić i podpisać formularz, a następnie wysłać go na adres porownosc@kph.org.pl. O wynikach poinformujemy do 10 maja. 

“W KPH staramy się łączyć i wspierać ruch LGBT+ w całej Polsce. Zwłaszcza osoby / grupy / organizacje w mniejszych miejscowościach i regionach, gdzie akceptacja dla społeczności jest mniejsza. Zależy nam, by każda osoba miała szansę na dumny przemarsz ulicami swojej miejscowości. Marsze przede wszystkim łączą i pozwalają okazać wsparcie społeczności, przypomnieć o naszych postulatach i hasłach. Dlatego w tym roku uruchamiając Fundusz Marszowy, wyruszamy razem w drogę po równość.“ – mówi Magdalena Więch, Koordynatorka ds. wsparcia ruchu w KPH

Więcej informacji na temat Funduszu marszowego “W drodze po równość” znajdziesz w regulaminie.

Zapoznaj się z polityką prywatności.

W 2017 roku, w związku z reformą edukacji, Ministerstwo Edukacji i Nauki (MEiN) rozpoznawało wnioski jednego z wydawnictw (Rubikon) o zatwierdzenie podręczników “Wędrując ku dorosłości” – w ocenie KPH był to podręcznik niezgodny z aktualnym stanem wiedzy, zawierał kontrowersyjne i krzywdzące treści.

O sprawie

W postępowanie w MEiN w sprawie dopuszczenia podręcznika do użytku, KPH zaangażowało się jako uczestnik postępowania – formalnie było to postępowanie administracyjne, więc zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego (K.p.a.), KPH mogło wziąć w nim udział jako organizacja społeczna.

MEiN odmówił KPH udziału w tym postępowaniu – postanowienie o odmowie zostało zaskarżone przez KPH do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. WSA oddalił skargę KPH w obydwu sprawach. KPH od tych wyroków złożyło skargę kasacyjną do NSA (Naczelny Sąd Administracyjny). NSA prawomocnie uznał, że odmowa udziału była niezasadna.

W międzyczasie MEiN wydało decyzję o dopuszczeniu podręcznika nie czekając na zakończenie postępowania w przedmiocie odmowy udziału KPH. Podręcznik został dopuszczony za wcześnie: MEiN nie mógł wydać decyzji o jego dopuszczeniu przed ustaleniem statusu KPH w postępowaniu.

Również w tym czasie Sejm znowelizował ustawę o systemie oświaty w taki sposób, że wyłączył te przepisy K.p.a., które umożliwiałyby udział organizacji w postępowaniu – zmiana weszła w życie 1 stycznia 2019 roku.

Działanie KPH

Mamy podejrzenia, że decyzja o zmianie prawa była podyktowana czysto politycznie i stanowiła odpowiedź na działanie KPH. W naszej ocenie nowelizacja nie jest niczym uzasadniona, nie ma żadnego racjonalnego powodu, dla którego w postępowaniu administracyjnym przed Ministrem miałyby nie być dopuszczane organizacje społeczne. 

Apelujemy do Sejmu o rozważenie zasadności cofnięcia tej motywowanej politycznie zmiany. 

KPH zwróciło się do MEiN z wnioskiem o unieważnienie decyzji o dopuszczeniu podręcznika z uwagi na to, że została wydana przed prawomocnym zakończeniem postępowania o dopuszczenie KPH do udziału w postępowaniu jako organizacja społeczna. 

Ostatecznie, NSA zgodził się z nami i podkreślił, że należało wszcząć postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Ministra z uwagi na interes społeczny przemawiający za udziałem KPH w takim postępowaniu. Prawdopodobnie, w niedługiej przyszłości, takie postępowanie zostanie przez MEiN wszczęte. 

KPH w sprawie reprezentuje r. pr. Adam Kuczyński.

Cieszymy się, że NSA swoimi orzeczeniami potwierdziło status KPH jako organizacji społecznej mogącej brać udział w postępowaniu o dopuszczenie podręczników i w ten sposób realizować swoje cele statutowe. Wprowadzony w 2019 roku przepis, wyłączający możliwość udziału organizacji w postępowaniach przed MEiN, nie ma w ocenie KPH żadnego uzasadnienia merytorycznego i powinien zostać uchylony. – komentuje Annamaria Linczowska z KPH.

Orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego należy przyjąć z uznaniem, chociaż nie zamykają one precedensowych postępowań zainicjowanych jeszcze w lipcu 2017 r. Cenne jest, że NSA potwierdził status KPH jako podmiotu, który działa w obronie społeczności LGBT+. Podobnie docenić należy, iż NSA potwierdził, że obrona społeczności LGBT+ może polegać na dążeniu do eliminacji dyskryminujących treści z podręczników szkolnych poprzez udział w postępowaniu administracyjnym. Obecnie kluczową kwestią jest wyeliminowanie przez Sejm z Prawa oświatowego szkodliwego przepisu dotyczącego dopuszczania organizacji społecznych do udziału w postępowaniach dotyczących dopuszczania podręczników szkolnych. – dodaje r. pr. Adam Kuczyński.

---

Raport „Human Rights and Gender Identity and Expression” rzuca światło na wyzwania, przed którymi stoją osoby trans i niebinarne w Europie oraz poza nią. Służy również jako kompleksowe narzędzie dla rzecznictwa. 

Komisarz Praw Człowieka Rady Europy Dunja Mijatović opublikowała dokument, w którym szczegółowo analizuje wyzwania stojące przed osobami trans i niebinarnymi w całej Europie. Dokument zawiera szeroki zakres spostrzeżeń, zaleceń i analiz oraz kompleksowy przegląd praw osób trans i niebinarnych w Europie i poza nią.

Dokument  opiera się na pracach krajowych i tematycznych przeprowadzonych przez Komisarz w trakcie sześcioletniej kadencji, ze szczególnym naciskiem na jej rozmowy z dorosłymi i młodzieżą transpłciową, organizacjami trans i LGBT+ oraz obrońcami praw człowieka.

Jest to także narzędzie, które zapewnia plan działań na rzecz wspierania zmian legislacyjnych. 13 podrozdziałów artykułu zawiera kompleksowe analizy i zalecenia, które same w sobie służą jako solidne narzędzia doradcze. Rozdziały poruszają takie tematy, jak: prawa człowieka, równość i niedyskryminacja, praktyki konwersji tożsamości płciowej i ekspresji płciowej, prawne uznanie płci, przemoc, przestępstwa z nienawiści i mowa nienawiści, pozbawienie wolności, życie rodzinne, edukacja, sport, zatrudnienie, ubóstwo, opieka zdrowotna, higiena, azyl.

Zobacz cały raport.

Jakiej ustawy o związkach partnerskich chcemy? Wczoraj KPH wzięło udział w konsultacjach ustawy o związkach partnerskich. Spotkaliśmy się w gronie 60 osób z organizacji i grup LGBT+ z Ministrą ds. Równości Katarzyną Kotulą.

Na początku spotkania Mirka Makuchowska z KPH i Hubert Sobecki z Miłość Nie Wyklucza zaprezentowali ponad 20-letnią historię walki o związki partnerskie, następnie przez ponad 2 godziny rozmawialiśmy o kształcie ustawy oczekiwanej przez społeczność.

To historyczna chwila, pierwszy rządowy projekt dotyczący równości osób LGBT! 

Rządowy projekt, to dla nas świetna wiadomość! Zapewnia on szerokie konsultacje, zaangażowanie wielu ekspertów, rozmowy międzyresortowe i co najważniejsze – poparcie rządu dla projektu ustawy. Ministra Kotula zapewniała o swoim pełnym poparciu dla szerokiego pakietu praw zawartych w projekcie, włączając wewnętrzne przysposobienie dzieci. Dodała, że gdyby to od niej tylko zależało, rozmawialibyśmy o równości małżeńskiej!

Kontynuujemy rozmowy i konsultacje. Ministra zapowiedziała regularne spotkania z organizacjami LGBT+ i dalszą pracę nad projektem ustawy. 

Liczymy, że wprowadzenie związków partnerskich jest coraz bliżej!

Dziękujemy Ministrze Kotuli za wsłuchiwanie się w głos społeczności oraz Magdzie Dropek za organizację spotkania!

---

KPH wniosło uwagi w ramach konsultacji społecznych do projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wzoru kwestionariusza indywidualnej oceny pokrzywdzonego i świadka. Dążymy do ochrony osób pokrzywdzonych przestępstwem, zwłaszcza przestępstwem z nienawiści.

 

O rozporządzeniu

Rozporządzenie (Patrz: Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wzoru kwestionariusza indywidualnej oceny pokrzywdzonego i świadka) realizuje ustawę z dnia 28 listopada 2014 roku o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, która miała stanowić implementację Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i rady 2012/29/UE ustanawiającą normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstwa. Zatem, w naszej ocenie, rozporządzenie musi być zgodne z dyrektywą i ją realizować. 

Projekt ma na celu ustalenie przez organ prowadzący postępowanie karne właściwości i warunków osobistych pokrzywdzonego oraz rodzaj i rozmiar ujemnych następstw popełnionego na jego szkodę przestępstwa, mając na uwadze charakter tego przestępstwa oraz okoliczności jego popełnienia. Dlatego istotny jest załącznik 1 projektowanego rozporządzenia (Patrz: Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wzoru kwestionariusza indywidualnej oceny pokrzywdzonego i świadka, zał. 1), który stanowi kwestionariusz, będący podstawą uzyskania przez organ prowadzący postępowanie karne (m.in. prokuratura, policja) w/w informacji dot. ofiary i przestępstwa.

Z pkt. 56 Preambuły wspomnianej dyrektywy wynika, że:

“przy indywidualnej ocenie należy uwzględnić takie cechy osobowe ofiary, jak wiek, płeć oraz tożsamość i ekspresja płciowa, pochodzenie etniczne, rasa, religia, orientacja seksualna, stan zdrowia, niepełnosprawność, prawa do pobytu, problemy z komunikacją, związek ze sprawcą lub zależność od niego, doświadczenie przestępstwa w przeszłości. Należy w tym zakresie uwzględnić również rodzaj i charakter oraz okoliczności przestępstwa, na przykład: czy chodzi o przestępstwo z nienawiści, wynikające z uprzedzeń lub dyskryminacji, przemoc seksualną, przemoc w bliskich związkach, przypadki gdy sprawcą była osoba nadużywająca stosunku zależności, czy miejsce zamieszkania ofiary znajduje się na obszarze o dużej przestępczości lub zdominowanym przez gangi lub czy ofiara nie pochodzi z państwa członkowskiego, w którym popełniono przestępstwo”

 

Uwagi KPH do Rozporządzenia

KPH wniosło uwagi do Rozporządzenia (patrz: Opinia w sprawie projektu Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie określenia wzoru kwestionariusza indywidualnej oceny pokrzywdzonego i świadka). Dla nas szczególnie istotne jest to, że organ prowadzący postępowanie musi uwzględnić charakter, rodzaj i okoliczności przestępstwa, w tym, czy to było przestępstwo popełnione z nienawiści. W naszej ocenie, załącznik 1 do projektowanego rozporządzenia będący tym właśnie kwestionariuszem nie pozwala na ustalenie, czy to było przestępstwo popełnione z nienawiści.

W naszych uwagach wskazałyśmy na to, że brak pytań pozwalających na ustalenie, czy było to przestępstwo popełnione z nienawiści, jest niezgodny z dyrektywą (którą realizować ma i ustawa i to projektowane rozporządzenie). Organ powinien też uwzględniać cechy osobowe ofiary (takie jak tożsamość i ekspresja płciowa)  – w naszej ocenie zaprezentowany w załączniku 1 do rozporządzenia kwestionariusz pomija je, nie uwrażliwiając organów prowadzących postępowanie na te cechy osoby pokrzywdzonej, co również podniosłyśmy w naszej opinii.

W KPH nie mamy wątpliwości, że osoby pokrzywdzone przestępstwami z nienawiści powinny być chronione kompleksowo – dlatego też potrzebujemy odpowiednich zmian prawnych, w tym przede wszystkim, nowelizacji Kodeksu karnego. Rozporządzenie wydane na podstawie ustawy implementującej dyrektywę dot. m.in. ochrony ofiar przestępstwa powinno być z nią zgodne. Jeśli więc z dyrektywy wynika obowiązek ustalenia przez organy prowadzące postępowanie, tego, czy osoba została pokrzywdzona przestępstwem z nienawiści – polskie przepisy wykonawcze powinny  to umożliwiać. – wyjaśnia Annamaria Linczowska z KPH

Działamy na rzecz lepszej ochrony prawnej osób LGBT+, w tym również osób pokrzywdzonych przestępstwami z nienawiści. Konieczna jest nowelizacja Kodeksu karnego w zakresie ochrony przed przestępstwami i mową nienawiści, jednak już teraz wykorzystujemy okazje, żeby zadbać o osoby pokrzywdzone przestępstwami z nienawiści oraz lepszą realizację dyrektywy unijnej – między innymi w tego typu rozporządzeniach.

---